W razie podjęcia przez pracodawcę indywidualnej decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn organizacyjnych, wybór pracownika do zwolnienia powinien być dokonany w oparciu o porównanie sytuacji pracowników w ramach tej samej grupy pracowniczej (osób wykonujących pracę podobną, zajmujących podobne stanowiska), nie zaś z uwzględnieniem sytuacji wszystkich pracowników zatrudnionych w zakładzie pracy

Wykonywania prawa w stosunkach pracy podlega ocenie sądu pracy w aspekcie zasad współżycia społecznego, co nie narusza art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji RP.

Szczególna ochrona członków rady pracowniczej przedsiębiorstwa państwowego przed rozwiązaniem stosunku pracy za wypowiedzeniem oraz niekorzystną zmianą za wypowiedzeniem warunków pracy i płacy (art. 45 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, Dz.U. Nr 118, poz. 561 ze zm.; obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397 ze zm.) dotyczy

W stanie prawnym obowiązującym przed dniem 2 czerwca 1996 r., to jest przed wejściem w życie ustawy z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 24, poz. 110 ze zm.) sąd pracy mógł nie uwzględnić upływu przedawnienia, mimo niezrzeczenia się przez pracodawcę korzystania z zarzutu, jeżeli opóźnienie w dochodzeniu roszczenia było usprawiedliwione wyjątkowymi

Odsetki z tytułu niesłusznie pobranego podatku VAT urząd skarbowy powinien naliczać od dnia wydania decyzji stwierdzającej ten fakt, a nie od daty złożenia przez podatnika wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Wyszczególniając w art. 13 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nieważność czynności prawnej i nieważność stwierdzoną prawomocnym orzeczeniem sądu, ustawodawca miał na uwadze w pierwszym przypadku nieważność wynikającą z niezachowania zastrzeżonej formy, dla której ustawa przewiduje rygor nieważności, a w drugim przypadku nieważność

Zgodnie z przepisem art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ nie wymaga ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu m.in. zmiana przeznaczenia budynku lub jego części, jeżeli nie powoduje zmiany zagospodarowania terenu.

1. Przepis art. 36 ust. 2 i 3b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ - stanowi, że w decyzji o pozwoleniu na budowę właściwy organ - w razie potrzeby - określa czas użytkowania tymczasowych obiektów budowlanych oraz określa terminy rozbiórki tymczasowych obiektów budowlanych. Przepis ten nie wskazuje w jaki sposób czas użytkowania i termin rozbiórki ma być oznaczony

Upływ terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego określony w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, skutkuje wygaśnięciem tego zobowiązania, co powoduje, że organ odwoławczy rozpoznając odwołanie od decyzji organu I instancji podjętej przed upływem terminu przedawnienia, winien postępowanie podatkowe umorzyć jako bezprzedmiotowe

Zezwolenie Prezesa Narodowego banku Polskiego na prowadzenie działalności kantorowej może dotyczyć obszaru objętego jego jurysdykcją.

1. Mimo, iż zawarcie związku małżeńskiego z obywatelem polskim nie legalizuje pobytu cudzoziemca w Polsce, to jednak przy wydawaniu decyzji administracyjnej w przedmiocie wydalenia względy życia rodzinnego maj ą bardzo doniosłe znaczenie jako okoliczność wymagająca wzięcia pod uwagę. Niedopuszczalne jest zaniedbanie w takim wypadku choćby przesłuchania małżonka osoby, która ma być wydalona. Ta osoba

Uchwała rady gminy o objęciu procedurą scalania i podziału nieruchomości, uregulowaną w rozdziale 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /t.j. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/, działki położonej na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne lub leśne, jest nieważna z powodu sprzeczności z art. 102 ust. 1 i 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Podwyższenie kapitału zakładowego jest zawsze realizacją umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, bez względu na to, czy następuje w drodze zmiany tej umowy, czy w drodze uchwały zgromadzenia wspólników mających do tego umocowanie w umowie spółki. Zatem na podstawie art. 1 ust. 2 i art. 10 ust. 1 pkt 11 lit. "b" w związku z art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "e" i art. 10 ust. 1 pkt 11 lit. "a" ustawy

1. Skoro pokrycie aportu jest prawnym warunkiem powstania spółki z o.o., to nie można przyjąć, że wniesienie towaru do spółki jako aportu następuje w zamian za udziały. Tak więc wkłady niepieniężne /aporty/ nie są objęte dyspozycja art. 2 ust. 3 pkt 5a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. 2. Przedsiębiorstwa jako zespołu

Samowoli budowlanej nie sanuje zgoda właściciela terenu inwestycji na realizację obiektu budowlanego, albowiem jedynie wykazanie się faktem posiadania pozwolenia na budowę lub uprzedniego zgłoszenia jego budowy, jest okolicznością wyłączającą sankcję rozbiórki obiektu, od zakończenia budowy którego do zastosowania sankcji nie upłynęło 5 lat.

Nie można uznać, iż przewidziany termin w art. 250 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926/ rozpoczął bieg lub upłynął przed datą wejścia jej w życie, to jest przed 1 stycznia 1998 r.

1. Przywilej stosowania stawki podatku "0" procent przewidziany w art. 18 ust. 3 z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przyznany został jedynie podatnikowi, który spełnia warunek wyodrębniania w ramach prowadzonej ewidencji określonej w art. 27 ust. 4, sprzedaży mającej charakter eksportu towarów i usług, w rozumieniu tej ustawy

Pojęcie "wykusz" nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa budowlanego jak też w przepisach wykonawczych do tej ustawy albowiem nie jest to pojęcie prawne lecz architektoniczne.

W postępowaniu egzekucyjnym w administracji istotną kwestią jest rozgraniczenie pomiędzy zarzutami w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego a zażaleniem na postanowienie o zastosowaniu określonego środka egzekucyjnego. Rozgraniczenie pomiędzy tymi środkami prawnymi jest istotne, gdyż błędne uznanie zarzutów za zażalenie powoduje, iż o zarzutach orzeka niewłaściwy organ, który nadto, działa

Okoliczność, że nieruchomość Spółka nabyła za cenę równą nieumorzonej wartości budynku, za którą uprzednio były płacone przewidziane w umowie leasingu uzasadnia wnioskowanie, że zamiarem stron umowy leasingu nie był leasing budynku i prawa wieczystego użytkowania gruntu, lecz w istocie stronom chodziło o umowę sprzedaży nieruchomości za cenę ustaloną już przy zawarciu umowy leasingu.

Wykonywanie czynności pośrednictwa w handlu kawą, sprowadzające się wyłącznie do organizacji transakcji handlowych w Europie, a więc do uzgodnienia cen i gatunków kawy, ustalania harmonogramów jej wysyłki oraz obsługi transakcji i warunków płatności, nie godzi w wymóg bezpośredniości zakupu w rozumieniu postanowień Porozumienia o ujednoliceniu zasad określenia pochodzenia towarów z krajów rozwijających

W związku z tym, że podatek od towarów i usług obliczony jest za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku - art. 26 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 70 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja

Przepis art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997 r., stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają także grunty objęte przepisami o podatku rolnym i leśnym, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna. W związku z tym przepisem powinien być

Wynikająca z art. 130 par. 1 pkt 5 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ norma stanowiąca o wyłączeniu pracownika w sprawie, w której brał udział w wydaniu zaskarżonej decyzji dotyczy wyłącznie sytuacji zagrożenia naruszenia zasady dwuinstancyjności i ma zastosowanie jedynie w takim wypadku, gdy jakaś osoba brała udział w wydaniu zaskarżonej decyzji