W postępowaniu odwoławczym toczącym się w sprawie, w której nie wniesiono środka odwoławczego na niekorzyść, nie narusza zakazu określonego w art. 434 § 1 k.p.k. zmiana zaskarżonego wyroku polegająca na przyjęciu w opisie czynu, że fakty uznane za udowodnione wypełniają inne, niż wskazane w tym wyroku, alternatywne znamiona przestępstwa tego samego typu.
Stwierdzenie przez sąd administracyjny naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania, co uzasadnia uchylenie decyzji na podstawie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, musi być powiązane z oceną, czy i w jaki sposób zostało zakończone postępowanie administracyjne przed wniesieniem
I. Po utracie mocy obowiązującej przez ustawę o VAT z 1993 r. istnieje możliwość ustalenia dodatkowego zobowiązania w związku z zaniżeniem zobowiązania w podatku od towarów i usług powstałych pod rządem tej ustawy, gdyż zobowiązanie dodatkowe w takim przypadku można ustalić na podstawie art. 109 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Tym samym Sąd I instąncji niezasadnie
Samo umorzenie postępowania upadłościowego nie może być postrzegane jako wykazujące bezskuteczność egzekucji. Obowiązek wykazania bezskuteczności egzekucji jest przesłanką warunkującą zastosowanie art. 116 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm./
Wykładnia gramatyczna dyspozycji art. 60 ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 29 poz. 257 ze zm./ wskazuje, że powinna mieć ona zastosowanie jedynie wówczas, gdy występuje eksport bezpośredni, tzn. gdy to podmiot żądający zwrotu akcyzy dokonuje eksportu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, od których dokonał zapłaty akcyzy na terytorium kraju, lecz wykładnia celowościowa
Rozpoznając wniosek cudzoziemca o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony organ administracyjny nie jest związany wskazaną we wniosku podstawą prawną i zobowiązany jest ocenić zasadność żądania wnioskodawcy w kontekście wszystkich okoliczności faktycznych ujawnionych w toku postępowania, które w świetle przepisów regulujących przesłanki udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas
Porównanie regulacji prawnych obowiązujących przed 1 stycznia 2003 roku i od tej daty prowadzić musi do wniosku, że z punktu widzenia interesów strony nowa i stara regulacja nie różnią się istotnie. Tym samym zarzut zastosowania art. 70 § 1, § 4 oraz § 5 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązujacym od 1 stycznia 2003 r., to jest z nieuwzględnieniem art. 20 § 2 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o
W razie uwzględnienia przez organ zarzutu, o którym mowa w art. 33 pkt 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 2002 nr 113 poz. 968 ze zm./ i wydania postanowienia ostatecznego o umorzeniu postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 par. 1 pkt 4 tej ustawy, z tej przyczyny, iż określona osoba nie jest osobą zobowiązaną, nie można, bez wyeliminowania