Art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie wiąże /odmiennie od art. 37 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ sankcji rozbiórki z naruszeniem ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego lecz niespełnieniem wymogu uzyskania pozwolenia na budowę bądź zgłoszenia.

1. Zgoda stron, aczkolwiek niezbędna, nie jest wystarczającym warunkiem do weryfikacji decyzji w trybie art. 155 Kpa. Stwarza ona jedynie możliwość uchylenia lub zmiany decyzji przez organ administracji. 2. Przeszkodą do weryfikacji decyzji w trybie art. 155 Kpa, może być brak podstaw w odpowiednich przepisach prawa materialnego dla żądanego przez stronę sposobu i zakresu modyfikacji ostatecznej decyzji

Jeśli na mocy trójstronnego porozumienia w dacie wystawienia faktury nabywca nie posiada wierzytelności wobec sprzedawcy, gdyż te z tytułu wpłaconej zaliczki posiada inny podmiot, zaś wierzytelność tę nabywca przejmuje od innego podmiotu już po wystawieniu faktury i złożeniu deklaracji dla podatku VAT, to w takim wypadku nabywca bezzasadnie wykazuje kwotę podatku naliczonego z otrzymanej od sprzedawcy

Przez wnioski o charakterze porządkowym, o których mowa w art. 230 § 2 kodeksu handlowego należy rozumieć tylko takie, które dotyczą sposobu rozpatrywania spraw objętych porządkiem obrad walnego zgromadzenia wspólników, sposobu głosowania i podejmowania uchwał; takiego charakteru nie mają wnioski o zmianę składu zarządu i rady nadzorczej.

Zgodnie z art. 72 ust. 2 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Dz.U. 1998 nr 119 poz. 773 ze zm./ umowa w sprawie zamówienia publicznego jest nieważna jeżeli w postępowaniu o zamówienie publiczne poprzedzającym jej zawarcie, między innymi, zamawiający udzielił zamówienia bez uzyskania wymaganej decyzji administracyjnej.

Zgodnie z par. 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 19 czerwca 1999 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów /Dz.U. nr 59 poz. 632 ze zm./ o wydanie wtórnika występuje właściciel pojazdu. W przypadku współwłasności oznacza to zgodne współdziałanie wszystkich współwłaścicieli lub, w przypadku braku zgody współwłaścicieli, przedłożenie w tej sprawie rozstrzygnięcia

Spółki prawa handlowego, które w 1994 r. udzielały pożyczek bez wymaganego zezwolenia, nie należały do podmiotów gospodarczych wymienionych w par. 68 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./, zatem udzielane przez nie pożyczki nie mogły korzystać ze zwolnienia od opłaty skarbowej na podstawie tego przepisu. Trudno

Z istoty przepisu art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ wynika, że punktem odniesienia dla oceny konkretnego roszczenia o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, jest jej stan prawny na dzień wejścia w życie powyższej ustawy, to jest na dzień 1 stycznia 1998 r. Niezależnie od tego jak się kształtuje stan faktyczny spornego gruntu i

Artykuł 222 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, jako przepis wyjątkowy, powinien być interpretowany w sposób ścisły. Wykładnia rozszerzająca prowadzić bowiem może do ograniczenia jednego z podstawowych praw procesowych strony postępowania podatkowego, jakim jest prawo do instancyjnej kontroli decyzji, a w konsekwencji - do kontroli sądowej.

Data doręczenia zastępczego jest miarodajna do oceny, czy środek odwoławczy wniesiony został w terminie ustawowym. Okoliczność, że dorosły domownik nie doręczył w stosownym czasie przyjętego pisma do rąk adresata, nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia odwołania.

1. Art. 189 Kpa nie ma zastosowania w sytuacji, gdy prokurator wnosi sprzeciw od decyzji z podaniem przyczyn, które były podstawą do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, którą to skargę sąd nie rozpoznał merytorycznie z powodu odrzucenia. 2. Przepis art. 189 Kpa nie zezwala na skuteczne wniesienie sprzeciwu, a zatem nie dochodzi do naruszenia art. 186 Kpa w sytuacji gdy organ odmawia wszczęcia

Skoro inwestor na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej przed 1 stycznia 1995 r. zrealizował budynek mieszkalny, w którym po uchyleniu tej decyzji pozostały do wykonania jedynie roboty wykończeniowe, brak przesłanek do wydania decyzji nakazującej rozbiórkę tak zrealizowanego obiektu na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze

1. Interpretacja, w myśl której odwołanie od decyzji złożone niemal na dwa lata przed wejściem w życie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ należy traktować - wbrew oczywistemu interesowi podatników - jako ich wniosek o dalsze rozpoznanie sprawy, stanowi wyraźne nadużycie; skutkom zwłoki organu odwoławczego nie można zapobiegać poprzez nadinterpretację

Ponowne rozpoznanie sprawy, zgodnie z treści, art. 127 par. 4 w związku z art. 127 par. 3 Kpa, jest rozpoznaniem sprawy w toku instancji, co powoduje, że zgodnie z art. 24 par. 1 pkt 5 w związku z art. 27 par. 1 Kpa członek organu kolegialnego podlega wyłączeniu od udziału w sprawie, w której brał udział w poprzednim wydaniu decyzji, co do której złożono wniosek o jej ponowne rozpoznanie.

Art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wymaga, aby eksport usług był wykonywany przez podatnika poza granicą państwową RP. W związku z powyższym, nie można zgodzić się z tym, iż sam fakt zawarcia umów i otrzymania określonej zapłaty za granicą jest wystarczającym dowodem do przyjęcia, iż usługi zostały wykonane

1. Gdy idzie o pozyskiwanie wiadomości w celu sformułowania opinii, jaką ustawowo ma wyrażać policja, wyznacznikiem aktywności policji jest zasada, aby wkroczenie w prawa jednostki odbywało się tylko o tyle, o ile jest to konieczne w demokratycznym państwie i aby odbywało się w celach wskazanych w samej Konstytucji, w tym wypadku" dla ochrony bezpieczeństwa lub porządku publicznego" /art. 31 ust. 3

Jeżeli podmiotem zobowiązanym jest spółka cywilna, w kontekście wniosku o rozłożenie podatku na raty należy ustalić sytuację majątkową spółki.

Skoro organy skarbowe zweryfikowały podstawę prawną obliczenia przychodu podatniczki i jego wysokość za 1995 r., to błędna okazała się kwota wyjściowa do rozliczenia podatku VAT za poszczególne miesiące 1995 r., a co za tym idzie określenie dodatkowego zobowiązania podatkowego.

Wszelkie obowiązki podatkowe, a także związane ze stosunkiem prawnopodatkowym prawa /uprawnienia/ podatników, w tym odliczenia i zmniejszenia, których zastosowanie powoduje obniżenie wysokości podatku, powinny wynikać z wykładni językowej powszechnie obowiązującego prawa podatkowego: nie można przy ich ustalaniu posługiwać się ani wykładnią celowościową, ani wykładnią rozszerzającą. Tekst prawny bowiem

W postępowaniu administracyjnym ani sądowoadministracyjnym nie ma odpowiednika art. 5 Kc, a to znaczy, że Sąd nie jest uprawniony do oceny zaskarżonej decyzji pod względem zasad słuszności czy współżycia społecznego. Niezachowanie postanowień umowy cywilnoprawnej również wymyka się spod kontroli sądu administracyjnego oraz organów administracji publicznej.

Przedmiotem postępowania zakończonego zaskarżoną decyzją było żądanie strony skarżącej umorzenia zaległości podatkowej, która, poprzez jej zapłacenie, wygasła zgodnie z art. 59 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Bezprzedmiotowość postępowania, zgodnie z art. 208 par. 1 Ordynacji podatkowej, rodzi konieczność jego umorzenia.

Skoro uchwała Rady Gminy zawiera sformułowania dopuszczające dotowanie zadań nie mieszczących się w kompetencji gminy lub dopuszcza dotowanie programów realizowanych przez organizacje lub jako kontraktowanie usług, bez jasnego powiązania tych programów czy też usług z zadaniami gminy, to Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej miało obowiązek, uznawszy powyższe naruszenie prawa za istotne, stwierdzić

Od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne /Dz.U. nr 54 poz. 348 ze zm./, to jest od dnia 5 grudnia 1997 r., do określenia cen energii cieplnej stosuje się jej przepisy. Wydane po tym dniu, na podstawie art. 20 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /t.j. Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./, decyzje o ustaleniu kwoty nienależnej i kwoty dodatkowej, podlegającej wpłaceniu

Spełnienie warunku zawartego w art. 98 ust. 1 w związku z art. 99 pkt 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej /Dz.U. nr 78 poz. 462 ze zm./ należy oceniać nie na dzień wydania decyzji, lecz na dzień uzyskania lokalu, z którym wiąże się dochodzona pomoc finansowa.