1. Nie można uznać, by art. 222 par. 4 ustawy z 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ pozwalał na wymierzanie przez organy odsetek wyrównawczych od zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usug ustalanych na podstawie art. 11c ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. 2. Wynikająca z zasady sprawiedliwości, zasada
1. Z brzmienia art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej można wywieźć, że członek zarządu musi przynajmniej - obok postawienia tezy, że zachodzi jedna z przesłanek zwalniających go z odpowiedzialności, wskazać konkretne okoliczności natury faktycznej, na których opiera podnoszony wniosek. Musi skonkretyzować z czego wywodzi twierdzoną okoliczność. 2. Odstąpienie od wydania formalnego postanowienia o odmowie
Skoro skarżący przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza i jednocześnie wiedział o istnieniu zobowiązań podatkowych ciążących na spadkodawcy, to na gruncie prawa podatkowego ponosi on solidarną odpowiedzialność za wskazane długi do wysokości ustalonego w inwentarzu stanu czynnego spadku /art. 1032 i art. 1034 par. 1 Kc w zw. z art. 98 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
Przepis art. 242 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nakazuje liczyć termin do złożenia wniosku o wznowienie postępowania od dnia, w którym strona /a nie inny podmiot/ dowiedziała się o istnieniu decyzji, a nie od daty uznanej za datę jej doręczenia, w szczególności zaś doręczenia zastępczego, przy którym nie dochodzi do faktycznego otrzymania
Ustanowienie nowego pełnomocnika ma to znaczenie, że od momentu przedstawienia pełnomocnictwa /stosownie do art. 137 par. 2 lub par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ strona może działać poprzez pełnomocnika i podejmować za jego pośrednictwem czynności właściwe dla danego etapu postępowania. Skutkiem ustanowienia kolejnego pełnomocnika nie może
Nie sposób przyjąć, że wyraz "postępowanie" ma w art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ inne znaczenie niż w art. 183 par. 2. Wskazana regulacja potwierdza, że przedmiotem oceny sądu II instancji jest orzeczenie wojewódzkiego sądu administracyjnego i postępowanie, które doprowadziło do jego wydania, a nie
Nie jest wystarczające do uznania określonej umowy za umowę renty samo określenie czasu trwania prawa do pobierania renty oraz wysokości świadczenia.