Organ podatkowy nie może wydać decyzji o zaniechaniu poboru zobowiązania podatkowego, które wcześniej zostało już zapłacone.

Upoważnienie do reprezentowania organów skarbowych przez zastępcę Naczelnika Urzędu Skarbowego i Wicedyrektora Izby Skarbowej wynika z obowiązujących regulaminów organizacyjnych tych organów. Tym samym brak jedynie zaznaczenia w decyzji tego upoważnienia nie może czynić jej nieważną.

Do urządzeń melioracyjnych, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ należy również zaliczyć stawy rybne.

Rozgraniczenie sprzecznych interesów: z jednej strony - podatnika ubiegającego się o ulgę, a z drugiej - budżetu Państwa i danie priorytetu jednemu z nich na tle okoliczności konkretnej sprawy jest istotą uznania administracyjnego, przewidzianego w art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Sąd administracyjny nie jest władny wkraczać

Naczelny Sąd Administracyjny - dokonując kontroli legalności zaskarżonych aktów administracyjnych /art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ - powinien uwzględniać stan sprawy istniejący w chwili wydania zaskarżonego aktu. W przeciwnym razie w niektórych rodzajach spraw - takich, w których akt administracyjny wywołuje skutki jedynie przez

Zarówno rozliczenia finansowe podatnika, jak i zasady prawidłowego prowadzenia księgowości, a w szczególności przepisy podatkowe warunkujące korzystanie z przywileju podatkowego, wymagają udowodnienia, a nie uprawdopodobnienia /chyba, że konkretny przepis na to zezwala/ okoliczności, z którymi związana jest możliwość korzystania z przywileju podatkowego.

Brak podpisu osoby upoważnionej do wydania decyzji stanowi rażące naruszenie prawa. Dopuszczalne jest sporządzenie załącznika do decyzji, lecz taki załącznik musi zawierać przynajmniej dokładne oznaczenie decyzji, a przede wszystkim właściwy podpis, gdyż załącznika tego nie można traktować inaczej jak decyzji. Skoro więc załącznik ten nie zawiera podpisu, to nie może być traktowany jako decyzja.

Art. 103 ust 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ stanowi, że przepisu art. 48 tej ustawy, dotyczącego rozbiórki obiektu budowlanego, nie stosuje się do obiektów, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie tej ustawy, to jest 1 stycznia 1995 r. Do tych obiektów stosuje się odpowiednio przepisy dotychczasowe (...) łącznie z instytucją odroczenia

Nie stanowi ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych w rozumieniu art. 52 KP w związku z art. 11 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591) wyniesienie do domu przez główną księgową, za zgodą dyrektora, dokumentów księgowych pracodawcy potrzebnych do sporządzenia bilansu.

Ocena, czy nastąpiło naruszenie dobra osobistego, jakim jest stan uczuć, godność osobista i nietykalność cielesna (art. 24 § 1 k.c.), nie może być dokonana według miary indywidualnej wrażliwości zainteresowanego (ocena subiektywna).

Nie rozpoczęcie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na zasadach określonych w par. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 maja 1994 r. w sprawie kas rejestrujących - Dz.U. nr 65 poz. 278 ze zm./ powoduje utratę prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy z

Z brzmienia art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a w szczególności ze sformułowania "związanego z prowadzoną działalnością", wynika, że związek ten ustala się na moment dokonania odsprzedaży.

Jeżeli decyzja organu administracji publicznej nie rozstrzygnęłaby sprawy w całości i przewidywałaby wydanie odrębnej decyzji dla części nie rozstrzygniętej, to żądanie strony w tym zakresie nawet nazwane "odwołaniem" nie mogłoby być traktowane jako środek prawny przewidziany w art. 127 par. 1 Kpa, lecz jako wniosek o wydanie decyzji uzupełniającej, kończącej postępowanie w sprawie.

1. Art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie odnosi się do przypadku kiedy podatnik podatku od towarów i usług uzyskał wypłatę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, która następnie okazała się być nieuzasadnioną i podlega zwrotowi do urzędu skarbowego. Podatek naliczony zapłacony przez podatnika w cenie nabywanych towarów

Zarzut dotyczący odmowy przesłuchania świadków, "którzy uczestniczyli w procesie produkcyjnym przedmiotowych napojów", nie jest słuszny. Jak wynika bowiem z pisma Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego, klasyfikacja do odpowiedniej grupy SWW napojów wymaga wiedzy specjalistycznej, a w szczególności przeprowadzenia badań laboratoryjnych. Stąd też klasyfikacja napojów nie mogła być oparta na zeznaniach

Dla powstania roszczeń o wypłatę odsetek nie wystarczy sam fakt istnienia nadpłaty; niezbędna jest zwłoka organu podatkowego w wypełnieniu obowiązku wskazanego w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.