W wypadku gdy decyzja jest dotknięta wadami niekwalifikowanymi, a więc nie dającymi podstaw do wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności, jej uchylenie lub zmiana może nastąpić na podstawie art. 155 Kpa, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Istnienie interesu społecznego lub słusznego, a więc kwalifikowanego interesu strony musi być ustalone w konkretnej

Organ administracji, który wydał pozwolenie na budowę nie ma podstaw do wznowienia postępowania w trybie art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa tylko z tego powodu, że wykazane przez inwestora w sposób niewadliwy prawo do dysponowania nieruchomością zostało zakwestionowane przez lokatora, tym bardziej, że pozwolenie na budowę dotyczyło przebudowy wewnętrznej instalacji gazowej w budynku.

Umorzenie zaległości podatkowych będzie uzasadnione w takich przypadkach, które spowodowane zostały działaniem czynników, na które podatnik nie miał wpływu i które są niezależne od sposobu jego postępowania. Innymi słowy należy stwierdzić, że instytucja umorzenia zaległości podatkowych jest instytucją wyjątkową, bowiem zasadą jest płacenie podatków.

Nie każdy błąd organów administracji, polegający na niewłaściwym zastosowaniu prawa, można uznać za decydujący dla obciążenia jego powstaniem strony postępowania administracyjnego i zezwalający na wyciągnięcie z tego konsekwencji, w postaci dopuszczalności uczynienia użytku z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. W szczególności nie jest dopuszczalne obarczanie obywateli ryzykiem błędnej oceny okoliczności, decydujących

Odmowa umorzenia zaległości podatkowych /art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm., czy art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie stwarza stanu res iudicata i na podstawie powołanych przepisów można żądać umorzenia zaległości podatkowej tak długo, jak długo zaległość ta istnieje

1. Licencjobiorca, o ile nie zastrzeżono tego uprawnienia w ustawie, nie może udzielić sublicencji, czyli upoważnić innej osoby do korzystania z utworu w zakresie swojej licencji. Przy umowie licencyjnej licencjodawca nie wyzbywa się swoich uprawnień dysponenta prawa, umożliwiając licencjobiorcy korzystanie w określonym zakresie z danego prawa lub zezwalając na wykorzystanie określonych czynności,

Do kategorii podatników zwolnionych podmiotowo od podatku VAT na mocy art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ zastosowanie ma przepis art. 27 ust. 1 ustawy, zobowiązujący do zaewidencjonowania sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym i ewentualnie - przy łącznym

Mimo, że art. 7 Kpa in fine, mówiąc o "słusznym interesie" odnosi go tylko do "obywateli", sąd orzekający uważa, że tego rodzaju wykładnia literalna w tym wypadku jest niewłaściwa. Chodzić tu bowiem musi o "słuszny interes" każdej jednostki /czy osoby prawnej/, która uczestniczy w postępowaniu administracyjnym, niezależnie od tego, czy jest ona polskim obywatelem, czy też cudzoziemcem. Wykładnia gramatyczna

Odsetki ustawowe nie należą się od pracownika z powodu opóźnienia w spełnieniu obowiązku zwrotu rzeczy należącej do pracodawcy. Zaciąganie zobowiązań pieniężnych w imieniu spółdzielni w sprawach dotyczących kierowania jej bieżącą działalnością gospodarczą należy do zarządu, bez względu na regulacje statutowe.

1. Prokuratorowi, którego stosunek pracy wygasł z mocy art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o zmianie ustawy o Prokuraturze Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia oraz ustawy o Sądzie Najwyższym (Dz.U. Nr 20, poz. 121) nie przysługuje odprawa rentowa ani emerytalna przewidziana w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów

W sprawach z zakresu prawa pracy (art. 476 § 1 pkt 1 KPC) osoba żądająca zwrotu świadczenia jako nienależnego nie może powołać się na nadużycie prawa podmiotowego (art. 8 KP; art. 5 KC) w sytuacji, gdy zgodnie z art. 411 pkt 2 KC w związku z art. 300 KP, spełnienie takiego świadczenia czyni zadość zasadom współżycia społecznego.

Obowiązek przekazania na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych przychodów z tytułu sprzedaży, dzierżawy i likwidacji środków trwałych (art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, jednolity tekst: Dz.U. 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.), dotyczy środków, które aktualnie służą działalności socjalnej, a nie tych, które służyły lub mogłyby jej służyć w przyszłości

1. Odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 58 KP w związku z art. 56 KP) staje się wymagalne najpóźniej w dniu, w którym sąd orzeka o jego zasądzeniu. 2. Przy ustaleniu wysokości odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 58 KP w związku z art. 56 KP) podstawę jego wyliczenia stanowi

Postanowienia zbiorowego porozumienia zawartego między pracodawcą i zakładowymi organizacjami związkowymi nie mające oparcia w ustawie są źródłem zobowiązań w stosunku do pracowników i mogą korzystniej kształtować treść indywidualnych stosunków pracy niż to wynika z przepisów prawa pracy.

Nie można wymagać od pracodawcy, by w dalszym ciągu zatrudniał pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy, jeżeli nie uzasadnia tego zakres jego obowiązków, a pracodawca nie ma możliwości powierzenia dodatkowych zajęć odpowiadających jego przygotowaniu zawodowemu.

Podatek należny obliczony w sposób uproszczony /poprzez zastosowanie struktury udokumentowanych zakupów/ przez podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i nie zobowiązanych do prowadzenia kas rejestrujących, może być niższy niż wynikający ze sprzedaży udokumentowanej. Uproszczony sposób obliczania podatku w swoim założeniu wyklucza odwoływanie

Zakaz łączenia funkcji członka zarządu gminy z zatrudnieniem w administracji rządowej /art. 27 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie oznacza zakazu dokonania wyboru do zarządu osoby zatrudnionej w administracji rządowej.

Skargę do Sądu, w tym także w przedmiocie bezczynności organu podatkowego, można wnieść po wyczerpaniu środków odwoławczych, jeżeli służyły one skarżącemu Przedsiębiorstwu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.

Przymiotu strony nie można nadać osobie, która bez tytułu prawnego włada cudzym gruntem i która ponadto chce w postępowaniu administracyjnym realizować swoje cywilnoprawne roszczenia dotyczące między innymi zwrot nakładów dokonanych na nieruchomości. Osoba taka nie będzie ani adresatem decyzji w sprawie warunków zabudowy i pozwolenia na budowę ani też rozstrzygnięcie nie będzie dotyczyło jej interesu

Zgodnie z art. 62 ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ kontrolę stanu technicznego przewodów kominowych powinny przeprowadzać osoby posiadające kwalifikacje mistrza w rzemiośle kominiarskim lub osoby posiadające uprawnienia budowlane odpowiedniej specjalności.

Krąg stron postępowania z art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, poza osobą nowego inwestora, pokrywać się winien z kręgiem stron postępowania dotyczącego wydania pierwotnego pozwolenia na budowę.

Podatnik zajmujący się wytwarzaniem i dystrybucją ciepła w celu ogrzewania obiektów w sezonie grzewczym oraz dokonujący zakupów paliwa dla zapewnienia dostaw ciepła w sezonie grzewczym korzysta z dyspozycji art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przewidującej sezonowość w działalności gospodarczej.

Organ odwoławczy, jeżeli ma wątpliwości co do faktu czy ujawniona faktura została anulowana a zapłacona kwota stosownie rozliczona, winien przeprowadzić stosowne postępowanie wyjaśniające w drodze pomocy prawnej u eksportera.

Ustawodawca wprowadził zasadę obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne /art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, zaś w art. 14 ust. 6 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym w 1993 r. przewidziano trzydziestodniowy termin do złożenia oświadczenia o wyborze zwolnienia w przypadku podatników rozpoczynających