1. W myśl postanowień art. 20 par. 1 i 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ warunki uzyskiwania pochodzenia, jakie powinny spełniać towary, aby korzystać z obniżonych stawek celnych oraz sposoby dokumentowania tego pochodzenia określane są według reguł preferencyjnego pochodzenia towarów, zawartych w umowach międzynarodowych. Oznacza to, że w odniesieniu
Powództwo pracownika przeciwko pracodawcy o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy podlega oddaleniu ze względu na brak biernej legitymacji procesowej pozwanego, a nie przekazaniu Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 464 § 1 k.p.c.
Podróżą służbową poza granice kraju jest wykonywanie zadania określonego przez pracodawcę poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce pracy pracownika (wyrok Sądu Najwyższego z 30 maja 2001 r., I PKN 424/00, OSNP 2003/7/172).
Nie jest podróżą służbową stałe wykonywanie działań w różnych miejscowościach i terminach, których wyboru dokonuje każdorazowo sam pracownik w ramach uzgodnionego rodzaju pracy. Miejsce pracy powinno być tak ustalone, by pracownik miał możliwość wykonywania zadań, wliczając w to czas dojazdu do miejsca ich wykonywania, w ramach umówionej dobowej i tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym
Wniosek osoby korzystającej z prawa do renty rodzinnej o wypłatę renty wyjątkowej przez okres 1 roku do momentu ukończenia studiów powinien być przez organ rentowy niezwłocznie przekazany Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie jako organowi właściwemu do jego załatwienia (art. 83 i 124 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity
Przy ocenie niezdolności do pracy określonej w art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) nie można pomijać stopnia niepełnosprawności ubezpieczonego ustalonego na podstawie art. 3, art. 4 i art. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu
Przepis art. 25 ust. 1a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ był przepisem o charakterze represyjnym, który dawał pośrednio organom podatkowym możliwość władczego ustalenia kwoty niepodlegającej odliczeniu z tytułu wydatków, którymi rozporządzono w sposób niepozwalający na zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodu.
Inspektor Kontroli Skarbowej, wydając decyzję określającą zaległość podatkową, był kompetentny stwierdzić nadpłatę w podatku od towarów i usług.
Inspektor Kontroli Skarbowej wydając decyzję określającą zaległość podatkową był kompetentny naliczyć odsetki od tej zaległości z uwzględnieniem wcześniejszych wpłat przez podatnika i powstałych nadpłat.
Przy ocenie niezdolności do pracy określonej w art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) nie można pomijać stopnia niepełnosprawności ubezpieczonego ustalonego na podstawie art. 3, art. 4 i art. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu