1. Sprawa zwrotu nienależnie uiszczonego podatku jest indywidualną sprawą z zakresu administracji i jeśli podatnik złożył stosowny wniosek do organu podatkowego, to - w myśl art. 104 Kpa - sprawa ta powinna być załatwiona poprzez wydanie decyzji. Dokonanie zwrotu via facti jest możliwe tylko w sytuacji, gdy nadpłata lub nienależność podatku jest oczywista i gdy nie ma potrzeby prowadzenia postępowania

Wymogi formalne, stawiane fakturom VAT nie mogą być celem samym w sobie, zwłaszcza w sytuacji, gdy organy podatkowe nie mają wątpliwości co do tego, że kwestionowane faktury odzwierciedlają rzeczywiste zdarzenia gospodarcze i ujęte zostały w ewidencji zakupu.

Oszacowanie wartości nieruchomości nie należy do organu administracji publicznej zarówno I, jak i II instancji, ponieważ organy te nie mogą być jednocześnie organami rozstrzygającymi sprawę i biegłymi w sprawach wyceny nieruchomości.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 1993 r. /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482/ zawierała odmienną regulację prawną w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne /art. 16 ust. 1 pkt 25/ oraz rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona /art

O tym, czy nieuznanie za dowód w postępowaniu podatkowym ksiąg prowadzonych przez podatnika /art. 169 Kpa/ było prawnie uzasadnione, decydują tylko te okoliczności, które zostały podane przez organ podatkowy w uzasadnieniu decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego. Tymczasem, przywołane w uzasadnieniu decyzji odwoławczej dodatkowe przyczyny pominięcia w postępowaniu podatkowym dowodu z

Zaniechanie przez sąd drugiej instancji przeprowadzenia uzupełniającego postępowania dowodowego, a także brak odniesienia się w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku do całości materiału dowodowego zebranego w sprawie są uchybieniami proceduralnymi, stanowiącymi jednak uzasadnioną podstawę kasacyjną tylko wtedy, gdy mogły wywrzeć istotny wpływ na wynik sprawy.

Z treści art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wynika zakaz obniżenia podatku należnego o naliczony po upływie wskazanego w tym przepisie terminu. Wynika z niego jedynie, że obniżenie kwoty podatku należnego następuje w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzyma fakturę albo dokument odprawy celnej

1. Sprawa wymierzenia dziesięciokrotnej należności za wyłączenie gruntu leśnego z produkcji leśnej oraz nałożenia obowiązku przywrócenia produkcji leśnej na tym gruncie dotyczy stosunku administracyjnoprawnego zachodzącego między organem administracji właściwym w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych a osobą, która dokonała określonego wyłączenia danego gruntu. Kwestie te nie odnoszą się do praw

1. Odliczeniu od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "e" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ podlegają wydatki na cele mieszkaniowe podatnika, a więc nie wydatki na budowę obiektów, w których jest lub ma być prowadzona działalność gospodarcza, ani budynków w których zaspokajają swoje potrzeby mieszkaniowe inne osoby, a

Przepis par. 12 pkt 3 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz. U. nr 99 poz. 496 ze zm./ o dokumentowaniu wydatków związanych z używaniem na potrzeby działalności gospodarczej samochodu osobowego zestawieniem miesięcznym, a od lipca 1993 r. - ewidencją przebiegu pojazdu na zasadach tzw. kilometrówki, ma zastosowanie tylko do własnego

1. Samowolna zmiana przeznaczenia budowanego warsztatu mechanicznego na budynek mieszkalny nie uzasadnia kwalifikacji takich wydatków jako wydatków mieszkaniowych na budowę budynku mieszkalnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm. - art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b"/. 2. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy

W przypadku złożenia pisma przed upływem terminu odwołania, z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji, organ podatkowy winien podjąć działania mające na celu ustalenie rzeczywistych intencji pisma i rozpoznać je jako odwołanie.

Używając cudzą rzecz i pobierając z niej pożytki oraz nie płacąc za to w zamian umówionego czynszu dzierżawca otrzymuje od kontrahenta świadczenie nieodpłatne, którego wartość w myśl przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ stanowi podlegający opodatkowaniu przychód. Bez znaczenia przy tym pozostaje to, że

Stosowanie sankcji z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest obligatoryjne.

Jakkolwiek przepis art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przewiduje wydanie przez urząd skarbowy decyzji ustalającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym w razie niezłożenia przez podatnika zeznania o wysokości osiągniętego dochodu oraz decyzji ustalającej inną wysokość podatku aniżeli wynikająca ze złożonego zeznania

Istotną przesłanką uznania świadczenia pieniężnego wypłaconego pracownikowi za nagrodę okolicznościową jest brak powiązania tej nagrody z indywidualnymi wynikami pracy (§ 7 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia

1. Osoba będąca w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm./ najemcą lokalu w budynku stanowiącym własność osoby prawnej jest uprawniona do spłacania czynszu regulowanego dopóki trwa stosunek najmu. 2. Zmiana w okresie trwania najmu właścicieli budynku, w tym nabycie własności budynku przez osobę fizyczną

Kwoty zabezpieczone na poczet przyszłych należności podatkowych nie są tożsame z nadpłatą podatków, o których mowa w art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, bowiem nadpłatę mogą stanowić świadczenia podatkowe nadpłacone oraz nienależnie uiszczone. Kwoty zabezpieczone nie mają natomiast charakteru świadczeń podatkowych. W myśl art. 165