W ramach zarzutu naruszenia prawa procesowego skutecznie można powoływać się tylko na naruszenie przepisów postępowania, regulujących postępowanie przed tym Sądem, czyli należało wskazać przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), którym Sąd ten miał uchybić akceptując fakt naruszenia przez podatkowy organ odwoławczy
Przy wznowieniu postępowania Sąd powinien mieć na uwadze treść art. 62 prawa upadłościowego. Stanowi on, że postępowanie w sprawie, wszczętej przeciwko upadłemu przed ogłoszeniem upadłości o wierzytelność, która ulega zgłoszeniu do masy, może być podjęte przeciwko syndykowi, jednak tylko w tym przypadku, gdy w postępowaniu upadłościowym sędzia-komisarz nie uznał wierzytelności albo gdy na skutek sprzeciwu
1. W myśl art. 280 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę. 2. Lakoniczne skwitowanie wskazanej podstawy wznowienia, bez rozważenia czy mieści ona w podstawach wymienionych
W sprawach, w których nie jest możliwe rozpoznanie sprawy w ramach tzw. uznania administracyjnego, wzruszenie decyzji ostatecznej w trybie art. 154 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2001 nr 98 poz. 1071 ze zm./ nie jest możliwe.
Na podstawie art. 5 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. nr 137 z 2003 r., poz. 1302) do naczelnika urzędu skarbowego należy ustalenie lub określenie i pobór podatków oraz niepodatkowych należności budżetowych. Wynika stąd, że nie znajduje oparcia w powołanych wyżej przepisach stanowisko wyrażone w skardze kasacyjnej, iż w sprawie występują dwa odrębne
Sąd naruszył przepisy postępowania, gdyż nie zastosował się do dyspozycji art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy o p.p.s.a. Skład orzekający w tej sprawie nie dostrzegł bowiem, że naruszone zostały przepisy art. 122, art. 187, art. 191 ustawy Ordynacja podatkowa.
W sprawach, w których nie jest możliwe rozpoznanie sprawy w ramach tzw. uznania administracyjnego, wzruszenie decyzji ostatecznej w trybie art. 154 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2001 nr 98 poz. 1071 ze zm./ nie jest możliwe.
1. Ani organy podatkowe ani Sąd administracyjny nie mają uprawnień do kwestionowania charakteru poniesionych wydatków, jedynie z tej przyczyny, że kontrahent podatnika nie dopełnia obowiązków w zakresie rejestracji przedmiotu działalności (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). 2. Zgodnie z art. 191 ustawy Ordynacja podatkowa wniosek wysnuty na podstawie danej okoliczności może