W myśl art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika, towarów i usług, którymi rozporządzano w sposób nie pozwalający na zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy

Inwestycja w postaci kanalizacji teletechnicznej ma charakter inwestycji liniowej i tylko jako całość może funkcjonować, wydanie zatem decyzji nakazującej rozbiórkę sieci teletechnicznej w części środkowej stanowi rażące naruszenie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./. Skoro, bowiem inwestor dysponował projektem budowlanym zatwierdzonym przez

1. Naczelny Sąd Administracyjny może sprawować kontrolę w zakresie sposobu interpretacji przepisów prawnych oraz jej wyników, stanowiących normatywną podstawę administracyjnej decyzji stosowania prawa. 2. Staranność przekazywania adresatowi uzasadnienia własnych argumentów wykorzystanych przy formułowaniu treści decyzji jest istotnym elementem funkcji perswazyjnej uzasadnienia. Jest także wymogiem

Artykuł 276 par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ nie może stanowić podstawy do pobierania przez organ celny opłaty manipulacyjnej dodatkowej, gdy w wyniku rewizji celnej organ stwierdza mniejszą ilość towaru, aniżeli wynikająca z dokumentów celnych.

Odmowa sądu administracyjnego zastosowania w sprawie aktu wykonawczego, ze względu na jego niezgodność z ustawą, stanowi ocenę prawną, o której mowa w art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, w związku z czym ocena ta wiąże także organ, którego działanie lub bezczynność była przedmiotem zaskarżenia.

Przewidziana w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego "likwidacja obiektu" nie oznacza zakazu robót budowlanych mających na celu prawidłowe utrzymanie obiektu budowlanego. Docieplenie budynku nie jest remontem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/, gdyż nie jest to robota budowlana polegająca na odtworzeniu stanu pierwotnego.

Dla wyłączenia odpowiedzialności członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialności jak i spółki akcyjnej nie ma znaczenia -gdyż nie wynika to z art. 116 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ - kto zgłosił żądanie ogłoszenia upadłości /wszczęcia postępowania układowego/, byleby tylko uczynił to w terminie.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ budowlami w rozumieniu ustawy są m.in. budowle hydrotechniczne. Wyjaśnienie terminu budowla hydrotechniczna znaleźć można w par. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać

Hipotetyczny zamiar wniesienia rewizji nadzwyczajnej bądź też samo wniesienie rewizji nadzwyczajnej od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego nie stanowi podstawy do zawieszenia postępowania w innej sprawie, ponieważ nie jest to rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego w rozumieniu art. 210 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Oddalenie skargi przez sąd administracyjny nie zawsze musi powodować niemożność stwierdzenia nieważności decyzji. Prowadzenie takiego postępowania będzie w szczególności dopuszczalne, gdy skarga zostanie oddalona wobec braku legitymacji materialnoprawnej skarżącego, a wniosek o wszczęcie postępowania o stwierdzenie nieważności zgłosi inny podmiot posiadający przymiot strony w postępowaniu czy wszczęcie

Par. 22 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie /Dz.U. 1995 nr 8 poz. 38/ nie daje wojewodzie absolutnej swobody w indywidualnym kwalifikowaniu wykształcenia uzyskanego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, którego kierunek lub zawód techniczny określony był w sposób odbiegający od przyjętego

1. Przedmiotem postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji /art. 157 par. 1 Kpa/ może być wyłącznie to, czy w danej sprawie wystąpiła któraś z przesłanek nieważności decyzji wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa. Rozstrzygnięcie decyzji kończącej takie postępowanie może polegać na stwierdzeniu nieważności decyzji, odmowie stwierdzenia nieważności /art. 158 par. 1 Kpa/, albo stwierdzeniu wydania decyzji

Jest bowiem niesporne, że od dnia doręczenia skarżącej decyzji uwłaszczeniowej do wydania ostatecznej decyzji przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast upłynęło ponad pięć lat. Fakt ten /przesłanka negatywna/ skutkuje z mocy art. 146 par. 1 Kpa prawną niemożność osiągnięcia celu, jakiemu ma służyć instytucja wznowienia postępowania. Nie zachodzą zaś przyczyny określone w art. 145 par. 1 pkt

Brak obowiązku świadczenia pracy po odwołaniu z funkcji prezesa zarządu spółdzielni pracy nie dotyczy pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę w charakterze kierownika tej spółdzielni.

Nie narusza zasady równości wobec prawa (art. 32 ust. 1 Konstytucji) uzależnienie w art. 2 pkt 5 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 ze zm.; obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397 ze zm.) prawa do nieodpłatnego nabycia akcji od istnienia związku przyczynowego między rozwiązaniem stosunku pracy

Podatek od nieruchomości jest podatkiem majątkowym, należnym z tytułu posiadania nieruchomości i fakt, iż nieruchomość nie może być wykorzystywana tak, jak i sobie tego życzy podatnik, nie stanowi podstawy do zaniechania poboru podatku.

Ustalenie związku przyczynowego pomiędzy pobytem w więzieniu PRL z przyczyn politycznych, a późniejszą o 50 lat niezdolnością do pracy, wymaga wiadomości specjalnych. Ustalenia tego dokonuje sąd w oparciu o dowód z opinii biegłych lekarzy (art. 278 § 1 KPC), a nie w drodze domniemań faktycznych (art. 231 KPC).

Do wniosku o rentę złożonego pod rządem ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), stosuje się jej przepisy, także po dniu 1 stycznia 1999 r., to jest po wejściu w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.).

Jeżeli przez okres pobierania świadczenia rehabilitacyjnego ubezpieczony nie odzyskał zdolności do pracy, to jego dalszą niezdolność, stanowiącą przesłankę nabycia prawa do renty z tego tytułu, należy liczyć z zachowaniem ciągłości, choćby nawet daty powstania tej niezdolności nie wskazano wyraźnie w opinii biegłych lekarzy sądowych.

Czyn niedozwolony pracodawcy, powodujący rozstrój zdrowia pracownika, narusza także jego dobra osobiste (art. 23 KC), ale nie rodzi roszczenia o zasądzenie zadośćuczynienia na podstawie art. 445 § 1 w związku z art. 444 KC oraz równocześnie na podstawie art. 448 KC.

Kłótnia czy bójka między pracownikami w czasie i w miejscu pracy nie musi oznaczać, że istnieje normatywny związek takiego zdarzenia z pracą (art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.).

1. Pojęcie „określonej pracy” przy umowach na czas jej wykonania oznacza zindywidualizowane zadanie robocze mieszczące się w zakresie rodzajowo określonych czynności. Treść zadania roboczego pozostaje przedmiotem polecenia pracodawcy, choć jego wykonanie jest nie tylko celem umowy, ale pełni zarazem funkcję zdarzenia kończącego stosunek pracy, czego pracownik musi być świadomy i wyrazić na to zgodę

Przeróbka pomieszczenia mieszkalnego na pomieszczenie, w którym mają być świadczone usługi wykraczające poza zakres usług podstawowych oznacza zmianę sposobu zagospodarowania terenu. Wymaga, zatem uzyskania decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu w myśl art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./. Skoro, więc skarżący