Ogólnie sformułowane zarzuty, gdzie nie tylko nie wskazano przepisów postępowania naruszonych przez Sąd wojewódzki ale również nie wyjaśniono, że następstwa stwierdzonych wadliwości postępowania były tego rodzaju lub skali, iż kształtowały one lub współkształtowały treść kwestionowanych w sprawie orzeczeń, nie mogą być przedmiotem badania przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Zarzut oparty na podstawie określonej w art. 174 pkt 2 p.p.s.a. musi być skierowany przeciwko decyzji organu podatkowego. Badanie zarzutów odnoszących się wyłącznie do postępowania podatkowego wykracza poza zakres kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Stosownie do art. 29 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ przedstawiciel ustawowy lub organ albo osoby, o których mowa w art. 28, mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności w postępowaniu. Skoro tego nie uczyniły, to na podstawie art. 58 par. 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
Zabezpieczenie na podstawie art. 33 par. 1-4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacji podatkowej /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ zobowiązania podatkowego przed wydaniem decyzji ustalającej albo określającej wysokość tego zobowiązania może być dokonane tylko wówczas gdy organ podatkowy dysponuje dowodami, że zobowiązanie podatkowe może nie zostać wykonane. O tym czy istnieje w konkretnej sprawie
Wyłącznie podmiotom będącymi podatnikami podatku od towarów i usług przysługiwało uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w tym podatku. Wynika to wprost z treści przepisów art. 79 par. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz art. 11b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym
Powołanie wyroków Trybunału Konstytucyjnego i Sądu Najwyższego nie może zastąpić prawidłowego sformułowania podstaw kasacyjnych /art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ stanowisko organów władzy sądowniczej może stanowić element uzasadnienia przytoczonej podstawy kasacyjnej /art. 176 Prawa o postępowaniu przed sądami
Fakt, iż rozpoznawane sprawy wynikały z tego samego stanu faktycznego nie stanowi przesłanki uzasadniającej wyłączenie sędziego z mocy ustawy.
1. W świetle art. 134 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ Sąd I instancji nie ma obowiązku, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, do badania tych zarzutów i wniosków, które nie mają znaczenia do oceny legalności zaskarżonego aktu. 2. Okoliczność, że w uzasadnieniu wyroku
Postępowanie ze skargi kasacyjnej nie daje podstawy do dokonywania po raz kolejny badania legalności działania organów podatkowych.
Jeżeli z postanowień umowy know-how wynika, że licencjobiorca zobowiązany był uiścić opłatę licencyjną za udostępnienie mu przez licencjodawcę korzystania z wiedzy technicznej w zakresie wytwarzania określonych wyrobów i ich sprzedaży w kraju, a nie za zakup materiałów i części potrzebnych do wytworzenia tych wyrobów, to opłaty licencyjne nie dotyczyły importowanych materiałów i ich części a zatem
Działania podatnika muszą zmierzać w celu uzyskania przychodu, ale nie oznacza to, by organy podatkowe mogły kontrolować celowość działania podatnika. Z drugiej zaś strony nie można twierdzić, że każdy wydatek, o ile zrealizowany został przychód należy uznać za koszt uzyskania przychodu, gdyż oznaczałoby to negowanie możliwości badania związku wydatku z przychodem. Wydatek musi więc przyczynić się
Organ podatkowy powinien w operatywnej części decyzji określić nie tylko wysokość zobowiązania podatkowego, ale także wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym podlegającej przeniesieniu na następny miesiąc. Zarówno podatnik, jak i organ podatkowy muszą mieć pewność co do tego, w stosunku do którego okresu rozliczeniowego istnieje w obrocie prawnym ostateczna decyzja podatkowa, a wiedzę w
Rolnik prowadzący gospodarstwo rolne, będący jednocześnie wspólnikiem spółki jawnej, nie ma po dniu 1 stycznia 2003 r. prawa wyboru ubezpieczenia społecznego na podstawie art. 5a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz.U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.) i podlega ubezpieczeniu społecznemu na podstawie art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października