Informacja z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o pobieraniu przez taksówkarza renty stanowi podstawę do skierowania taksówkarza na dodatkowe badania w celu sprawdzenia, czy stan zdrowia taksówkarza-rencisty nie wpływa negatywnie na wykonywanie przez niego zawodu.

Informacja z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o pobieraniu przez taksówkarza renty stanowi podstawę do skierowania taksówkarza na dodatkowe badania w celu sprawdzenia, czy stan zdrowia taksówkarza-rencisty nie wpływa negatywnie na wykonywanie przez niego zawodu.

Informacja z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o pobieraniu przez taksówkarza renty stanowi podstawę do skierowania taksówkarza na dodatkowe badania w celu sprawdzenia, czy stan zdrowia taksówkarza-rencisty nie wpływa negatywnie na wykonywanie przez niego zawodu.

1. Skrócenie okresu pobierania zasiłku, o którym mowa w art. 25 ust. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 2001 nr 6 poz. 56 ze zm./, można odnosić do "czasu nieprzysługiwania zasiłku z przyczyn wymienionych w art. 27 ust. 1 i ust. 3,"a więc do czasu, gdy określona osoba posiada już status bezrobotnego, lecz z określonych przyczyn nie przysługuje jej

Znak towarowy niedookreślony, niewystępujący w tej samej postaci, nie ma dostatecznych znamion odróżniających w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./.

1. Zdolność ochronną znaków towarowych, w tym wspólnych, zarejestrowanych na podstawie ustawy z dnia 28 marca 1963 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 14 poz. 73/ ocenia się według przepisów tej ustawy. 2. Z art. 35 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy powołanej w pkt 1 wynika, że podmiotem prawa z rejestracji wspólnego znaku towarowego jest nie tylko organizacja gospodarcza zrzeszająca inne podmioty

Paragraf 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 kwietnia 1993 r. w sprawie postępowania spornego i odwoławczego oraz opłat związanych z ochroną wynalazków i wzorów użytkowych /Dz.U. nr 36 poz. 160/, według którego członkowie kolegiów orzekających są w rozstrzyganiu spraw niezawiśli i podlegają tylko ustawom, wykracza poza upoważnienie zawarte w art. 115 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 19 października