Nieruchomość przejęta na rzecz Skarbu Państwa na podstawie art. 1 ustawy z dnia 28 czerwca 1962 r. o przejmowaniu nieruchomości rolnych na własność Państwa za zaległe należności /Dz.U. 1969 nr 17 poz. 130/ nie podlega zwrotowi na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./.
Bank jako nabywca wierzytelności od podmiotu nie będącego bankiem nie może jej egzekwować w trybie egzekucji bankowej.
Wobec wyczerpujących unormowań w ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ zasad ustalania ceny sprzedaży nieruchomości ich użytkownikom wieczystym oraz równie wyczerpującego określenia rodzaju ulg przy ustalaniu tej ceny rada gminy nie ma prawnego umocowania do ustanawiania dodatkowych bonifikat przy sprzedaży gruntów
1. Odpowiedzialność spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i jej wspólnika jest odpowiedzialnością majątkową o charakterze osobistym. Jest to zarazem odpowiedzialność in solidum /solidarność nieprawidłowa, nieregularna, przypadkowa/. 2. Pojęcie "zobowiązanie z tytułu podatków" użyte w art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie
Art. 14 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - w brzmieniu obowiązującym do końca 1996 roku - nie ma zastosowania do agenta, gdyż przepis ten nie wymienia umowy agencyjnej.
Objęcie zastosowanym projektem racjonalizatorskim tylko części rozwiązania stanowiącego chroniony patentem wynalazek nie jest stosowaniem tego wynalazku w rozumieniu art. 98 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (według Tekstu jednolitego Dz.U. 1984 r. Nr 33, poz. 177).
Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ ani przepisy ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600 ze zm./ nie przewidują możliwości finansowania przez gminy z budżetu gminy zadłużeń pieniężnych mieszkańców gminy z tytułu zawartych przez nich bankowych umów kredytowych także w wypadku, gdy uzyskany kredyt przeznaczony
Art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie przewiduje żadnej możliwości odstąpienia przez płatnika od obowiązku obliczenia, pobrania oraz odprowadzenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego pobranej kwoty podatku. W szczególności brak jest ustawowej podstawy do zaniechania obowiązku w tym przedmiocie z racji zmian
Nabycie przez spółdzielnię mieszkaniową nieruchomości w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego na cele zorganizowanego budownictwa mieszkaniowego nie podlega opłacie skarbowej w świetle postanowień art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "h" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej./Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
1. Podmiotem zobowiązanym do opłacenia podatku VAT była spółka cywilna a nie indywidualnie poszczególni wspólnicy jako osoby fizyczne. Decyzja organu I instancji nie narusza interesu prawnego osoby fizycznej a solidarna odpowiedzialność wspólnika spółki cywilnej za zobowiązania podatkowe spółki jest możliwa na podstawie decyzji organu podatkowego o odpowiedzialności wspólnika wydanej w oparciu o przepis
O tym, czy mamy do czynienia ze sprzedażą "zorganizowanej części przedsiębiorstwa", o jakiej mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w październiku 1993 r., decydował fakt, czy sprzedany obiekt stanowił taki zespół składników, które mogły stanowić odrębne przedsiębiorstwo,
Nieuzasadnione jest stanowisko, że postanowienia zawarte w par. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 stycznia 1994 r. w sprawie określenia listy usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 7 procent, usług zwolnionych od tego podatku oraz towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia podatkowe /Dz.U. nr 5 poz. 20 ze zm./, dotyczyły wszystkich
Przepis art. 80 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie wymaga, aby producent był jednocześnie eksporterem wyrobu, ani też aby wytworzony wyrób był wyłącznym przedmiotem eksportu. Wytworzony wyrób może być wywieziony za granicę razem z innym towarem, jako konieczne części składowe towaru handlowego.
1. Początkiem terminu z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ jest data przywozu towaru z zagranicy lub analogicznie traktowane sytuacje, jak np. upływ terminu powrotnego wywozu towaru, upływ terminu, w którym towar przewożony przez polski obszar celny miał być wywieziony z polskiego obszaru celnego. Od terminu, w którym te okoliczności zaistniały
Nie można dostrzec żadnej racji aksjologicznej, która by pozwalała na dyskryminacyjne traktowanie sędziów starających się o powołanie na notariuszy w zestawieniu z samodzielnymi pracownikami naukowymi i adwokatami czy radcami prawnymi. W ramach aktualnego porządku prawnego sędzia nie powinien pełnić równocześnie obowiązków sędziego i funkcji notariusza i dlatego też powinien on najpóźniej przy wręczaniu