1. Dokonując oceny organy podatkowe muszą brać pod uwagę przesłanki określone w art. 58 i art. 83 Kc, przy czym sama ocena co do zaistnienia przesłanek z art. 58 i art. 83 Kc nie jest równoznaczna z orzeczeniem, że określona czynność prawna jest nieważna. Nie mając przeto uprawnień do orzekania w przedmiocie nieważności czynności cywilnoprawnych organy podatkowe o ile w ich ocenie zachodzą przesłanki

Błędne jest stwierdzenie o bezpośredniości zastosowania dyrektyw wspólnotowycj w okresie po 1 maja 2004 r., zgodnie bowiem zart. 249 TWE dyrektywa wiąże Państwo co do celów i rezultatów pozostawiając temu państwu wybór formy i środków przyjmowanych w realizacji zakładanego przez dyrektywę celu. Kompletnoś transpozycji postanowień IV Dyrektywy należy oceniać w stosunku do nowej ustawy o podatku od towarów

1. Dokument stwierdzający ustanowienie pełnomocnika przez prokurenta nie podlega zwolnieniu od opłaty skarbowej przewidzianej w części V ust. 1 pkt 4 załącznika do ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 86 poz. 960 ze zm.; tekst jednolity: Dz.U. 2004 nr 253 poz. 2532 ze zm./. 2. Prokurent nie może ustanawiać dalszych prokurentów, a udzielone przez niego pełnomocnictwa nie mogą

1. Dokonując oceny organy podatkowe muszą brać pod uwagę przesłanki określone w art. 58 i art. 83 Kc, przy czym sama ocena co do zaistnienia przesłanek z art. 58 i art. 83 Kc nie jest równoznaczna z orzeczeniem, że określona czynność prawna jest nieważna. Nie mając przeto uprawnień do orzekania w przedmiocie nieważności czynności cywilnoprawnych organy podatkowe o ile w ich ocenie zachodzą przesłanki

Zakwestionowana przez organy podatkowe faktura nie zawierała prawidłowego określenia jednego z elementów wymienionych w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, tj. błędnie wskazano w niej używanie rzeczy przez czas określony za opłatą jako dokonany obrót. Nie rozważając zatem kwalifikacji prawnej naruszenia

Zakwestionowana przez organy podatkowe faktura nie zawierała prawidłowego określenia jednego z elementów wymienionych w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, tj. błędnie wskazano w niej używanie rzeczy przez czas określony za opłatą jako dokonany obrót. Nie rozważając zatem kwalifikacji prawnej naruszenia

1. Dokonując oceny organy podatkowe muszą brać pod uwagę przesłanki określone w art. 58 i art. 83 Kc, przy czym sama ocena co do zaistnienia przesłanek z art. 58 i art. 83 Kc nie jest równoznaczna z orzeczeniem, że określona czynność prawna jest nieważna. Nie mając przeto uprawnień do orzekania w przedmiocie nieważności czynności cywilnoprawnych organy podatkowe o ile w ich ocenie zachodzą przesłanki

W sprawie Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji przeprowadził złożony proces wykładni przepisów prawa, a to przepisów ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania /t.j. Dz.U. 2000 nr 26 poz. 319 ze zm./ i ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 41 poz. 251 ze zm./ poza postępowaniem administracyjnym

Ogólnikowość uzasadnienia wyroku nie może stanowić podstawy do uwzględnienia skargi kasacyjnej.

Zakwestionowana przez organy podatkowe faktura nie zawierała prawidłowego określenia jednego z elementów wymienionych w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, tj. błędnie wskazano w niej używanie rzeczy przez czas określony za opłatą jako dokonany obrót. Nie rozważając zatem kwalifikacji prawnej naruszenia

Poprawność czy kompletność transpozycji postanowień VI Dyrektywy VAT należy oceniać w stosunku do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 54 poz. 535 ze zm./, gdyż dopiero pod jej rządami, z dniem 1 maja 2004 r., powstał formalny obowiązek zapewnienia zgodności postanowień polskiego aktu prawnego transponującego postanowienia VI Dyrektywy do krajowego porządku prawnego

1. Dokonując oceny organy podatkowe muszą brać pod uwagę przesłanki określone w art. 58 i art. 83 Kc, przy czym sama ocena co do zaistnienia przesłanek z art. 58 i art. 83 Kc nie jest równoznaczna z orzeczeniem, że określona czynność prawna jest nieważna. Nie mając przeto uprawnień do orzekania w przedmiocie nieważności czynności cywilnoprawnych organy podatkowe o ile w ich ocenie zachodzą przesłanki

1. Dokonując oceny organy podatkowe muszą brać pod uwagę przesłanki określone w art. 58 i art. 83 Kc, przy czym sama ocena co do zaistnienia przesłanek z art. 58 i art. 83 Kc nie jest równoznaczna z orzeczeniem, że określona czynność prawna jest nieważna. Nie mając przeto uprawnień do orzekania w przedmiocie nieważności czynności cywilnoprawnych organy podatkowe o ile w ich ocenie zachodzą przesłanki