Żaden przepis prawa nie zabrania funkcjonariuszowi służby więziennej cofnięcia wniosku o zwolnienie ze służby aż do czasu zakończenia postępowania administracyjnego. Obojętne są przy tym przyczyny, z powodu których strona cofa swój wniosek. Z tego względu zbędne jest ustosunkowywanie się do ujawnionej kontrowersji pomiędzy stronami w kwestii, czy zgłoszenie przez skarżącego wystąpienia ze służby było

1. Nie mogą w obrocie prawnym istnieć równolegle dwie decyzje podatkowe dotyczące tej samej materii, czyli decyzja o zabezpieczeniu i wymiarowa. Decyzja o zabezpieczeniu wygasa z mocy samego prawa, a przyczyną jej wygaśnięcia jest wydanie i doręczenie bądź to decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, bądź też określającej wysokość zaległości podatkowej. Skoro więc w momencie wydawania

Stypendium jako świadczenie okresowe, osobiste i celowe jest ze swej istoty trwałym ciężarem, o jakim mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176/.

1. Koszty postępowania rozgraniczającego nie mają charakteru kosztów, które w rozumieniu art. 261 par. 1 Kpa powinny być uiszczone przez stronę z góry pod rygorem zwrotu wniosku na podstawie art. 261 par. 2 Kpa. 2. Dopuszczalność żądania przez organ administracji publicznej złożenia przez stronę zaliczki na poczet kosztów postępowania /art. 262 par. 2 Kpa/ nie stwarza prawa do zwrotu wniosku o rozgraniczenie

Nieustalenie przez organy podatkowe, czy umowa dzierżawy bądź czynności z niej wynikające, mieszczą się w pojęciu usług wymienionych w art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, stanowią przesłankę naruszenia zasad postępowania podatkowego i skutkują uchyleniem decyzji organu podatkowego.

Od decyzji pozostawiającej odwołanie bez rozpatrzenia /art. 169 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ podatnikowi nie przysługuje odwołanie, lecz skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 34 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

1. Ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 ostatnio cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, korzystała odprzedaż towarów używanych przez co najmniej pół roku, realizowana przez użytkownika, o ile w stosunku do tych towarów nie przysługiwało sprzedającemu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. 2. Okres używania

W świetle unormowania art. 66 pkt 1 w zw. z art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ obowiązek usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w zakresie stanu technicznego budynku może być nałożony na jego właściciela, a zagadnienie, kto ponosi winę za zaistniały stan rzeczy jest w tym postępowaniu obojętne.

1. Określenie wysokości podatku od towarów i usług od czynności, od której uprzednio ostateczną decyzją wymierzono opłatę skarbową, nie narusza. zakazu orzekania w sprawie poprzednio już rozstrzygniętej. 2. Do dnia 31 grudnia 1999 r. do półrocznego okresu używania towaru, od którego art. 7 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku

Jeżeli sąd przyjmuje, że popełniono przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego, to - niezależnie od rodzaju skargi i wyrażonej w niej prawnej oceny czynu, a także trybu postępowania - stosuje właściwe dla tego rodzaju przestępstwa przepisy o przedawnieniu. Pięcioletni okres przewidziany w art. 102 k.k. (art. 106 d.k.k.) biegnie wówczas od zakończenia okresów przedawnienia wskazanych w art. 101 §

Decyzje o przywróceniu poprzedniego sposobu użytkowania obiektu budowlanego wydaje się na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 lub art. 51 ust. 2 w związku z art. 71 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, zatem w takiej sytuacji ustawodawca mógł uznać, iż nie było potrzeby wymieniania w art. 83 ust. 1 przepisu art. 71 ust. 3.

1. Żadna ustawa nie upoważnia gminy generalnie do nakładania na jej mieszkańców danin publicznych. 2. W zakresie ustalania zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej nie mieści się wprowadzanie opłat za korzystanie z nich. 3. Opłaty, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43 ze zm./ mogą

Uchybienie sześciomiesięcznemu terminowi, o jakim mowa w art. 58 ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /t.j. Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./, do złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na założenie szkoły publicznej przez osobę prawną inną niż jednostka samorządu terytorialnego jest nieistotnym naruszeniem prawa.

Aprobata Spółdzielni Mieszkaniowej, czy nawet udzielenie przez Zarząd Spółdzielni zgody na wykonanie krat, nie mają znaczenia dla prawnej oceny nakazu likwidacji krat, bowiem organy Spółdzielni nie są organami państwowego nadzoru budowlanego uprawnionego do wydawania decyzji w sprawach budowlanych.

Budownictwo mieszkaniowe to nie tylko same bloki mieszkalne, ale także ich otoczenie, a więc zieleń urządzona, chodniki, szkoły, przedszkola oraz pawilony handlowe.

Zawarte w art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./ wyłączenie prowadzonej przez uczelnie działalności gospodarczej ze zwolnienia od podatków przyznanego im przepisem art. 27 ust. 1 tej ustawy nie obejmuje podatku od nieruchomości; wyłączenie to odnosi się do opodatkowania samej działalności, a nie do opodatkowania majątku ewentualnie służącego

Przepis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./ stanowi, że odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalonej na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady.

Zobowiązanie podatnika w podatku dochodowym od osób prawnych powstaje z mocy prawa, a nie w drodze decyzji ustalającej wysokość tego zobowiązania.

Na gruncie uregulowań zawartych zarówno w ustawie ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, jak i w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w orzecznictwie wypracowany został pogląd, że powstanie nadpłaty związane jest bądź ze złożeniem zeznania podatkowego, bądź z korektą tego zeznania.

Bezsprzecznie intencją ustawodawcy konstruującego podatkowe ulgi mieszkaniowe - w tym przewidzianą w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w 1996 r. - było promowanie budownictwa mieszkaniowego, a nie budownictwa służącego celom gospodarczym /turystyka i wypoczynek/.

Obecna ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, w przeciwieństwie do art. 87 ust. 1 obowiązującej do dnia 31 grudnia 1997 r. ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ w ogóle nie przewiduje podmiotowych przesłanek warunkujących umarzanie należności celnych tj. przesłanek odnoszących się do sytuacji ekonomicznej strony zobowiązanej