Posiadaczom nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy, o których stanowi art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.) przysługuje domniemanie ciągłości posiadania z art. 340 k.c.
Jedynymi warunkami pozwalającymi na zastosowanie preferencyjnej stawki podatkowej - "0 procent" - jest ich bezpośrednie powiązanie z eksportem towaru i jednoczesne uwzględnienie ich wartości w cenie eksportowanego towaru. Ustawodawca nie przewidział innych warunków pozbawiających podatnika prawa zastosowania art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku
W sytuacji gdy skarga na bezczynność została wniesiona w sprawie, do której załatwienia nie jest właściwy wskazany przez stronę organ, a która ponadto nie podlega załatwieniu w drodze administracyjnej, lecz w drodze umowy, właściwe jest orzeczenie przez sąd administracyjny o odrzuceniu skargi jako niedopuszczalnej (art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ w zakresie, w jakim określa zadania gminy jako wspólnoty mieszkańców nie może być traktowana jako prawo materialne określające prawa i obowiązki podmiotów pozostających na zewnątrz administracji, stanowiące o istnieniu legitymacji materialnoprawnej gminy. Wskazane w tej ustawie zadania gminy są zadaniami zdecentralizowanej
Przeznaczenie nieruchomości warszawskiej w miejscowym planie zagospodarowania na cele użyteczności publicznej wyklucza realizację roszczeń z art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/ . A więc w praktyce - ich reprywatyzację.
1. Przy podstawie wznowienia z art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa zasadnie organy przyjęły, że w postępowaniu zwykłym o podwyższenie dodatku służbowego, o czym stanowią przepisy par. 6 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego policjantów, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości
Ustalenia faktyczne Sądu, iż bieg terminu przedawnienia nie był przerywany zdarzeniami, o których mowa w art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, nie mogą być podważone zarzutem naruszenia prawa materialnego, wymienionym w art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U
Przepisy ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP /Dz.U. 2000 nr 47 poz. 368 ze zm./ nie przewduują, żeby zawarcie umowy o wypłatę ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery poprzedzało postępowanie administracyjne w celu ustalenia osoby uprawnionej i warunków zawarcia umowy.
Postanowienie wydane przez organ odwoławczy o zwrocie sprawy organowi pierwszej instancji w celu dokonania tzw. wymiaru uzupełniającego podatku jest niezaskarżalne.
W art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ ustanowiony został zakaz wydania decyzji w sprawie wymiaru należności celnych po upływie dwóch lat od dnia w którym powstał obowiązek ich uiszczenia. Jeśli przed upływem tego okresu wymiar tych należności został już dokonany przez organ celny I instancji, to organ II instancji orzekający już po upływie
Z chwilą powstania zobowiązania podatkowego za dany rok podatkowy nie może już powstać zobowiązanie w zaliczkach na ten podatek. Nie przekreśla to możliwości orzekania o odsetkach od niezapłaconych w terminie zaliczek.
W art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ ustanowiony został zakaz wydawania decyzji w sprawie wymiaru należności celnych po upływie dwóch lat od dnia, w którym powstał obowiązek ich uiszczenia. Jeśli przed upływem tego okresu wymiar tych należności został już dokonany przez organ celny I instancji, to organ II instancji orzekający już po upływie