Wyrażona w art. 16 par. 1 Kpa zasada ogólna trwałości decyzji ostatecznych ma istotne znaczenie dla stabilizacji opartych na decyzji skutków prawnych. W wypadku gdy decyzja organu stała się ostateczna i prawomocna wzruszenie jej jest możliwe jedynie w trybie nadzwyczajnych środków prawnych. Wobec tego podnoszenie przez zainteresowanego kwestii nie brania udziału w postępowaniu bez swej winy, z powodu

Sądowa kontrola decyzji uznaniowej polega na zbadaniu, czy przed podjęciem decyzji organ dysponował niezbędnym materiałem dowodowym uzasadniającym rozstrzygnięcie sprawy i czy dokonał wszechstronnej oceny okoliczności faktycznych istotnych dla takiego rozstrzygnięcia. Jest to więc kontrola prawidłowości postępowania poprzedzającego wydanie decyzji i jego zgodności za art. 7, art. 77 par. 1 i art. 80

Obowiązkiem organu administracji jest zebrać i rozpatrzyć istniejące dowody, w tym przedłożone przez stronę w toku postępowania, pozostające w związku z faktami prawotwórczymi istotnymi w sprawie. Nie jest zaś rzeczą organu administracji wzywanie strony do przedłożenia konkretnych dowodów /np. umów/, o istnieniu których wobec składanych przez stronę wyjaśnień przypuszczać nie może. Podatnik, który

Przy ustalaniu wynagrodzenia twórcy projektu wynalazczego, do którego mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (Dz.U. 1972 r. Nr 43, poz. 272 ze zm.; obecnie tekst jednolity: Dz.U. 1993 r. Nr 26, poz. 117 ze zm.), w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej

Bezrobotnym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ jest m.in. osoba nie zatrudniona i nie wykonująca innej pracy zarobkowej, zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy. Stąd też usprawiedliwienia niestawiennictwa skarżącego w wyznaczonym dniu w rejonowym urzędzie

1. Wydatki związane z ulepszeniem dzierżawionych obiektów stanowią inwestycję w obcym środku trwałym i tym samym ich koszty, których efektem jest rekonstrukcja zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. 2. Postanowienia umów regulujących prawa i obowiązki stron stosunku cywilnoprawnego i tak nie mogą zmieniać praw i obowiązków wynikających ze

1. Przesłanki zastosowania art. 27 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ są różne i nie można ograniczyć się do łącznego wskazania kwot ustalanych na podstawie dwóch różnych przepisów. 2. Nie zasługuje na aprobatę zastosowana w decyzji technika odsyłania do zawartości protokołu kontroli z pominięciem innych

Artykuł 10 prawa wekslowego nie wymaga szczególnej formy porozumienia wekslowego, może być ona osiągnięta także w sposób dorozumiany. W takim jednak wypadku z uwagi na specyfikę odpowiedzialności wekslowej musi to być przejaw woli, który w świetle okoliczności towarzyszących, w sposób dostatecznie zrozumiały i niewątpliwy wyraża wolę wywołania skutków prawnych objętych treścią tej czynności prawnej

W myśl postanowień art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ wartością celną towaru jest cena zapłacona za towar wraz z kosztami w niej nie ujętymi, a faktycznie poniesionymi przez kupującego, do których, zgodnie z pkt 2 tego przepisu, zalicza się także prowizję zapłaconą w związku ze sprzedażą.

Decyzja, o której mowa w art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wydana po terminie ważności postanowienia o wstrzymaniu robót /art. 50 ust. 4/ podlega stwierdzeniu nieważności, jako wydana z rażącym naruszeniem art. 50 ust. 4 i art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Jakkolwiek o nabyciu użytkowania wieczystego i własności budynków, innych urządzeń oraz lokali na podstawie art. 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ rozstrzyga stan prawny istniejący w dniu 5 grudnia 1990 r., a nie istniejący w dniu wydania decyzji potwierdzającej fakt nabycia tych praw, to jednakże przekształcenia

W polskim prawie brak jest przepisów pozwalających na uprzywilejowane traktowanie podmiotów w stanie upadłości w zakresie udzielania ulg w postępowaniu podatkowym czy egzekucyjnym.

Brak jest podstaw by organa podatkowe nie analizowały treści umów leasingowych pod kątem treści rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczania przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów /Dz.U. nr 28 poz. 129/, lecz badały zamiar stron umowy, powołując się na art. 65 par. 2 Kc, i to pod kątem zdarzeń późniejszych

1. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wymieniając cele, na które może być przeznaczona podlegająca odliczeniu od dochodu darowizna, nie definiuje, o jakie wydatki w rzeczywistości chodzi. Stąd też przy ocenie, czy darowizny zostały przeznaczone na cele ustawowe należy korzystać ze słownikowych definicji danych pojęć /np. oświata

W latach 1994-1995, warunkiem uznania odpisu za koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 486 ze zm./ w związku z jej art. 15 ust. 1 były faktycznie ponoszone wydatki do wysokości tego odpisu, niezależnie od wpłat na wyodrębniony rachunek bankowy. Sama natomiast operacja księgowa dokonania

Ocena, czy korzyści podmiotu dominującego są „nieuzasadnione” (art. 5 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym – Tekst jednolity: Dz.U. 1997 r. Nr 49, poz. 318 ze zm.), wymaga uwzględnienia ogółu dóbr i interesów oraz pozytywnych następstw, a także obciążeń wynikających z długookresowego charakteru zamierzonej (zrealizowanej) inwestycji.

Stwierdzenie przez Trybunał Konstytucyjny orzeczeniem z dnia 17 lipca 1996 r., K 8/96 (OTK 1996 r. nr 4, poz. 32), niekonstytucyjności art. 172 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent (dodanego ustawą z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw, Dz.U. Nr 138, poz. 681