1. Czynnością prawną pod tytułem darmym (lub czynnością faktyczną darmą), w rozumieniu art. 54 § 1 prawa upadłościowego, jest czynność, na skutek której upadły dokonał na rzecz drugiej strony przysporzenia, nie otrzymując w zamian korzyści majątkowej, stanowiącej ekwiwalent tego przysporzenia. 2. Darmy charakter świadczenia (art. 54 § 1 prawa upadłościowego) w razie jego spełnienia z tytułu przekazu

1. Z punktu widzenia konsekwencji podatkowych w podatku od towarów i usług nie jest istotne, w jaki sposób czy też w jakim trybie doszło do uznania reklamacji. Zasadnicze znaczenie ma tu kwota, o którą w wyniku uznania reklamacji obniżono kwotę pierwotnie należną z tytułu sprzedaży. 2. Kwalifikowanie czynności występujących w obrocie ściśle i tylko według zasad i terminologii obowiązującej na gruncie

1. Przepis art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ wyjaśnia, że przez "remont" należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji. 2. Rozbiórka części drewnianego budynku i wykonanie w to miejsce murowanych części nie stanowi remontu istniejącego

Wszelkich poprawek w błędnych wpisach w ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, świadczących o naruszeniu obowiązków w zakresie jej prawidłowego prowadzenia, podatnik powinien dokonać przed stwierdzeniem błędów przez organ podatkowy.

Zgodnie z art. 143 Kc własność gruntu rozciąga się na przestrzeni nad i pod jego powierzchnią. Już z tego powodu - aczkolwiek art. 49 Kc wyłącza w stanie faktycznym niniejszej sprawy uznanie urządzeń służących przepływowi gazu za część składową nieruchomości - nie można przyjąć, by praw /interesu prawnego/ wynikających z samej natury własności nie dotyczyło postępowanie w przedmiocie pozwolenia na

Skorzystanie z prawa do pomniejszenia własnego podatku należnego o naliczony przy nabyciu towarów i usług zależy wyłącznie od woli podatnika /art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

1. Zezwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków określające dopuszczalność i warunki zabudowy nieruchomości położonej na obszarze ochrony konserwatorskiej nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich. 2. W postępowaniu poprzedzającym wydanie zezwolenia, o którym mowa w tezie 1, nie są stronami ani osobami zainteresowanymi właściciele /wieczyści użytkownicy/

1. O potrzebie używania stosownej odzieży ze względów reprezentacji i reklamy decyduje pracodawca, lecz z punktu widzenia przepisów o podatku dochodowym decyzja pracodawcy podlega ocenie, czy wydatki na odzież reprezentacyjną poniesione zostały w celu uzyskania przychodów. W przypadku jednolitej odzieży pracowników bezpośrednio obsługujących klientów, np. w luksusowych sklepach, rzecz tę na korzyść

1. Wymagane prawem zeznanie podatnika zawiera oświadczenia wiedzy, a nie woli. Winno być ono prawdziwe pod rygorem skutków karnych /art. 86 i art. 88 ustawy karno skarbowej/. Nie może zatem być złożone przez pełnomocnika, a tylko wyłącznie przez podatnika /bądź jego ustawowego przedstawiciela/. 2. Postępowania podatkowe oraz sądowe o dział spadku normalnie nie powinny pozostawać ze sobą w związku.

Możliwość nałożenia sankcji z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ musi związać się z wykazaniem, że podatnik naruszył obowiązki określone w art. 27 ust. 4 ustawy, natomiast sam fakt nieuzasadnionego obniżenia podatku należnego o określoną kwotę podatku naliczonego nie jest automatycznie podstawą zastosowania

Przepis art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie może stanowić podstawy do zastosowania przewidzianej w nim sankcji w przypadku każdego błędu podatnika. Tylko naruszenie przez podatnika zasad wymienionych w art. 27 ust. 4 ustawy oraz jednoczesne wystąpienie zawyżenia podatku naliczonego, tworzy podstawę

Prawną podstawę zmiany nazwiska małoletniego dziecka skarżącej jest przepis art. 2 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328 ze zm./. Wobec braku porozumienia między rodzicami /art. 5 ust. 3 cyt. ustawy/, każde z nich może zwrócić się o rozstrzygnięcie do Sądu opiekuńczego. Tak więc, w wypadku utrzymującego się sporu pomiędzy

Wykładnia art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie pozostawia wątpliwości co do tego, że chodzi w nim o te rzeczy, które służyły osobie przesiedlającej się, a więc o rzeczy te same, a nie takie same.

O zakwalifikowaniu towaru do grupy podlegającej zwolnieniu od cła z mocy art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ jako rzeczy, która służyła osobie przesiedlającej się do użytku osobistego, domowego lub zawodowego albo do prowadzenia działalności gospodarczej decyduje nie konkretny, zamierzony sposób jej wykorzystania, lecz jego obiektywne