Organy podatkowe, stosując rozwiązanie przewidziane w art. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ winny mieć zawsze na względzie to, iż stanowi ono wyjątek od zasady, powinny zatem stosować te przepisy z ostrożnością, a postanowienia ustawy nie mogą być też w żadnym razie interpretowane rozszerzająco.

Poza dokumentami, o których mowa w art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, podatnik nie może za pomocą innych dowodów przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego /np. przy pomocy świadków/ wykazywać np., że wbrew treści dokumentu wydatki zostały poniesione przez inną osobę niż ta, która została w dokumencie

W uchwale Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego podjętej w dniu 9 września 1996 r. FPS 3/96 /ONSA 1996 nr 4 poz. 150/ stwierdzono, że "decyzja rozstrzygająca na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ o odpowiedzialności za zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu podatków nie

Za zakończenie budowy należy uznać stan "w którym przynajmniej w części będzie możliwe przystąpienie do użytkowania danego obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Artykuł 16 § 2 prawa spółdzielczego nie wiąże z niedochowaniem pisemnej formy deklarowania nadobowiązkowych udziałów sankcji nieważności, a zatem ustne uzgodnienia i wpłacenie ich przez członka i przyjęcie przez spółdzielnię rodzi zwykłe skutki wniesienia udziałów.

Wejście w życie z dniem 1 stycznia 1994 r. nowej regulacji dotyczącej oprocentowania nadpłat oznacza nic innego, jak tylko stosowanie tej regulacji do nadpłat istniejących w czasie jej obowiązywania, to jest do nadpłat powstałych od 1 stycznia 1994 r. oraz nadpłat powstałych wprawdzie wcześniej, ale jedynie za okres od tej daty do dnia ich zwrotu, jeżeli według poprzednio obowiązującej ustawy oprocentowanie

Czynnikiem wyznaczającym cenę 1 m2 gruntu otrzymanego w wieczyste użytkowanie jest w myśl art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ cena tego gruntu /działki/ ustalona stosownie do przepisów art. 39 ust. 1 i 2 ustawy z dnie 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz

Kasacja oparta na zarzucie naruszenia przepisu, który nie miał zastosowania w dacie wydania zaskarżonego wyroku sądu drugiej instancji nie zawiera usprawiedliwionej podstawy w rozumieniu art. 3931 pkt 2 KPC.

Sąd Najwyższy uchyla zaskarżony wyrok sądu drugiej instancji i poprzedzający go wyrok sądu pierwszej instancji, wtedy gdy istnieje konieczność ponownego przeprowadzenia postępowania dowodowego.

1. Włączenie w drodze uchwały gminy do planu zagospodarowania przestrzennego tej gminy terenu sąsiedniej gminy, stanowi naruszenie zasady samodzielności działania każdej gminy, określonej w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, jak też wykracza poza kompetencje rady gminy stanowiącej o uchwalonym planie. 2. Gmina mająca status uzdrowiska

1. Sam fakt zakończenia sprawy wydaniem decyzji administracyjnej określającej zobowiązanie podatkowe powoduje zmianę dotychczasowego stanu faktycznego przez to, że od tego momentu stworzone zostaje domniemanie, iż po stronie podatnika powstaje zobowiązanie podatkowe określone w wydanej decyzji /art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486

Dla decyzji podatkowych nie ustanowiono żadnych szczególnych przepisów zezwalających na formę doręczenia określoną w art. 49 Kpa.

1. Z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają

Z rozporządzenia wynika, że faktury winny określać numery identyfikacyjne lub numery tymczasowe sprzedawcy i nabywcy. Oczywiste jest, że chodzi tu o podanie numeru nadanego przez urząd skarbowy podatnikowi wystawiającemu fakturę oraz podatnikowi będącemu nabywcą, a nie jakiegokolwiek numeru - fikcyjnego bądź nadanego innemu podatnikowi. Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od

Przepis art. 5 KPC zobowiązuje sądy do udzielania stronie działającej bez adwokata wskazówek w zakresie czynności dowodowych, co do których strona napotyka na niezależne od niej trudności lub przeszkody, jeżeli mogłoby to prowadzić do niekorzystnego dla niej wyniku sprawy.

Wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będący jednocześnie jej jednoosobowym zarządem, może udzielić prokury innemu wspólnikowi w zakresie wynikającym z art. 61 § 1 KH. Nie może jednak upoważnić go do zawarcia umowy o pracę z sobą lub innymi członkami zarządu, gdyż w umowach między spółką a członkami zarządu spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnicy powołani uchwałą wspólników

Przed wydaniem przez organ rentowy decyzji w sprawie o świadczenie z ubezpieczenia społecznego droga sądowa jest niedopuszczalna. Jeżeli więc sąd powszechny rozpoznał sprawę na tym etapie, to z powodu czasowej niedopuszczalności drogi sądowej dochodzi do nieważności postępowania (art. 379 pkt 1 KPC), tę zaś okoliczność Sąd Najwyższy rozpoznając kasację bierze z urzędu pod rozwagę (art. 39311 KPC).

Prezes kolegialnego zarządu spółdzielni, który traci zatrudnienie w wyniku redukcji kierowniczych stanowisk pracy, jest pracownikiem zwolnionym z pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy i może nabyć prawo do wcześniejszej emerytury na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 stycznia 1990 r. w sprawie wcześniejszych emerytur dla pracowników zwalnianych z pracy

O sposobie powstawania zobowiązań podatkowych nigdy nie decyduje przebieg postępowania dowodowego i przyjęcie bądź pominięcie księgi jako dowodu w postępowaniu podatkowym.