Podstawy skargi kasacyjnej stanowią najważniejszy jej wymóg, gdyż decydują o jej istocie i charakterze. Podstawy i wnioski skargi kasacyjnej składają się na jej granice i mają one, co do zasady, charakter wiążący sąd, wobec czego jest on związany granicami kasacji sformułowanymi przez skarżącego
Dla przyjęcia, że doszło do dokonania czynności prawnej dla pozoru nie wystarczy ustalenie, że jedna ze stron umowy nie miała zamiaru wywołania skutków prawnych, ale nie powiadomiła o tym drugiej strony.
Niezgodność par. 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 stycznia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz. U. nr 2 poz. 3/ z art. 217 Konstytucji RP nie stwarza podstawy do zwrotu podatku uiszczonego na podstawie tego przepisu. Wyklucza to uznanie, iż podatek uiszczony wcześniej na podstawie niekonstytucyjnego przepisu może być uznany za nienależny.
1. Treść art. 190 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm./ nie obliguje organów podatkowych do powiadomienia strony o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu polegającego na składaniu wyjaśnień przez inną ze stron toczącego się postępowania podatkowego. Tym niemniej obowiązek taki wywieźć można z treści przepisu art. 123 par. 1 Ordynacji podatkowej.
Dla przyjęcia, że doszło do dokonania czynności prawnej dla pozoru nie wystarczy ustalenie, że jedna ze stron umowy nie miała zamiaru wywołania skutków prawnych, ale nie powiadomiła o tym drugiej strony.
1. Sąd Najwyższy nie rozważa naruszenia przepisów prawa Unii Europejskiej, jeżeli strona nie wskazała ich jako podstawy skargi kasacyjnej, chyba że występuje potrzeba zwrócenia się z zagadnieniem wstępnym do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (art. 234 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dz.U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2). Przepisy prawa Unii Europejskiej należy uwzględnić również,
Skoro w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oddziały danej osoby prawnej stanowią odrębne podmioty podlegające podatkowi, to brak jest racjonalnych podstaw do przyjęcia, że obrót pomiędzy takimi, samodzielnie sporządzającym bilans i będącym podatnikiem podatku od towarów i usług, jednostkami nie
Skoro w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oddziały danej osoby prawnej stanowią odrębne podmioty podlegające podatkowi, to brak jest racjonalnych podstaw do przyjęcia, że obrót pomiędzy takimi, samodzielnie sporządzającym bilans i będącym podatnikiem podatku od towarów i usług, jednostkami nie
Zakaz konkurencji po ustaniu stosunku pracy (art. 1012 k.p.) dotyczy czasu po definitywnym ustaniu stosunku pracy. Za powstrzymywanie się od działalności konkurencyjnej, odszkodowanie przewidziane w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy nie przysługuje, jeżeli zatrudnienie jest nieprzerwanie kontynuowane, choćby doszło do zmiany treści stosunku pracy.
Dopuszczenie pracownika do pracy na podstawie prawomocnego wyroku przywracającego do pracy na poprzednich warunkach oznacza wykonanie tego wyroku (art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c.), choćby tego samego dnia pracodawca powierzył pracownikowi wykonywanie innej pracy na podstawie art. 42 § 4 k.p. i wypowiedział umowę o pracę.
Skoro w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oddziały danej osoby prawnej stanowią odrębne podmioty podlegające podatkowi, to brak jest racjonalnych podstaw do przyjęcia, że obrót pomiędzy takimi, samodzielnie sporządzającym bilans i będącym podatnikiem podatku od towarów i usług, jednostkami nie
Konfrontując ze sobą przepisy art. 5 ust. 2 w zw. z art. 2 i art. 4 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (...) dojść należy do wniosku, że w przypadku, gdy dwa zakłady (oddziały) osoby prawnej posiadające, w myśl art. 5 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (...), status podatników tego podatku realizują czynności obiektywnie (tj. gdy są one usługami w sytuacji realizacji przez podmioty
Ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd co do pochodzenia towarów, przewidziane w art. 296 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (jedn. tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.), zależy w szczególności od stopnia znajomości znaku zarejestrowanego, jego siły (zdolności) odróżniającej, stopnia podobieństwa znaków i towarów oraz okoliczności, w których oznakowane