Udzielnie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 128 poz. 1175 ze zm./, uzasadnia faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej korzystnej dla gospodarki narodowej, a nie zamiar prowadzenia takiej działalności.
W świetle art. 21 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne, organy podatkowe ustalające wysokość zobowiązań w podatku od nieruchomości nie są uprawnione do przyjęcia innej podstawy wymiaru podatku niż dane wskazane w ewidencji gruntów.
W świetle art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./, organy podatkowe ustalające wysokość zobowiązań w podatku od nieruchomości nie są uprawnione do przyjęcia innej podstawy wymiaru podatku niż dane wskazane w ewidencji gruntów.
W przypadku gdy przedsiębiorca wskazał we wniosku na konkretne należności /zaległości podatkowe/, których objęcia postępowaniem restrukturyzacyjnym żądał, a nie określił jedynie ich rodzaj, wówczas organ był związany treścią wniosku i nie mógł rozważać zrestrukturyzowania innych należności /konkretnych zaległości podatkowych/ we wniosku nie wskazanych.
Żadna z przesłanek wznowienia postępowania wymienionych w art. 145 par. 1 pkt 1-8 Kpa nie może jednocześnie skutkować nieważnością decyzji administracyjnej - art. 156 par. 1 pkt 1-7 Kpa. Ustawodawca przewidział odrębny katalog przesłanek skutkujących wznowieniem postępowania oraz inny, odrębny katalog dający podstawę do stwierdzenia nieważności. System weryfikacji decyzji administracyjnych oparty jest
1. Wskazane przez autora skargi kasacyjnej przepisy § 5, § 51 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 listopada 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad wyceny nieruchomości oraz zasad i trybu sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 230, poz. 1924), art. 122, 180 § 1, 188 § 1, 187 § 1, art. 188 w zw. z art. 229 i 235 oraz 210 § 1 pkt. 6 i art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej nie są przepisami prawa
Warunkiem uznania pisma za prawidłowo doręczone na adres podany przez stronę, jest bowiem, jak słusznie zauważa autor kasacji, ustalenie, że strona nie podając nowego adresu, zmieniła miejsce za-mieszkania lub nie przebywa pod wskazanym przez siebie adresem. Jednakże zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego nie można uznać, iż warunek ten zostaje spełniony w przypadku, gdy oskarżony wprawdzie
Nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 6 pkt 4. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie można otrzymać poprzez zaniechanie przez świadczeniodawcę określonego działania.
Uchwała wspólników, o której mowa w art. 203 rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. Kodeks handlowy /Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm. obecnie art. 210 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych - Dz.U. nr 94 poz. 1037 ze zm./ musi dotyczyć wyłącznie ustanowienia konkretnego pełnomocnika. Nie można uznać za skuteczne, powoływanie się na uchwałę ustalającą regulamin
1) Dla skutecznego zakwestionowania stanowiska Sądu pierwszej instancji nie jest zatem wystarczające samo wskazanie na istnienie obowiązku organu odwoławczego wyznaczenia stronie terminu określonego w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej. Należy wykazać dlaczego w tej konkretnej sprawie ocena Sądu pierwszej instancji była błędna. Skoro Sąd ten uzasadnił swoje stanowisko tym, że organ odwoławczy nie prowadził