Nie stanowi obejścia prawa powodującego nieważność czynności prawnej (art. 58 § 1 KC w związku z art. 300 KP) wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę ze skutkiem na dzień poprzedzający przejście zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę.

Szkoła wyższa jako pracodawca może ponosić na podstawie art. 471 KC w związku z art. 300 KP odpowiedzialność odszkodowawczą wobec pracownika naukowo-dydaktycznego będącego mianowanym nauczycielem akademickim za brak należytej staranności w wykonaniu obowiązku umożliwienia mu prowadzenia badań naukowych, rozwijania twórczości naukowej i uzyskania stopnia lub tytułu naukowego.

Pracodawca nie ma obowiązku wypowiedzenia umowy o pracę, także wtedy, gdy pracownik uważa, że leży to w jego interesie.

Termin określony w art. 52 § 2 KP nie może być liczony od daty dowiedzenia się o wyrządzeniu szkody, jeżeli pracodawca wcześniej mógł sprawdzić informacje o niewłaściwym postępowaniu pracownika kwalifikowanym jako ciężkie naruszenie jego podstawowych obowiązków.

Nauczyciel może być przeniesiony w stan nieczynny może nastąpić, nawet wtedy, gdy faktyczna likwidacja (całkowita lub częściowa) szkoły albo zmiany organizacyjne powodujące zmniejszenie liczby oddziałów szkoły następują z naruszeniem przepisów proceduralnych.

Odwołanie członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nie ujawnione w rejestrze handlowym, nie zwalnia go od odpowiedzialności wynikającej z art. 298 § 1 k.h. Osoba taka może jednak wyłączyć swoją odpowiedzialność wykazując okoliczności wymienione w art. 298 § 2 k.h.

Zgoda na pokrycie w ramach ceny samochodu niespłaconej części kredytu obciążającego jego poprzedniego właściciela wyłącza możliwość skutecznego powołania się na to, że świadczenie to było nienależne lub doszło w inny sposób do bezpodstawnego wzbogacenia.

Nie jest skuteczne „uzupełnienie” kasacji po upływie terminu do jej wniesienia przez zmianę przytoczonej poprzednio podstawy. Zmiana taka nie może być uznana za sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej.

Odwołanie członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nie ujawnione w rejestrze handlowym, nie zwalnia go od odpowiedzialności wynikającej z art. 298 § 1 k.h. Osoba taka może jednak wyłączyć swoją odpowiedzialność wykazując okoliczności wymienione w art. 298 § 2 k.h.

Nie jest skuteczne „uzupełnienie” kasacji po upływie terminu do jej wniesienia przez zmianę przytoczonej poprzednio podstawy. Zmiana taka nie może być uznana za sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej.

Pojęcie "z przyczyn dotyczących zakładu pracy" z art. 37 j ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ nie jest tożsame z rozwiązaniem stosunku pracy w trybie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw

Po wejściu w życie ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw /Dz.U. nr 111 poz. 726/, która znowelizowała m.in. art. 29 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i w świetle jego ust. 2 pkt 2 na instalowanie urządzeń reklamowych nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę

Brak złożenia deklaracji VAT-7 w urzędzie eliminuje możliwość odliczenia podatku naliczonego tudzież jego zwrotu.

Samo formalne spełnienie przesłanek z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie może stanowić o wymierzeniu grzywny, jeżeli niewykonanie orzeczenia było spowodowane innymi okolicznościami niezależnymi od organu.

Z istoty przepisu art. 48 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. nr 155 poz. 1014 ze zm./ wynika, że zaciągnięty kredyt musi być przeznaczany na finansowanie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach, nie oznacza to jednak, że warunkiem jego zaciągnięcia jest wyszczególnienie, jakie konkretnie wydatki z tego kredytu będą finansowane.

1. Przez określenie celów działalności danej osoby prawnej /Stowarzyszenia/ w jej statucie, nie można udzielić pełnomocnictwa do zarządu konkretną nieruchomością. Tym bardziej, nie można wyrazić zgody na dokonywanie przez to stowarzyszenie czynności przekraczających zwykły zarząd nieruchomością. Bezspornym jest zaś, iż zgoda na zabudowę nieruchomości jest taką czynnością. 2. Wynik sprawy cywilnej dotyczącej

1. Zastosowanie klauzuli generalnej (art. 5 k.c.) nie może rozstrzygać o wyniku wykładni normy prawa materialnego określającej treść prawa podmiotowego. 2. Posłużenie się zarzutem nadużycia prawa przewidzianego w art. 5 k.c. wymaga uprzedniego przesądzenia o treści prawa podmiotowego, z którego określony podmiot czyni użytek podlegający dopiero ocenie na podstawie art. 5 k.c.

Prawo celne, będąc dziedziną objętą obowiązkiem harmonizacji z prawem wspólnotowym wymaga przy wykładni - metod i kryteriów, przy użyciu których rezultaty dokonanej wykładni nie będą sprzeczne z acquis communautaire /dorobek wspólnotowy/ i które będą zbliżały instytucje polskiego prawa celnego do prawa europejskiego.

1. Dla organów administracji rozpoznającej wniosek o wydanie pozwolenia na budowę postanowienie sądu powszechnego wydane w trybie art. 199 Kc jest wystarczającym dokumentem dającym podstawę do uznania, iż spełniony został wymóg zgody współwłaścicieli na przebudowę strychu, a więc czynność przekraczającą zwykły zarząd nieruchomością. 2. Organy administracji nie są upoważnione do kontrolowania prawidłowości

1. Określenie więc użyte w art. 275 par. 4 pkt 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ - "poza siedzibą urzędu celnego" wykracza poza rozumienie tego przepisu jako adresu urzędu celnego mieszczącego się w Warszawie. Jeżeli więc miejsce wyznaczone lub uznane mieści się na terenie siedziby urzędu celnego określonej w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 31 grudnia

Suma zaliczek w rozumieniu art. 44 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ stanowi więc sumę podatków należnych za poszczególne miesiące, obliczonych według zasad wynikających z artykułów 26, 26a i 27 tej ustawy. Okoliczność, że podatnik w okresie od stycznia do października dokonał nadpłaty zaliczek na podatek dochodowy nie