Przepisy art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wykluczają możliwość zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym po wykreśleniu podatnika z rejestru VAT. Rozliczenia podatku mogą być dokonywane jedynie z podatnikiem podatku VAT, czyli z podmiotem obowiązanym do płacenia tego podatku.

Pojęcie "urządzenie przemysłowe" zawarte w art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie obejmuje swym zakresem samochodów /środków transportu/.

Przepis art. 174 Kpa nie zezwalał organowi odwoławczemu na zwrócenie sprawy organowi podatkowemu I instancji w celu dokonania wymiaru uzupełniającego w sytuacji, kiedy organ ten nie wydał decyzji ustalającej wysokość sankcji podatkowych /kwoty sankcyjnej/ z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Przychodami z danego źródła w myśl ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /t.j. Dz.U. 1989 nr 27 poz. 147 ze zm./ są uzyskane pieniądze lub wartości przychodów w naturze. W przypadku kapitałów pieniężnych przychodami będą pieniądze faktycznie otrzymane, a nie - należne, tak jak w przypadku sprzedaży towarów i usług. Ewentualne zwroty pomniejszają przychody roku, w którym zwrot został

Według stanu prawnego obowiązującego w 1994 r. odsetki od środków gromadzonych przez członków spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych na imiennych rachunkach w funduszu oszczędnościowo-pożyczkowym nie były przychodem z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, i nie zostały też

Dochód uzyskany w wyniku realizacji prawa do zachowku w postaci zapłaty sumy pieniężnej odpowiadającej wartości części spadku (art. 991 § 1 KC) podlega podatkowi od spadków i darowizn, a nie podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Zarzut wadliwej oceny skutków prawnych i zakresu przedmiotowego ugody sądowej nie może uzasadniać naruszenia art. 233 § 1 kpc.

Sformułowanie z art. 156 par. 1 Kpa, że organ administracji stwierdza nieważność decyzji oznacza, że nieważność taka istniała już przed datą orzekania o niej. Decyzja administracyjna o stwierdzeniu nieważności innej decyzji administracyjnej ma charakter deklaratoryjny. Działa ona z mocą wsteczną, tj. ze skutkiem ex tunc, a więc od daty wzruszanej decyzji. Uchyla ona wszelkie skutki prawne, jakie powstały

Szeroko ujęta w przepisie art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ kategoria "wypadków społecznie uzasadnionych" pozwala na zaliczenie do niej również takich sytuacji, gdy uiszczenie całej, czy nawet częściowej zaległości podatkowej przez podatnika nie jest do pogodzenia z elementarnymi zasadami sprawiedliwości w państwie prawa, jakim

Naruszenie art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie jest wystarczającą podstawą do zastosowania sankcji wynikającej z art. 27 ust. 5 pkt 2 tej ustawy.

Dochód uzyskany w wyniku realizacji prawa do zachowku w postaci zapłaty sumy pieniężnej odpowiadającej wartości części spadku (art. 991 § 1 kc) podlega podatkowi od spadków i darowizn, a nie podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Decyzję anulowaną /art. 155 Kpa./ uważa się za niebyłą. Oznacza to, że nawet jeśli funkcjonariusz Służby Więziennej nie świadczył służby między dniem zwolnienia, a dniem anulowania decyzji o zwolnieniu, to w aspekcie prawnym służba tego funkcjonariusza trwała nieprzerwanie. Ze względu na to pod rządami ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej /tj. Dz.U. 1984 nr 29 poz. 149 ze zm./ wysokość

Okoliczność, iż w toku uprzednich kontroli nie kwestionowano /wadliwie/ dokonanych przez podatnika odliczeń, nie ma wpływu na ocenę legalności decyzji opartej na należycie zastosowanych przepisach.

Przy nakładaniu obowiązku sporządzenia oceny oddziaływania obiektu na środowisko nie jest istotne, czy zagrożenie środowiska wiąże się ze zwykłym ruchem przedsiębiorstwa, czy też wystąpiło w wyniku ingerencji osoby trzeciej, która zakłóciła ruch przedsiębiorstwa.

Fakt, że osoby posiadające wiedzę na temat okoliczności sporu odmówiły stronie zgody na składanie zeznań nie jest przeszkodą w powołaniu ich na świadków w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji i uzasadnia pominięcie wniosków dowodowych w postępowaniu apelacyjnym (art. 381 KPC).

1. Obowiązek wskazania pracownikowi przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie bezterminowej umowy o pracę został do art. 30 § 4 KP wprowadzony od dnia 2 czerwca 1996 r., wobec czego nie mógł być wcześniej wywodzony z art. 45 § 1 KP. Zarzutu naruszenia art. 45 § 1 KP nie można więc stawiać pracodawcy, który przyczynę wypowiedzenia dokonanego przed 2 czerwca 1996 r. wskazał w sposób ogólnikowy. 2. Wskazanie