Przepis art. 332 Ordynacji podatkowej stanowi, że do odpowiedzialności osób trzecich, o których mowa w ustawie o zobowiązaniach podatkowych, z tytułu zaległości podatkowych powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy (tj. przed dniem 1 stycznia 1998 r. kiedy weszła w życie Ordynacja podatkowa) stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych. Ograniczenie podmiotowe wynikające z tego przepisu odnosi
Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f (w brzmieniu obowiązującym w 2000 r.) podstawę obliczenia podatku stanowił dochód po odliczeniu kwoty wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali na wynajem oraz wydatków na zakup działki pod budowę tego
Art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ odnosi się wyłącznie do poniesionych i zwróconych wydatków nie zaliczonych z mocy art. 16 tej ustawy do kosztów uzyskania przychodów. Za zakwalifikowanie wydatków do kategorii, o której mowa w tym przepisie niezbędne jest, aby wydatek poniesiony był odpowiednikiem wydatku
Podstawa kasacyjna, o której mowa w art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ odnosi się do przepisów postępowania przed sądem administracyjnym. Przedmiotem skargi kasacyjnej, zgodnie z art. 173 par. 1 cyt. ustawy jest bowiem orzeczenie tego sądu, a nie orzeczenie organu administracji. Dlatego też zarzuty procesowe
Przy doręczaniu decyzji, która jest ostateczna organy podatkowe nie mają obowiązku pouczać o prawie strony do przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
Odmowa udzielenia zezwolenia na osiedlenie się cudzoziemcowi, który nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania takiej zgody i który posiada prawo do pobytu w Polsce na podstawie innego tytułu /zezwolenie na pobyt czasowy/, nie narusza art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. /Dz.U. 1993 nr 61 poz. 284 i 285 ze zm./ tylko przez