Przepis art. 141 par. 2 ustawy z dnia 20 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ stanowi wyjątek od zasady, że uzasadnienie wyroku sporządza się z urzędu i jako wyjątek od zasady nie może być interpretowany rozszerzająco. Oznacza to, że norma art. 141 par. 2 cytowanej ustawy ma zastosowanie wyłącznie do wyroków oddalających skargę w całości

Obligatoryjne postanowienia umowy o kredyt konsumencki (art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim, Dz.U. Nr 100, poz. 1081 ze zm.) powinny być w umowie uzgodnione wyraźnie, wyczerpująco i bezpośrednio, a nie przez odesłanie do informacji zawartych we wzorcach umownych, regulaminach lub inaczej nazwanych ogólnych warunkach stosowanych przy zawieraniu umów kredytowych. Konsument

1. W skardze kasacyjnej należy wskazać konkretne naruszone przez Sąd zaskarżonym orzeczeniem przepisy prawa materialnego lub procesowego.W odniesieniu do prawa materialnego należy wykazać, na czym polegała dokonana przez Sąd l instancji ich błędna wykładnia lub niewłaściwe zastosowanie oraz jaka powinna być wykładnia prawidłowa i właściwe zastosowanie.Podobnie przy naruszeniu prawa procesowego należy

Uchybienie niewłaściwego zastosowania przepisu prawa materialnego polega na tzw błędzie w subsumcji, co wyraża się tym, że stan faktyczny ustalony w sprawie błędnie uznano za odpowiadający stanowi hipotetycznemu przewidzianemu w normie prawnej albo, że ustalonego stanu faktycznego błędnie" nie podciągnięto pod hipotezę określonej normy prawnej.Błędne zastosowanie prawa materialnego, czyli tzw. błąd

Organ podatkowy może zastosować uznanie, o którym mowa w art. 67 Ordynacji podatkowej dopiero w razie stwierdzenia sytuacji odpowiadającej użytym pojęciom. Organ podatkowy może zastosować uznanie o ile stwierdzi, że stan faktyczny danej sprawy może być oceniony jako przypadek uzasadniony "ważnym interesem podatnika" lub "interesem publicznym" względnie gdy spełnia on obie te przesłanki. Jeżeli natomiast