Rachunki, przedstawione organom administracyjnym, dokumentujące poniesienie przez podatniczkę wydatków na cele mieszkaniowe zostały wystawione na prowadzoną przez nią wówczas firmę, na cele inwestycyjne, a z treści przepisu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wynika jednoznacznie, iż wydatki tam określone

1. Stosownie do art. 25 ust. 1 i art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 1960 r. o kolejach /Dz.U. 1989 nr 52 poz. 310/ wszelkie zadrzewienia /zakrzewienia/ powinny znajdować się w takiej odległości od linii kolejowych, aby nie zagrażały bezpieczeństwu ruchu kolejowego i drogowego, natomiast w razie istnienia takiego zagrożenia właściwy organ administracji państwowej na wniosek zarządu kolei zarządza

Artykuł 263 § 2 k.c., przewidujący szczególny termin przedawnienia określonych w nim roszczeń przysługujących jednostce gospodarki uspołecznionej, choć uchylony dopiero dnia 28 grudnia 1996 r., stał się z dniem 1 października 1990 r., po wyeliminowaniu z kodeksu cywilnego zróżnicowania osób prawnych na jednostki gospodarki uspołecznionej i jednostki organizacyjne nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej

Spółka cywilna nie ma prawa dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych użyczonych jej /nieodpłatnie/ przez wspólników tej spółki. Wydatki na modernizacje budynków używanych nieodpłatnie przez spółkę, a będących własnością wspólników, są inwestycją w obcych środkach trwałych i podlegają amortyzacji przez spółkę.

Na podstawie art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 101 poz. 504/ oraz art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych /Dz.U. nr 141 poz. 692/ gmina przejęła od kuratorium oświaty, do prowadzenia jako zadanie własne, szkoły podstawowe

Zgodnie z art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wysokość wydatków na remont i modernizację lokalu mieszkalnego należy udokumentować dowodem odprawy celnej w przypadku zakupów dokonanych za granicą.

W dacie wydania zaskarżonej decyzji obowiązywała ustawa z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, zgodnie z która o wywłaszczeniu orzekał w pierwszej instancji rejonowy organ rządowej administracji ogólnej /art. 2 ust. 2 i art. 48 ust. 1/ a więc kierownik urzędu rejonowego. Oznacza to, że organem wyższego stopnia w rozumieniu

Usprawiedliwienie uchybienia miesięcznemu terminowi do sporządzenia wykazu nie zaspokojonych roszczeń pracowniczych umożliwia zasądzenie roszczeń od Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na rzecz podmiotu reprezentującego niewypłacalnego pracodawcę.

Jeżeli zawinione zachowanie pracownika było zasadniczą przyczyną powstania szkody, to nie może się on bronić zarzutem, że szkoda powstała z przyczyn od niego niezależnych (art. 124 § 3 KP).

1. Protokół zdawczo-odbiorczy, o którym mowa w przepisie art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433/ stanowi podstawę do wydania decyzji o wygaśnięciu zarządu ustanowionego na rzecz organów wojskowych wyłącznie w stosunku do mienia określonego w przepisie art. 14 pkt 1, 2 i 3 tej ustawy, podlegającego przekazaniu Wojskowej

1. W myśl art. 105 par. 1 Kpa gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, organ administracji państwowej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania. Użycie przez ustawodawcę słowa "wydaje" a nie "może wydać" oznacza, że wydanie decyzji o umorzeniu postępowania jest obligatoryjne, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe z jakiejkolwiek przyczyny. Tym bardziej należy więc tak

Analiza przepisu art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./ oraz par. 75 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1947 r. w sprawie trybu postępowania przy przejmowaniu przedsiębiorstw na własność Państwa /Dz.U. nr 16 poz. 62 ze zm./ prowadzą do wniosku, iż chodzi tu o całość składników

1. Zarzut, iż marże wynikające z księgi podatkowej są niższe niż wynikające z remanentu na dzień 31 grudnia, nie może być podstawą pominięcia ksiąg podatkowych jako dowodu w postępowaniu podatkowym, gdyż nie mieści się w katalogu przyczyn uzasadniających takie pominięcie. W szczególności zaś nie jest to wynikająca z księgi sprzeczność pomiędzy poszczególnymi składnikami działalności gospodarczej, bowiem

Jeżeli skarżący był posiadaczem spornego lokalu i posiadanie to zostało samowolnie naruszone przez byłą żonę, mógł wystąpić przeciwko niej z powództwem posesoryjnym o przywrócenie przedmiotu posiadania do stanu poprzedniego /art. 344 Kc/. Skoro z roszczeniem takim nie wystąpił to nieskutecznie podnosi, że opuszczenie lokalu nie było dobrowolne, przy czym bez znaczenia w tym względzie jest toczące się