Każdy podmiot /także zagraniczny/ prowadzący działalność gospodarczą w Polsce winien we własnym interesie znać przepisy prawne powszechnie obowiązujące. Organy celne nie są powołane do tego, by za stronę zawierać kontrakty zagraniczne lub doradzać im, jak uniknąć zawierania wybitnie niekorzystnych dla importera kontraktów z partnerem zagranicznym.

Dla zastosowania zwolnienia od cła rzeczy przywożonych z zagranicy przez osobę przesiedlającą się koniecznym jest zatem wykazanie przez nią, że rzeczy przywożone są jej własnością /stanowią jej mienie/ oraz że służyły jej przed przesiedleniem do określonych ww. przepisem celów. Wprawdzie ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "użytku osobistego" rzeczy, to zgodnie z utrwalonym w tym zakresie orzecznictwem

Sprowadzenie materiałów reklamowych przez inny podmiot niż reklamujący prowadzoną przez siebie działalność oraz sprowadzenie go w ilościach hurtowych czyni niemożliwym uznanie tych materiałów za wolne od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./.

1. Organy podatkowe, nie są powołane do tego, by stwierdzić czy umowa cywilnoprawna odpowiada przepisom kodeksu cywilnego oraz czy zachodzi jej nieważność z mocy art. 58 par. 1 Kc. Organy podatkowe mają natomiast prawo i obowiązek oceny skutków prawnych umowy pod względem jej znaczenia dla celów podatkowych. Konsekwencją takiego stanowiska jest stwierdzenie, że organy podatkowe są uprawnione do ustalenia

Kwoty podatku naliczone przy nabyciu towarów i usług na rzecz sprzedaży zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu ewentualnie podwyższą koszty uzyskania przychodów podatnika zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. "a" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Obowiązek wyodrębnienia przez podatnika kwot podatku naliczonego związanych ze sprzedażą

Art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wyraźnie nawiązuje do treści zawartej w art. 50 prawa budowlanego i w sposób nie budzący wątpliwości przesądza, że wydawane na jego podstawie decyzje zapadają w tym samym postępowaniu, w którym czynności związane z wydaniem postanowienia o wstrzymaniu robót budowlanych stanowią jego /t.j. postępowania/ początkowy

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego do kosztów transportu wliczanych do wartości celnej w dacie ostatecznej odprawy celnej można było zaliczyć koszty frachtu i składowania towaru w Hamburgu oraz koszty przedłużenia dzierżawy powierzchni portowej w Hamburgu. Pod pojęciem frachtu, zawartym w Małej encyklopedii prawa /praca zbiorowa, Warszawa 1980, str. 145/, należy rozumieć wynagrodzenie należne

Możliwe jest nawiązanie przez Polski Komitet Pomocy Społecznej z opiekunkami domowymi stosunku niepracowniczego zatrudnienia na podstawie umowy zlecenia (umowy o świadczenie usług).

Nieprzejęcie pracownika w trybie art. 231 § 1 KP na skutek rozwiązania stosunku pracy przed przejęciem zakładu pracy nie wyklucza następstwa prawnego podmiotu przejmującego w zakresie roszczeń wynikających z bezprawnego rozwiązania umowy o pracę przez dotychczasowego pracodawcę.

Jeżeli podstawą kwestionowania oświadczenia woli jest wyłącznie błąd lub groźba, o których mowa w art. 84 i 87 KC, to bezprzedmiotowe jest stosowanie art. 58 § 1 i 2 KC.

Oceny zachowania terminu z art. 52 § 2 KP należy dokonywać z uwzględnieniem daty zdarzenia, które zostało wskazane jako przyczyna rozwiązania umowy o pracę (art. 30 § 4 KP), a nie daty zdarzeń późniejszych.

Pracownik może - poza przypadkami określonymi w przepisach szczególnych - dochodzić w pełnej wysokości odszkodowania z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania przez pracodawcę obowiązków z umowy o pracę, gdyż nie ma zasady prawa pracy ograniczającej wysokość tego odszkodowania (art. 471 KC w związku z art. 300 KP).

Jeżeli w piśmie zawiadamiającym o zastosowaniu kary porządkowej pracodawca wyróżnia sentencję i uzasadnienie wyjaśniające przyczyny jej nałożenia to za równoznaczne z określeniem wymaganego przez art. 110 KP „rodzaju” naruszenia obowiązków pracowniczych uważane może być tylko takie ujęte w uzasadnieniu zachowanie, które w sposób jednoznaczny wskazane jest jako przedmiot zarzutu ze strony pracodawcy

Właściwość przemienna organu rejestrowego wynikająca z art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602/, nie dotyczy spółek cywilnych, albowiem te nie posiadając osobowości prawnej, nie mogą być traktowane jako właściciel rejestrowanego pojazdu. Własność pojazdu nabytego na potrzeby działalności gospodarczej spółki cywilnej przysługuje niepodzielnie wszystkim

Obowiązek wydania przez pracodawcę szczegółowych instrukcji i wskazówek w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach pracy dotyczy wszystkich stanowisk pracy, również tych, które nie wiążą się z wykonywaniem pracy w jednym i tym samym miejscu.

Umowa spółki /zarówno cywilnej, jak i spółki prawa handlowego/ podlega opłacie skarbowej na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "e" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Obciążeniu opłatą podlega również zmiana takiej umowy polegająca na podwyższeniu wkładów /art. 1 ust. 2 ustawy/ niezależnie od tego, czy wspólnicy dokonali zmiany na piśmie, czy zmiana wynika

1. Wysyłanie materiałów reklamowych do osób, które odpowiedziały na reklamę publiczną /prasową/ zgłoszeniem gotowości zakupu towaru lub uczestnictwa w grze, nie stanowiło kosztów reklamy nie objętych limitem 0,25 procent przychodów z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. 2. Aby organ podatkowy mógł stwierdzić

Norma prawna zawarta w par. 6 ust. 1 pkt 2 lit. "d" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797/ stanowi przywilej podatkowy będący odstępstwem od generalnej zasady zawartej w art. 6 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku

Istnienia nadpłaty powstałej w wyniku wadliwego zadeklarowania zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług nie można stwierdzić tak długo, jak długo sam podatnik nie skoryguje swego zeznania podatkowego lub nie dokona tego za niego właściwy organ w drodze decyzji administracyjnej, o jakiej mowa w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym

1. Przesłanką zwrotu cła w trybie art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ jest wykorzystanie /zastosowanie/ importowanych przedmiotów do wytworzenia /wykonania/ towarów stanowiących nowy produkt, odmienny od użytych do jego wytworzenia składników. 2. Postępowanie dowodowe prowadzone przez organ celny powinno dać odpowiedź na pytanie czy

W odniesieniu do decyzji deklaratoryjnej na mocy art. 5 ust. 2 w zw. z art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ i art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnik zaczyna być w zwłoce po upływie 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu,

Na gruncie postępowania administracyjnego ma w pełni zastosowanie zasada, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Wyciąganie jednak dla strony negatywnych skutków, w razie nieprzedstawienia przez stronę określonych dowodów, jest możliwe po uprzednim zakreśleniu stronie terminu do dostarczenia tych dowodów.