1. Ujemne różnice kursowe walut z tytułu zobowiązań określonych w walutach obcych mogą być uwzględnione jako koszt uzyskania przychodów w czasie, w którym te zobowiązania zostały lub zostaną uregulowane. 2. To że ujemne różnice kursowe walut obcych wyliczone na podstawie przepisów o rachunkowości mają wpływ na wynik finansowy za dany rok nie oznacza, że muszą one mieć wpływ na ustalenie dochodu lub

Nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki na zaangażowane środki obrotowe w postaci materiałów, robocizny bezpośredniej oraz zakupione usługi zewnętrzne, jeśli inwestor nie odebrał robót do których wykonania posłużyły te środki.

Niezłożenie przez podatnika oświadczenia o wyborze zwolnienia z podatku VAT w określonej przepisami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ formie i terminie, a nadto nie posiadanie żadnego potwierdzenia złożenia odręcznego pisma, na które się podatnik powołuje, powoduje, że zgodnie z art. 27 ust. 4 tej ustawy zobowiązany jest

1. Zaniedbanie przez personel administracyjny zespołu adwokackiego czynności koniecznej do zachowania terminu procesowego nie uzasadnia przywrócenia terminu. 2. Stroną w rozumieniu przepisów o przywrócenie terminu jest także pełnomocnik procesowy strony, który działa za nią w procesie. Wobec tego uchybienie wymogom czynności procesowej przez pełnomocnika samo przez się nie może stanowić podstawy przywrócenia

Za nadużycie prawa należałoby uznać sytuację, w której sprawdzian ze znajomości przepisów dotyczących obchodzenia się z daną bronią miałby służyć wyłącznie "weryfikacji" wcześniej wydanych pozwoleń na broń. Dotyczy to w szczególności tych długoletnich posiadaczy broni, co do których nie było i nie ma zastrzeżeń w aspekcie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych

1. Odpowiednie stosowanie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego nie może prowadzić do rozszerzenia uprawnień Ministra Finansów określonych w art. 25 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./. W tej bowiem kwestii cytowana ustawa stanowi inaczej /art. 18/. 2. Uniemożliwienie organowi egzekucyjnemu ściągnięcia należności

Artykuł 263 par. 2 Kpa reguluje wyłącznie sprawę obliczania kosztów przez organ administracji prowadzący postępowanie; nie stwarza stronie uprawnienia do ubiegania się o zwrot jakichkolwiek poniesionych przez nią kosztów.

1. Błędny jest pogląd, że na mocy przepisu art. 208 par. 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ przychodami wolnymi od opodatkowania będą jedynie wpływy z tytułu najmu lokali mieszkalnych i użytkowych oraz ze sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych w drodze przetargów otwartych, o ile koszty uzyskane z tego tytułu nie przekroczą wysokości ustawowych

Sprawa o wydanie pozwolenia na wznowienie bądź kontynuację robót, wszczętych przed dniem 1 stycznia 1995 r. w trybie art. 36 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ wymaga stosownie do art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i art. 104 par. 1 Kpa rozstrzygnięcia w drodze decyzji administracyjnej

Zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /t.j. Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./ urząd skarbowy wydaje decyzję o ustaleniu kwoty nienależnej podlegającej zwrotowi i kwoty dodatkowej podlegającej zwrotowi do budżetu państwa. Ustawa natomiast nie daje podstaw do rozstrzygania w drodze decyzji o "niewystępowaniu kwot nienależnych" w ramach postępowania podatkowego.

Wybudowanie i przebudowanie to dwa pojęcia o różnej treści. Skoro ustawodawca powiązał ulgę podatkową tylko z pierwszym z nich /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm., obecnie Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, to niedopuszczalne jest rozciągnięcie zakresu tej ulgi na inną sytuację faktyczną.

Skoro art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ wśród wyłączeń od opłaty skarbowej nie przewiduje sprzedaży rzeczy w postępowaniu upadłościowym, to brak jest podstaw do zwolnienia tej czynności cywilnoprawnej od opłaty skarbowej.

Art. 41 Kpa, zgodnie z którym strona w toku postępowania ma obowiązek zawiadomić organ administracji o każdej zmianie swego adresu, zaś w razie zaniedbania tego obowiązku doręczenie pism pod dotychczasowym adresem ma skutek prawny. Przepis ten można stosować tylko wtedy, gdy zmiana adresu strony nastąpiła po jej zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

Warunek uzależniający zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu działalności wymienionej w par. 1 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 lutego 1989 r. w sprawie zwolnienia od podatku dochodowego dochodów z tytułu niektórych rodzajów działalności gospodarczej /Dz.U. nr 3 poz. 20 ze zm./ od powstania podmiotu gospodarczego po dniu wejścia w życie rozporządzenia, nie ma zastosowania

1. "Odpowiednie" stosowanie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego /art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161/ nie może prowadzić do rozszerzenia uprawnień ministra, określonych w art. 25 par. 1 tej ustawy. par. 1 tej kwestii ustawa "stanowi inaczej". 2. Uniemożliwienie organowi egzekucyjnemu ściągnięcia należności z majątku

1. Zlecenie prowadzenia dokumentacji podatkowej przez biuro rachunkowo-podatkowe odbywa się na podstawie odpowiedniej umowy cywilnoprawnej, zawieranej przez podatnika; tego rodzaju umowy nie mogą zmieniać lub przenosić na biuro rachunkowe odpowiedzialności administracyjno-podatkowej, ciążącej na podatniku. 2. Dokonanie przez podatnika w ramach samokontroli korekty wcześniejszych nieprawidłowych deklaracji

1. Każdy - czyj interes prawny lub uprawnienie zostało naruszone z uwagi na niewykonanie przez organy gminy czynności nakazanych prawem lub podejmowanie przez nie czynności prawnych lub faktycznych naruszających prawa osób trzecich - może wnieść skargę do sądu administracyjnego na zasadach określonych w art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./,

Orzekając o odpowiedzialności płatnika w trybie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, organ nie może rozstrzygać o umorzeniu zaległości podatkowej w odrębnym postępowaniu.

Komunalizacja gruntu państwowego nie stoi na przeszkodzie w ubieganiu się o nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu i prawa własności budynków na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ z tym, że wniosek powinien być skierowany do zarządu gminy. W postępowaniu przed zarządem

1. Za koszt uzyskania przychodu nie można uznać kosztów ustanowienia hipoteki na majątku dłużnika poniesionych przez wierzyciela /podatnika podatku dochodowego od osób prawnych/, jeżeli przedmiotem działania podatnika nie jest udzielanie pożyczek. 2. Działalność /w tym reklama/ nosi znamiona publicznej, gdy jest powszechna, ogólna, nieprywatna. O publicznym charakterze działania można mówić wtedy,

Treść art. 102 § 1 k.k. nie daje podstaw do postawienia tezy, że umieszczenie sprawcy w zakładzie leczenia odwykowego może nastąpić tylko wówczas, gdy sprawca został skazany na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Określenie użyte w art. 102 § 1 k.k. „przed odbyciem kary” nie oznacza, że chodzi tu zawsze o bezwzględną karę pozbawienia wolności.

Tylko organ podatkowy może ocenić, czy rozłożenie należności podatkowych na raty jest celowe z punktu widzenia skuteczności prowadzonej egzekucji.

Wpłaty dokonane w dniu 1 grudnia 1993 r. na uzupełnienie kapitału akcyjnego zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy, nie mogły być uznane jako wydatek przeznaczony na objęcie akcji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 10 w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Przepis ten sformułowany jest w sposób nie budzący wątpliwości