Czynność prawna podjęta w celu przestępczym jest nieważna (art. 58 § 1 k.c.).
Przepis art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie może stanowić samodzielnej podstawy skargi kasacyjnej, wymienionej w art. 174 pkt 2 ww. ustawy, gdyż wymienione w hipotezie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" przepisy postępowania nie obejmują swym zakresem art. 145.
Właściwa jest wykładnia art. 42 pkt 6 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /t.j. Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650 ze zm./, iż "przez kwotę wpłaconą do kasy" należy rozumieć także kwotę wpłaconą obsłudze automatu jak również skredytowaną przez obsługę automatu.
Art. 19 ust. 3 ustawy o podatku VAT określa nie tylko termin obniżenia podatku należnego 9 przez określenie miesiąca, w rozliczeniu za który może być dokonane obniżenie), ale przede wszystkim stanowi, że obniżenie podatku należnego następuje w rozliczeniu, czyli deklaracji podatkowej sporządzonej i składanej przez podatnika.
Zwolnienie od podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obejmuje podatników opłacających podatek dochodowy w formie karty podatkowej tylko w zakresie działalności objętej tą formą opodatkowania, zaś formą tą mogą być objęte tylko te rodzaje działalności, które
Dla podatników, którzy dokonywali korekt deklaracji dla podatku od towarów i usług po dniu 26 marca 2002 r. za okresy rozliczeniowe sprzed tej daty, obowiązywał stan prawny nie zawierający ograniczenia czasowego dokonania korekty, o którym mowa w art. 19 ust. 3b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Dla podatników, którzy dokonywali korekt deklaracji dla podatku od towarów i usług po dniu 26 marca 2002 r. za okresy rozliczeniowe sprzed tej daty, obowiązywał stan prawny nie zawierający ograniczenia czasowego dokonania korekty, o którym mowa w art. 19 ust. 3b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Nie można a priori przyjąć założenia, że uchwała nr 5/58 Rady Państwa z dnia 23 stycznia 1958 r. w sprawie zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego osobom wyjeżdżającym na pobyt stały do państwa Izrael /nie publikowana/, nie stanowi orzeczenia Rady Państwa, wydanego na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 4 poz. 25 ze zm./, o zezwoleniu na zmianę
Późniejsze ustalenie osoby ojca, po zaprzeczeniu ojcostwa lub unieważnieniu uznania, może być uwzględnione przy określaniu obywatelstwa dziecka, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. 2000 nr 28 poz. 353 ze zm./, tylko wówczas gdy nastąpiło to przed upływem roku od dnia urodzenia się dziecka.
1. Opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega import takich towarów, które z natury swej przeznaczone są do użycia jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, natomiast zwolniony jest od podatku akcyzowego import takich towarów, które mimo wskazanego zasadniczego przeznaczenia w konkretnym przypadku po wprowadzeniu na polski obszar celny wykorzystane zostaną do innych
1. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 4 poz. 25/ , obywatel polski mógł nabyć obywatelstwo obce ze skutkiem utraty obywatelstwa polskiego, gdy uzyskał zezwolenie właściwego organu polskiego na zmianę obywatelstwa. O zezwoleniu na zmianę obywatelstwa orzekała Rada Państwa /art. 13 ust. 1 ustawy/. Wyrażony w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku pogląd