Skoro obowiązek prawidłowego ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych spoczywa na podatniku, a organy podatkowe wykazały, że nabywcą nie był podmiot prowadzący działalność gospodarczą, to w konsekwencji należy uznać, że był nim podmiot, o którym mowa w art. 29 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

W świetle art. 36a ust. 5 w zw. z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./ wójt /burmistrz, prezydent/ jest "organem prowadzącym szkołę", właściwym do powołania komisji konkursowej i do wyznaczenia do jej składu przedstawicieli "organu prowadzącego szkołę". Nie ma żadnych podstaw w świetle wykładni językowej i systemowej do "rozbijania" kompetencji

W świetle art. 36 a ust. 5 ustawy o systemie oświaty w zw. z art. 5 ust. 2 wójt /burmistrz, prezydent/ jest "organem prowadzącym szkołę" właściwym do powołania komisji konkursowej i do wyznaczenia do jej składu przedstawicieli "organu prowadzącego szkołę". Nie ma żadnych podstaw w świetle wykładni językowej i systemowej do "rozbijania" kompetencji wójta w tym zakresie i wyłączenia z zakresu jego właściwości

Wyodrębnione miejsca postojowe nie mogą być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży, gdyż nie stanowią samodzielnych lokali użytkowych ze względu na fakt, że nie stanowią wydzielonych trwałymi ścianami izb w obrębie budynku. Stanowią one wydzielone z części podziemnej budynku mieszkalnego fragmenty powierzchni budynku, stanowiącego w całości, zgodnie z umową sprzedaży, współwłasność wspólnych części budynków

Naczelny Sąd Administracyjny podzielił pogląd wyrażony w zaskarżonym wyroku przyjmujący, że członkowie zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie wywiązali się z obowiązku złożenia we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie upadłości tej spółki. Wniosek taki został złożony z uchybieniem terminu z art. 5 par. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe

W 2000 r. przepis art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dawał podatnikowi prawo do zwrotu podatku bezpośrednio z urzędu skarbowego przy zakupach inwestycyjnych.

1. Nieskuteczne doręczenie decyzji nie może stanowić podstawy wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Wniosek o przywrócenie terminu opiera się na założeniu, że decyzja, od której wniesiono odwołanie została skutecznie doręczona i że uchybienie terminu do wniesienia odwołania nastąpiło bez winy strony. 2. Skutek prawny doręczenia pisma osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony do tego, aby z urzędu uzupełniać zakres swojej kognicji o te przepisy, których wnoszący skargę kasacyjną, formułując podstawy kasacyjne, nie wymienił jako naruszonych.

Skoro obowiązek prawidłowego ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych spoczywa na podatniku, a organy podatkowe wykazały, że nabywcą nie był podmiot prowadzący działalność gospodarczą, to w konsekwencji należy uznać, że był nim podmiot, o którym mowa w art. 29 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11, poz. 50 ze zm../.

1. Odwołanie nauczyciela ze stanowiska kierowniczego ma charakter kompetencji władczej związanej z wykonywaniem publicznoprawnych zadań w zakresie oświaty, określonych w przepisach mających charakter publicznoprawnych. Personalny charakter aktu odwołania z funkcji kierowniczej nie stanowi zatem o jego prywatnoprawnym charakterze, gdyż obsada stanowiska kierowniczego w szkole jest formą zarządzania