1. Sąd administracyjny I instancji w sposób prawidłowy odczytał znaczenie normy § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17.01.1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niemateialnych i prawnych, uznając, iż skoro w postępowaniu podatkowym ustalono, że jedynie część budynku biurowego była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, to odpisów amortyzacyjnych
Przez mienie, o którym mowa w art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, należy rozumieć tzw. czysty dochód, majątek, którym podatnik może dysponować, po poniesieniu kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, a nie przychód.
O zakwalifikowaniu danego wydatku remontowego do kosztów uzyskania przychodów decyduje zamiar podatnika, który na tle okoliczności sprawy można uznać za realny. Organy prowadzące postępowanie braku takiej realności jednak nie wykazały. Mogły to uczynić kwestionując na przykład istnienie źródła przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W świetle art. 22 ust. 1 ustawy
Zbiór informacji technicznych objętych umową zawierał cechy wskazujące, iż można je było uznać za informacje typu "know-how". Wskazuje na to bowiem ich niejawny charakter, gdyż nie były one powszechnie znane, ani łatwo dostępne. Informacje te były istotne, a co za tym idzie ważne i użyteczne z punktu widzenia wytwarzania produktów objętych umową, a także możliwe do zidentyfikowania, ponieważ opisane
1. Odmienna ocena dowodów zgromadzonych przez organy podatkowe i zaprezentowanych przez podatnika i wyprowadzenia na jej podstawie własnych wniosków nie stanowi o tym, że sąd uchybia dyspozycji art. 187 § 1 u.p.s.a., nie wskazując podstaw do stwierdzenia wadliwości zaskarżonej decyzji. 2. Skoro sąd administracyjny I instancji, mimo zakresu zaskarżenia zawartego w skardze i jej uzasadnieniu, zaprezentował
Pozbawienie prawa do oddzielnego wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych (art. 135 § 1 k.p.) dotyczy tylko w wyjątkowych sytuacji i tylko pracowników zajmujących określone stanowiska związane z zarządem zakładem pracy lub jego wyodrębnionej części.
Wyznaczenie innej osoby dokonującej czynności z zakresu prawa pracy (art. 31 § 1 k.p.) następuje przez złożenie oświadczenia woli pracodawcy i wyrażenie na to zgody przez tę osobę.
Władztwo przedsiębiorstwa eksploatującego gazociąg odpowiada faktycznemu władztwu wynikającemu z prawa służebności, co pozwala uznać je za posiadacza służebności, do którego na podstawie art. 352 § 2 k.c. stosuje się odpowiednio przepisy o posiadaniu rzeczy w tym art. 224 § 2 - art. 225 k.c. Wyłącznym źródłem i przyczyną roszczeń wynikających z przepisów art. 224 - 225 k.c. jest jedynie samoistne posiadanie
Wydanie, na podstawie art. 161 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, postanowienia o umorzeniu postępowania sądowego z powodu jego bezprzedmiotowości uzasadnionej uwzględnieniem przez organ administracji wniesionej do Sądu skargi w trybie art. 54 par. 3 wymienionej ustawy, winno być poprzedzone wezwaniem
Odmienna ocena dowodów i wyprowadzenie na jej podstawie własnych wniosków co do stanu faktycznego sprawy w skardze kasacyjnej, bez wskazania przepisów postępowania, których naruszenie stanowi uchybienie mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy, nie stanowi podstawy kasacyjnej w rozumieniu art. 174 i art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U
Obowiązek wydania, na podstawie art. 217 par. 2 pkt 2 i art. 218 par. 2 Kpa, zaświadczenia urzędowo potwierdzającego określone fakty lub stan prawny, wynikające z prowadzonej przez organ ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w jego posiadaniu, nie dotyczy okoliczności, których ustalenie i ocena następują w postępowaniu jurysdykcyjnym w sprawie rozstrzyganej w drodze decyzji administracyjnej