1. Zastosowanie przepisu art. 54 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ z mocą wsteczną, a zatem do zobowiązań podatkowych powstałych przed dniem 30 czerwca 1999 r., narusza zakaz retroakcji wynikający z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. /Dz.U. nr 78 poz. 483/. 2. W demokratycznym

1. Stosowanie przez spółkę stawek podatku od towarów i usług niezgodnych z art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w związku z poz. 18 załącznika nr 3 do tej ustawy oraz przepisem par. 65 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i

Ustawodawca nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem naruszenia prawa, które miało istotny wpływ na wynik sprawy. Należy przyjąć, że chodzi o naruszenie nie tylko norm prawa materialnego administracyjnego, ale również z zakresu innych dziedzin prawa. Naruszenie to może mieć miejsce w przypadku błędnej wykładni przepisów prawa, bądź może polegać na niewłaściwym zastosowaniu prawa.

Nie można przepisów Traktatu stosować retroaktywnie do całości stosunków, które zaistniały przed przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Wspólnoty Europejskiej, gdyż podważałoby to zasadę zakazu retroakcji, wynikającą zarówno z prawa międzynarodowego /art. 28 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów międzynarodowych sporządzonej w Wiedniu 23 maja 1969 r. - Dz.U. 1970 nr 74 poz. 439/, jak i przez

Zarachowanie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych, w sytuacji kiedy nadpłata powstała wcześniej niż zaległość podatkowa, następuje z mocy prawa już z chwilą wymagalności zaległości podatkowej.