W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2003 r. do 31 sierpnia 2005 r. w sytuacji złożenia przez podatnika korekty deklaracji podatkowych w podatku od towarów i usług za dwa okresy rozliczeniowe i w wyniku tego stwierdzenia nadpłaty w tym podatku w wyniku obniżenia wysokości zapłaconego zobowiązania podatkowego, w związku z obniżeniem kwoty podatku należnego za pierwszy z tych okresów /art. 73
Unormowanie w par. 6 ust 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./ momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia w kraju usług najmu i dzierżawy pozbawione jest domniemania zgodności z przepisami art
Unormowanie w par. 6 ust 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./ momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia w kraju usług najmu i dzierżawy pozbawione jest domniemania zgodności z przepisami art
1. Małżonków prowadzących wspólnie działalność gospodarczą, bez zawarcia umowy spółki osobowej, nie można uznać za jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, której na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przysługuje przymiot podatnika podatku od towarów i usług. 2. Nie można domniemywać
Unormowanie w par. 6 ust 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./ momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia w kraju usług najmu i dzierżawy pozbawione jest domniemania zgodności z przepisami art
Zakaz prowadzenia działalności konkurencyjnej może odnosić się zarówno do przedmiotu działalności faktycznie prowadzonej przez pracodawcę, jak i do działalności zaplanowanej. Zakres zakazanych działań konkurencyjnych powinien być skonkretyzowany w umowie o zakazie konkurencji.
Przepis uchwały Rady Miejskiej, którego nieważność stwierdził Wojewoda, jest sprzeczny z art. 15 ust. 2 pkt 12 w związku z art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 80 poz. 717 ze zm./, bowiem w istocie odmawia on realizacji obowiązków ustawowych nałożonych na gminę. Z brzmienia tego przepisu wynika, iż mimo wzrostu wartości nieruchomości,