Korzyść z pobrania nieoprocentowanej pożyczki osiąga się w chwili otrzymania świadczenia - a więc w czasie dysponowania przedmiotem świadczenia, albo mówiąc kategoriami z art. 353 par. 2 Kc w czasie, kiedy realizowała się czasowa rezygnacja z korzystania z przedmiotu pożyczki przez podmiot jej udzielający i zaniechanie żądania zwrotu jej przedmiotu co jest równoznaczne ze świadczeniem.

W przypadkach wskazanych w art. 53 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ odsetki za zwłokę nalicza organ podatkowy, określając ich wysokość na dzień wydania decyzji określającej wysokość zaległości podatkowej /art. 21 par. 3 i 4 oraz innych przypadkach wskazanych w ustawie; art. 28 par. 2 i art. 30 par. 1/. Przepis ten, przewidujący naliczanie

Skoro świadczenie może być zgodne z art. 353 par. 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./ wynikiem zaniechania, to przez zaniechanie pobrania /umorzenie/ odsetek pożyczkobiorca uzyskuje nieodpłatne świadczenie w postaci możliwości bezpłatnego korzystania z cudzego kapitału /art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych

Ustawodawca wprowadził tylko górne granice grzywien w celu przymuszenia, pozostawiając organowi egzekucyjnemu swobodę ustalania ich wysokości w konkretnym przypadku. Nie jest to uznanie dowolne, ponieważ organ, ustalając wysokość grzywny w celu przymuszenia, nie przekroczył granic wyznaczonych przez zasady ogólne postępowania egzekucyjnego w administracji, a w szczególności zasady racjonalnego działania

Zastosowanie tej formy odszkodowania, to jest przyznanie odpowiedniej nieruchomości zamiennej, pozostawiono organowi orzekającemu, który nie jest związany wnioskiem strony

Przy wskazaniu w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, iż stan faktyczny sprawy nie jest sporny, samo odwołanie się przez sąd do treści art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej (przy braku jasności co do intencji, którymi kierował się Sąd) bez wyjaśnienia przesłanek, którymi kierował się Sąd oraz wskazania dalszych kierunków postępowania, należy uznać za mnie mającą wpływu na wynik sprawy, a zarzut oparty wyłącznie

W stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2000 r. dla uznania danego towaru za używany nie było konieczne aby przewidziany w art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ półroczny okres używania musiał dotyczyć podatnika dokonującego sprzedaży tego towaru; towar ten mógł być używany także przez inne podmioty

W postępowaniu o wznowienie postępowania uprawniony organ podatkowy może rozpatrzyć sprawę co do istoty, tylko wówczas, jeżeli wystąpi jedna z przesłanek określonych w art. 240 par. 1 pkt 1-8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Przepis art. 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie zwalnia od podatku świadczeń pracodawcy stanowiących zwrot pracownikowi kosztów dojazdów do pracy, a zatem, skoro takie świadczenie, wypłacane policjantowi zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./, obciąża pracodawcę,