Nie w każdej sytuacji straty w środkach obrotowych powinny być uznane za koszt uzyskania przychodów. Straty muszą być zawsze rzeczywiste i prawidłowo udokumentowane.

Do obiektów budowlanych lub ich części, których nakazano rozbiórkę, a które nie są budynkami w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, przy nakładaniu grzywny w celu przymuszenia nie można stosować przepisu art. 121 par. 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./. Ustalając

Tylko uchylenie ostatecznej decyzji wymiarowej stanowi przesłankę do wznowienia postępowania na podstawie art. 240 par. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

1. Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji może dotyczyć tylko ustalenia czy decyzje, których wniosek o stwierdzenie nieważności dotyczy, obarczone są wadami, których enumeratywny wykaz określają przepisy art. 247 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, czy te wady nie występują. Taki zakres omawianego postępowania wiąże się niewątpliwie

Autodrom lub inaczej określając plac manewrowy jest konstrukcyjnie i funkcjonalnie zbliżony do drogi, w związku z tym jest to budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową, przez co mieści się w pojęciu obiektu budowlanego i dlatego do jej wykonania potrzebne jest uzyskanie pozwolenia na budowę.

Żaden przepis prawa nie zakazuje wprost używania przez pracowników w pracy wrotek lub innego podobnego sprzętu służącego szybkiemu przemieszczaniu się. Dopuszczalność wyposażenia pracowników w tego typu sprzęt może być jednak oceniana z punktu widzenia ciążącego na pracodawcy generalnego obowiązku zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.

1. Unormowanie art. 233 Kpa, mimo zamieszczenia w Dziale VIII Kpa, dotyczącym skarg i wniosków dotyczy kwestii procesowych i wskazuje na możliwość wszczęcia przez organ postępowania z urzędu, gdy skarga /zawiadomienie/ pochodzi od osoby trzeciej nie będącej stroną. Użycie w dyspozycji słowa "może" wyraźnie stanowi, iż nie mamy do czynienia z obowiązkiem organu, czy też z wszczęciem postępowania w rozumieniu

Zgodnie z treścią art. 22 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ do obowiązków kierownika budowy należy zgłoszenie obiektu budowlanego do odbioru ale tylko przez dokonanie odpowiedniego wpisu w dzienniku budowy a nie przez zawiadomienie właściwego organu o zakończeniu budowy, o czym mowa w art. 54 ust. 1 cyt. ustawy.

Jeżeli już po pobraniu podatku przez organ celny nastąpi zmniejszenie podstawy obliczenia kwoty podatku od towarów i usług z tytułu importu towaru poprzez zmianę decyzji o wymiarze cła, to w takiej sytuacji zastosowanie, powinny znaleźć przepisy ustawy Ordynacja podatkowa o stwierdzeniu nadpłaty. Niedopuszczalne jest przy tym, by organy podatkowe /mimo powołania w sentencji decyzji organu I instancji

Jeżeli podatnik chce uzyskać informację w indywidualnej sprawie, powinien wystąpić do organu podatkowego w trybie art. 14 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, który to przepis /w brzmieniu do 31 grudnia 2002 r./ stanowił, że właściwy organ podatkowy I instancji, na żądanie podatnika /płatnika lub inkasenta/, jest obowiązany do udzielenia pisemnych

Robót budowlanych polegających na dociepleniu stropodachu, wszystkich ścian oraz wykonaniu izolacji pionowej budynku wielomieszkaniowego nie sposób uznać za prace remontowe, gdyż remontem jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego /art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm

Prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane może wynikać z różnych stosunków prawnych, które zawierają element korzystania z nieruchomości. Powstanie i ustanie tego prawa należy oceniać zatem stosownie do rodzaju stosunku prawnego, z którego prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane wynika.

Adresatem decyzji opartej na przepisie art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ może być wyłącznie właściciel obiektu budowlanego lub jego zarządca. Nie może być nim inny podmiot, który swoim działaniem doprowadził do powstania stanów o jakich mowa w tym przepisie. Okoliczności, że prowadzone w obiekcie budowlanym roboty związane z budową kanalizacji zostały

W świetle art. 144 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ organ nie może dowolnie wybierać jednego ze współwłaścicieli nieruchomości i obciążać go w całości opłatą adiacencką. Organ powinien obciążyć opłatą adiacencką wszystkich właścicieli w częściach stosownych do ich udziałów. Także wszyscy właściciele nieruchomości powinni być stronami postępowania

1. Stwierdzenie wstrzymania wykonania decyzji oznacza, iż mimo korzystania decyzji z waloru ostateczności, strona nie może wywodzić z niej uprawnień. Decyzja nie podlega wówczas wykonaniu co oznacza, że inwestor nie może prowadzić robót budowlanych. Co więcej, przyjąć należy, iż w przypadku wstrzymania wykonania decyzji z mocy prawa /art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

Organ administracji publicznej stosując art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ ma obowiązek ustalić właściciela lub zarządcę nieruchomości, na którego nakłada określone obowiązki.

Po wydaniu przez właściwy organ nadzoru budowlanego postanowienia o wstrzymaniu robót budowlanych, gdy nie ma podstaw do zastosowania art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, dalsze postępowanie w sprawie ewentualnej legalizacji robót budowlanych, prowadzi wyłącznie powiatowy inspektor nadzoru budowlanego.

Przez pojęcie "zagadnienia wstępnego" należy rozumieć wstępne "zagadnienie prawne", tymczasem w sprawie nie tyle chodzi o wyjaśnienie rozbieżności prawnych, a spór, co do faktu. Kwestia rzeczywistego przysługiwania stałego rabatu na sprowadzany towar importerowi, a w konsekwencji zasadność uznania, że wartość celna towaru odbiega od deklarowanej, podlegają swobodnej ocenie organu administracyjnego

Ustawa z dnia 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 154 poz. 1799/ w sposób jasny i wyraźny zakazała przekroczenia w 2002 r. wielkości wynagrodzeń z 2001 r., w tym także w samorządowych jednostkach budżetowych.

Do wykonania usług naprawy, uszlachetnienia, przerobu lub przetworzenia towarów sprowadzonych na polski obszar celny, o jakich mowa w par. 64 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ konieczne jest ich świadczenie przez podatników z bezpośredniego

W warunkach określonych w przepisie art. 254 par. 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ a więc w razie sprowadzania towaru nie przeznaczonego do działalności gospodarczej, ale na własne potrzeby, strona może udzielić pełnomocnictwa w formie ustnej czy też w sposób dorozumiany poprzez konkludentne zachowanie. Istotne jest to, aby przedstawicielem osoby fizycznej