W żadnym razie nie może stanowić okoliczności usprawiedliwiającej nierzetelność ewidencji fakt, że uchybienia powstały z winy osoby prowadzącej rachunkowość skarżącego. Rzeczą podatnika jest bowiem takie zorganizowanie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w tym i nadzoru nad księgowością, by nie wystąpiła nierzetelność w prowadzeniu dokumentacji, gdyż w razie jej stwierdzenia skutki prawne

Wykładnia gramatyczna art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ pozwala na przyjęcie poglądu, iż w tym trybie można ustalić wartość celną tylko na wniosek a nie z urzędu oraz, że jedyną osobą uprawnioną do złożenia takiego wniosku jest zgłaszający.

Przepis par. 35 ust. 5 rozporządzenia z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688/ nie zawiera warunku zapłaty faktury, lecz wprowadza wymóg zapłaty za pośrednictwem banku. Stąd też nie sposób zakwestionować prawa strony skarżącej do dokonania odliczenia od podatku należnego - podatku naliczonego wynikającego

Z punktu widzenia prawidłowości zmniejszenia podatku należnego nie jest istotne, kiedy faktura zostanie wystawiona, a decyduje jej "fizyczne" posiadanie przez osobę uprawnioną. Warunkiem niezbędnym jest także i to, aby podatnik otrzymał oryginał faktury, a nie jej odpis lub kserokopię.

Pracownicy urzędu skarbowego "pouczyli" skarżącą, że w świetle par. 41 pkt 2 rozporządzenia z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ jej wyroby opodatkowane są stawką podatku od towarów i usług w wysokości "0" procent. Pouczenie to miało charakter kategoryczny i nastąpiło na piśmie, w protokole

1. O tym, czy konkretny raport sporządzony przez biegłego rewidenta w ramach badania sprawozdań finansowych jest przedmiotem prawa autorskiego, można orzekać dopiero po zapoznaniu się z treścią danego raportu i jego charakterem. 2. Opracowania zawierające sytuację finansową i majątkową badanych jednostek oraz stosowany przez nie system rachunkowości nie stanowią utworu w rozumieniu art. 1 ustawy z

Przewidziane w art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1995 r. oraz w par. 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 maja 1994 r. w sprawie kas rejestrujących /Dz.U. nr 65 poz. 278 ze zm./ skutki braku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas

Istotą art. 14 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm./ jest to, że wprawdzie wynajmującemu służy prawo udzielenia lub nieudzielenia zgody na podnajem lub użyczenie, ocena tej zgody lub jej odmowy powoduje, że sprawa może być przedmiotem rozstrzygnięcia kwestii zameldowania na gruncie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10

Zarzut skargi, iż z uwagi na posiadaną przez skarżącego nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za wcześniejszy okres, dokonany wymiar sankcyjny z art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ narusza przepisy prawa, nie znajduje uzasadnienia w przepisach tej ustawy.

Umowa, na podstawie której następuje zbycie pojedynczego egzemplarza oprogramowania komputerowego, nie związane z przeniesieniem praw autorskich do konkretnego programu, podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

W sytuacji, gdy podstawa opodatkowania nie była ustalona w drodze oszacowania, brak jest podstaw do stosowania art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy /także art. 27 ust. 5 w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i o zmianie ustawy karnej skarbowej - Dz.U. nr 137 poz. 640/.

Art. 9 Kpa nie nakłada na organy administracji obowiązku udzielenia porad prawnych, czy też doradztwa. Dyspozycja tego przepisu dotyczy informowania stron toczącego się postępowania.

1. Termin określony w art. 52 § 2 KP rozpoczyna bieg od zakończenia, podjętego niezwłocznie i sprawnie przeprowadzonego, wewnętrznego postępowania, sprawdzającego uzyskane przez pracodawcę wiadomości o niewłaściwym zachowaniu pracownika. 2. Inspektor nadzoru budowlanego nieprawdziwie potwierdzający wykonanie robót, narusza ciężko swoje podstawowe obowiązki pracownicze (art. 52 § 1 pkt 1 KP), bez względu

W razie bezprawnego stwierdzenia wygaśnięcia umowy o pracę z pracownicą powracającą po urlopie wychowawczym, brak jest podstaw do nieuwzględnienia żądania przywrócenia do pracy, jeżeli jest to możliwe i celowe (art. 56 § 1 i 2 w związku z art. 45 § 2 KP).

Wskazanie w piśmie wypowiadającym pracownikowi umowę o pracę utraty zaufania pracodawcy do pracownika wystarczająco konkretyzuje tę przyczynę w kontekście znanych pracownikowi zarzutów, postawionych mu wcześniej przez pracodawcę.

Działania pracodawcy zmierzające do ogólnego zmniejszenia zatrudnienia nie stanowią wystarczającej podstawy do odmowy uwzględnienia żądania przywrócenia do pracy, bez oceny czy odnoszą się do stanowiska pracy zajmowanego przez pracownika (art. 45 § 2 KP).

Pracodawca nie ma obowiązku przeprowadzenia konsultacji związkowej drugiego stopnia zamiaru wypowiedzenia umowy o pracę na czas nie określony, jeżeli zastrzeżenia zakładowej organizacji związkowej zostaną zgłoszone z przekroczeniem terminu z art. 38 § 2 KP.

Żądanie przywrócenia do pracy pracownika, z którym pracodawca rozwiązał bez wypowiedzenia umowę o pracę z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych z naruszeniem art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234 ze zm.) jest sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa, jeżeli zachowanie pracownika było wyjątkowo naganne.

Pracodawca nie ponosi odpowiedzialności odszkodowawczej (art. 24 § 1 KC) za skutki postępowania karnego, które zostało przeprowadzone w związku z zawiadomieniem o przestępstwie popełnionym przez pracownika, dokonanym przez pracodawcę zgodnie z art. 256 § 1 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 13, poz. 96 ze zm.).

Pracownik, któremu powierzono mienie do wyliczenia się nie może zwolnić się od odpowiedzialności za szkodę powstałą wskutek niedopełnienia obowiązku reklamowania mniejszej ilości towaru przyjętego i potwierdzonego przez odbiorcę niż wynikająca z dokumentów (art. 124 § 3 KP).

Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, ani przepisy ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600 ze zm./, nie przewidują możliwości finansowania przez gminy z budżetu zadłużeń pieniężnych mieszkańców gminy z tytułu zawartych przez nich bankowych umów kredytowych niezależnie od celu, na który są przeznaczone