Nie sposób przyjąć, aby umowa zlecenia obejmująca prowadzenie ksiąg i ewidencji podatkowych realizowała wymóg istnienia obowiązku lub uprawnienia wynikającego z przepisów prawa materialnego. Z umowy zlecenia nie wynika bowiem żaden obowiązek podatkowy skarżącej, który statuowałby możliwość skierowania do skarżącej decyzji w sprawie wysokości zobowiązania.

Odrzucanie jednoznacznego wyniku, jaki daje wykładnia językowa jasno sformułowanego przepisu i interpretowanie go w sposób rozszerzający, polegający na uzupełnieniu jego treści w oparciu o reguły celowościowe, prowadzący do zaostrzenia warunków, jakie muszą być spełnione, aby podatnik mógł skorzystać z uprawnienia wynikającego z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i