Domaganie się przez skarżącego zawarcia ugody administracyjnej w postępowaniu prowadzonym przez Generalnego Inspektora i zasądzenia odszkodowania za cierpienia psychiczne i rozstrój zdrowia, wykracza poza charakter sprawy i unormowania zawarte w art. 60 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Organ odwoławczy może wydać decyzję kasacyjną przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia wtedy, gdy organ pierwszej instancji przeprowadził postępowanie z rażącym naruszeniem norm prawa procesowego, a w szczególności nie przeprowadził w ogóle postępowania wyjaśniającego albo co prawda postępowanie takie przeprowadzono, ale w rażący sposób naruszono w nim przepisy procesowe /art. 233 par. 2 ustawy

Przepis art. 8 Konwencji paryskiej z dnia 20 marca 1883 r. o ochronie własności przemysłowej /Dz.U. 1975 nr 9 poz. 51/ nie jest dostateczną przeszkodą dla rejestracji, jako znaku towarowego, nazwy cudzego przedsiębiorstwa. Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./, ochrona znaku towarowego dla określonych towarów nie wyłącza możliwości

Świadectwo rejestracji środka farmaceutycznego lub materiału medycznego stanowi wprawdzie dowód ich wpisania do rejestru w trybie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej /Dz.U. nr 105 poz. 452 ze zm./, jednakże nie zawsze może być uznane za dowód przesądzający o klasyfikacji celnej towaru

Powołany przez urząd skarbowy art. 167 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie ma zastosowania w rozpatrywanej sprawie, gdyż żądanie skarżącego o ponowne przeprowadzanie dowodu z opinii biegłych nie dotyczyło zmiany zakresu postępowania. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że może mieć on zastosowanie w sprawach wszczynanych na żądanie strony

Art. 51 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ stanowi przepis szczególny o jakim mowa w art. 163 Kpa dający organowi administracji publicznej możliwość zmiany lub uchylenia decyzji, na mocy której strona nabyła prawa.

Uchylenie przez sąd administracyjny decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy reaktywuje ten stosunek pracy. Roszczenie o umożliwienie wykonywania pracy podlega jednak rozpoznaniu przez sąd powszechny /sąd pracy/.

Decyzja powinna wskazywać ustalony przez organ administracyjny stan faktyczny, określać przesłanki zastosowania tej a nie innej kwalifikacji prawnej i ustalać, jakie okoliczności stanu faktycznego odpowiadają którym z fragmentów normy prawnej zastosowanej w sprawie. To wszystko kryje w sobie formuła art. 210 par. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacji podatkowej /Dz.U. nr 137 poz. 926

Stosownie do unormowania zawartego w art. 1035 Kc, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom do wspólności majątku spadkowego stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Skoro zatem skarżąca w wyniku spadkobrania jest jedną ze współwłaścicielek /do czasu ewentualnego działu spadku/ nieruchomości graniczącej z działką inwestorów, jest stroną postępowania o wydanie pozwolenia

Gwarancją ochrony praw właścicielskich jest przekazanie niezawisłemu sądowi kompetencji do rozstrzygnięcia w drodze procesu cywilnego zaistniałego sporu dotyczącego uprawnienia do przebywania w lokalu. To sąd powołany do rozstrzygania sporów cywilnych, przy zachowaniu wszelkich gwarancji procesowych ustala, czy istnieje stosunek prawny uzasadniający ograniczenie możliwości wykonania prawa własności

Przepisy określające zasady liczenia terminów ustawowych, których zachowanie warunkuje skuteczne dokonanie przez stronę czynności procesowych, powinny być interpretowane i stosowane przy uwzględnieniu konstytucyjnych gwarancji prawa do sądu, które wynikają z art. 45 ust. 1 oraz art. 77 ust. 2 Konstytucji RP oraz tym, że przepis art. 57 par. 4 Kpa ma służyć nie tylko zdyscyplinowaniu strony do przestrzegania

1. Organ nadzoru budowlanego wydając decyzję nakazującą współwłaścicielom nieruchomości wyłączenie z użytkowania lokalu mieszkalnego po stwierdzeniu potrzeby opróżnienia całości lub części budynku przeznaczonego na pobyt ludzi ze względu na groźbę zawalenia, nie ma obowiązku sprawdzenia czy osoba, której decyzja dotyczy, dysponuje lokalem zamiennym. Wydanie tej decyzji nie jest uzależnione od zapewnienia

Żaden przepis prawa nie przewiduje możliwości wydania postanowienia o odmowie wstrzymania robót budowlanych. W przypadku oceny organu administracji, że nie zachodzą przesłanki do wstrzymania robót budowlanych, winna być wydana decyzja stosownie do art. 104 par. 1 Kpa.

Instytucja stwierdzenia nadpłaty, o której mowa w art. 79 par. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz instytucja zwrotu podatku VAT na podstawie art. 21 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, stanowią dwie różne podstawy prawa, które w żaden sposób nie wykluczają

Niedopuszczalna jest sytuacja, gdy w wypadku negatywnej weryfikacji uprawnień kombatanckich po 31 grudnia 1999 r., organ administracji nie podejmuje jednocześnie działania na podstawie znanych mu z akt administracyjnych faktów, świadczących o występowaniu po stronie negatywnie zweryfikowanego kombatanta okoliczności wskazujących na istnienie deportacji do pracy przymusowej. Negatywna weryfikacja osoby

Uprawnienie sądu do modyfikacji ram czasowych okresu popełnienia przestępstwa określonego w art. 207 k.k. rozciąga się do daty wyroku sądu w pierwszej instancji.

Stosownie do regulacji art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ pozwolenie na budowę może być wydane temu i wyłącznie temu kto m.in. wykazał prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Jest to zatem przepis bezwzględnie obowiązujący, a niedotrzymanie warunku w nim określonego jest rażącym naruszeniem prawa i skutkuje stwierdzeniem

Zmiana sposobu użytkowania części budynku mieszkalnego na prowadzenie klubu nocnego nie można utożsamiać z działalnością rzemieślniczą, której celem jest wytwarzanie lub naprawa określonych dóbr materialnych. Taka działalność prowadzona jest bowiem w formie wykluczającej zakłócanie spokoju mieszkańców w porze nocnej i nie stoi w sprzeczności z zapisem planu zagospodarowania przestrzennego przewidującym

Przeprowadzenie kontroli prawidłowości prowadzonej budowy oraz doręczenie protokołu kontroli są czynnościami faktycznymi, które nie wymagają formy decyzji lub postanowienia oraz nie są innymi aktami z zakresu administracji publicznej dotyczącymi przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa /art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym

1. Rozstrzygnięcia podejmowane w postępowaniu konkursowym na wyższe stanowiska w służbie cywilnej mają charakter decyzji administracyjnych i w związku z tym podlegają zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Postępowanie konkursowe zmierzające do wyłonienia kandydata na tzw. wyższe stanowisko w Służbie Cywilnej jest postępowaniem w sprawie z zakresu administracji publicznej.

W sytuacji, gdy skarżący decyzją organu I instancji został zwolniony ze służby cywilnej i od tej decyzji złożył odwołanie oznacza, że wykonanie decyzji zostało wstrzymane. Skutek ten jednak powstaje, o ile wniesienie odwołania nastąpiło w terminie.