Formę uzewnętrznienia stanowiska organu po wznowieniu postępowania, określają przepisy kodeksu postępowania administracyjnego a nie życzenia podmiotów uczestniczących w postępowaniu. Ponieważ we wznowionym postępowaniu organ orzekający doszedł do wniosku, że w świetle dowodów którymi dysponował i zgodnie z materialnoprawnymi podstawami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 89 poz.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego uchylający decyzję nie wyznaczył sposobu załatwienia sprawy. Z jego uzasadnienia wynika jedynie, że izba skarbowa naruszyła jedną z podstawowych zasad postępowania administracyjnego - zasadę czynnego udziału strony w postępowaniu. Ten błąd stał się podstawą wyroku kasacyjnego i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. Sądowa kontrola decyzji administracyjnych

Przepis art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ przyznaje organom nadzoru budowlanego kompetencję do wydawania nakazów przeprowadzenia kontroli w razie stwierdzenia nieodpowiedniego stanu technicznego obiektu budowlanego lub jego części, mogącego spowodować zagrożenie: życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia lub środowiska. Są to zatem samodzielne

Stanowiąc w art. 64 par. 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ o trybie postępowania organu celnego ze zgłoszeniem celnym dokonanym bez zachowania warunków formalnych określonych w art. 64 par. 1 i 2, ustawodawca przesądził tym samym nie tylko o tym, że odmowa przyjęcia zgłoszenia celnego może mieć miejsce wyłącznie z określonych przyczyn formalnych, ale także

W sytuacji gdy podstawę wznowienia postępowania stanowi dokument pochodzący od organizacji praw człowieka, wskazujący na utrzymywanie się w kraju pochodzenia ubiegającego się o wizę pobytową niechęci panującego establishimentu wobec obywateli tego kraju studiujących za granicą należy z punktu widzenia prawidłowo prowadzonego postępowania wznowieniowego ocenić, czy złożony dokument nie wskazuje na nowe

To, że jeden z uczestników postępowania czynił starania o wniesienie rewizji nadzwyczajnej od wyroku, którego rozstrzygnięcie powodowało powrót sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ administracji publicznej, nie usprawiedliwia organu, który do dnia rozprawy sądowej w sprawie ze skargi na bezczynność tego organu decyzji nie wydał.

Postępowanie administracyjne przeprowadzone po wznowieniu postępowania wykazało, że okoliczność, iż w 1944 roku istniała w przedsiębiorstwie jedna wanna, zaś druga była w budowie, w żaden sposób nie wpływa na rozstrzygnięcie sprawy w postępowaniu o stwierdzenie nieważności. Tym samym nie można uznać, że ujawnienie tej dokumentacji miało istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy.

Stosowanie przepisów podatkowych dotyczących ulg powinno być ścisłe, jako przepisów szczególnych, stanowiących odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. Oznacza to wyłączenie wykładni rozszerzającej, podobnie jak i zwężającej.

Organ podatkowy upoważniony do ustalenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania obowiązany jest do podjęcia wszelkich niezbędnych kroków do ustalenia tej podstawy w sposób możliwie najbardziej zbliżony do jej rzeczywistej wysokości, a zatem nie może on przyjmować za podstawę swoich rozstrzygnięć ustaleń dowolnych lub przypadkowych.