W świetle treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ organy podatkowe zasadnie przyjęły, że wydatki poniesione przez skarżącą w 1997 r. na utrzymanie koni nie mogły być uznane za koszty uzyskania przychodu tego roku, skoro z tytułu posiadania tych koni w tymże roku nie wystąpił żaden przychód w działalności gospodarczej

Jeśli pismo w swojej treści zawiera wszelkie niezbędne dane, wymagane od oświadczenia o umocowaniu do działania w cudzym imieniu /pełnomocnictwa/, i przedłożone zostaje organowi prowadzącemu postępowanie /dołączone do akt/, to tym samym brak jest jakichkolwiek podstaw, by dokument ten pominąć i odmówić mu przymiotu pełnomocnictwa, tylko z tego powodu, że złożony został przez samą stronę, a nie ustanowionego

Gdy podatnik dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w deklaracji podatkowej za miesiąc poprzedzający miesiąc otrzymania faktury stwierdzającej nabycie towaru lub usługi, a organ podatkowy na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wydaje decyzję, w której określa zobowiązanie

Straty spowodowane brakami ilościowymi i jakościowymi towaru nie stanowi kosztu uzyskania przychodów z art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, gdyż użyty w nim termin "zdarzenia losowe" obejmuje swym zakresem tylko przypadki, w których źródłem strat poniesionych przez podatnika były okoliczności niezależne od zachowań

Ulga z tytułu wyszkolenia uczniów przysługuje w podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej każdy wspólnik musi oddzielnie, tj. we własnym zakresie, spełniać warunki do jej uzyskania /o ile wspólnicy nie zatrudniają odpowiedniej osoby do prowadzenia tego szkolenia/, gdyż ulga ta ma charakter osobisty, a ponadto wszystkie warunki do jej

Skoro nieruchomość nie była zajęta w dniu 9 maja 1945 r. na cel określony w art. 2 pkt 1 dekretu z dnia 7 kwietnia 1948 r. o wywłaszczeniu majątków zajętych na cel użyteczności publicznej w okresie wojny 1939-1945 r. /Dz.U. nr 20 poz. 138 ze zm./, zasadnie Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast stwierdził, iż wywłaszczenie było niedopuszczalne.

Przepis art. 22 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach /Dz.U. nr 85 poz. 539 ze zm./ w związku z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./ daje podstawę do przyjęcia, że biblioteka szkolna jest pracownią szkoły, a jej organizacja i stworzenie uczniom możliwości korzystania z niej są obligatoryjne. Art. 13 ustawy o bibliotekach daje

Skargę na bezczynność naczelnego organu administracji publicznej może wnieść nie tylko podmiot, na którego żądanie postępowanie administracyjne w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia o upaństwowieniu przedsiębiorstwa zostało wszczęte, lecz także inny podmiot mający interes prawny w sprawie, np. użytkownik majątku tego przedsiębiorstwa /art. 33 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie

Wyrok sądu polubownego, ustalający skuteczność potrącenia z naruszeniem art. 505 pkt 1 kc w zw. z art. 14 ust. 3a ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Tekst jednolity: Dz. U. 1995 r. Nr 57 poz. 299 ze zm.), uchybia praworządności (art. 712 § 1 pkt 4 kpc).

Przepis art. 249 par. 1 ustawy - Ordynacja podatkowa powoduje, iż po upływie roku od doręczenia decyzji wniesienie wniosku o stwierdzenie jej nieważności będzie bezskuteczne, a organ nie może już wszcząć postępowania w tej sprawie z urzędu /art. 249 par. 2 Ordynacji podatkowej/. Wszczęcie więc postępowania o stwierdzenie nieważności zostało ograniczone w czasie i termin roczny jest terminem zawitym

Potrzeby Regionalnego Stowarzyszenia na rzecz Zrównoważonego Rozwoju, niezależnie od celów statutowych dla jakich zostało ono utworzone, w żadnym wypadku nie mogą być zaspokojone z środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, które to środki służą realizacji przez uprawnione do tego podmioty określonych, konkretnych działań proekologicznych i zasad zrównoważonego rozwoju.

Jeżeli uzasadnienie administracyjnej decyzji ostatecznej /podatkowej/ jest wadliwe w ten sposób i z tego powodu, że nie spełnia celów i przesłanek art. 107 par. 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./ - /od 1 stycznia 1998 r. - art. 210 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ Naczelny

Sam fakt stwierdzenia przez Komendę Rejonową Państwowej Straży Pożarnej umiejscowienia kurka głównego instalacji gazowej niezgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46/, nie może stanowić o wydaniu decyzji

Samo podjęcie uchwały o obowiązku dopłat, nie stanowi zmiany umowy spółki.

Wystawienie faktury /rachunku uproszczonego/ niedokumentującej rzeczywistej sprzedaży nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.

Niezależnie od wystąpienia przesłanek, o jakich mowa w art. 67 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, umorzenie przez urząd skarbowy zaległości podatkowej z tytułu opłaty skarbowej oraz odsetek za zwłokę od tej zaległości nastąpić może wyłącznie na wniosek lub za zgodą zarządu gminy, której dochód opłata ta i odsetki stanowią. Brak zgody zarządu

Podatnik korzysta z możliwości pomniejszenia własnego podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wyłącznie w ten sposób, że dokonuje obniżenia tego podatku w złożonej w odpowiednim czasie deklaracji VAT-7. W przypadku nieskorzystania z tego prawa bądź skorzystania w określonym tylko zakresie, tj. gdy podatnik nie dokonuje obniżenia podatku VAT w złożonej w odpowiednim

Umorzenie pomocy finansowej nie następuje jednorazowo po upływie 10 lat służby stałej, ale sukcesywnie po upływie każdego pełnego roku tej służby w wysokości 1/10 kwoty tej pomocy. Tym samym pomoc ta z upływem każdego roku służby stałej w tej samej proporcji staje się pomocą bezzwrotną.

Przez dopuszczenie się nieprawidłowości stanowiących przesłankę ukarania powszechnego towarzystwa emerytalnego karą pieniężną, należy rozumieć naruszenie prawa albo statutu tego towarzystwa lub statutu zarządzanego funduszu emerytalnego.

Z mocy przepisów art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, ocena prawna wyrażona w orzeczeniu Sądu wiąże w sprawie ten Sąd oraz organ, którego działanie było przedmiotem zaskarżenia. Skoro więc Sąd w wyroku zawarł ocenę prawną ustalonych faktów, a ponowne postępowanie faktów tych nie zweryfikowało, to ocena ta wiąże organ administracji

Usługi, których świadczenie jest zwolnione od podatku, muszą należeć do przedmiotu działalności podatnika VAT. W niniejszej sprawie sprzedającym akcje był podmiot, do którego w zakresie działalności nie należało świadczenie usług pośrednictwa finansowego. Przedmiotowa umowa kupna - sprzedaży akcji ma okaziciela spółki akcyjnej nie była zatem objęta zwolnieniem na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy

1. Nie podlega odliczeniu podatek od zakupów towarów i usług, które związane są ze sprzedażą zwolnioną od podatku, a także ze sprzedażą nieopodatkowaną. 2. Niemożność wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną z podatku musi przy tym mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami konkretnej sprawy. Zatem o dopuszczalności stosowania metody rozliczenia

Wyrazy "wyjdą na jaw", użyte w art 145 par. 1 pkt 5 Kpa /obecnie także w art. 240 par. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oznaczają, że istotny jest moment ujawnienia danego dowodu lub okoliczności, czyli udostępnienia ich organowi, a nie moment faktycznego zapoznania się z nimi przez pracownika organu.