W drodze powództwa z art. 189 k.p.c. nie może dojść do przejścia prawa własności nieruchomości z dotychczasowego właściciela na inną osobę.

W sytuacji, gdy przy sprzedaży wina spółka nie rozliczała podatku VAT od opakowań /opakowania zwrotne/, nie miała prawa w świetle art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur zakupu opakowań.

Uwłaszczenie gruntami Skarbu Państwa w trybie art. 2 ust. 1 - 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie stoi na przeszkodzie ani negatywna ocena organu gminy, na terenie której położony jest grunt ani zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego.

Zastosowanie instytucji porzucenia pracy zamiast instytucji rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z przyczyn zawinionych przez pracownika nie jest rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 417 k.p.c.

Sprzeczna z prawem jest uchwała rady izby notarialnej: - określająca maksymalny czas trwania asesury notarialnej - ustalająca prawo decydowania o 'zakończeniu' asesury - ograniczająca wizytację asesury - zalecająca zawieranie z asesorami umów o pracę na czas określony oraz - uznająca za uchybienie godności zawodu wypowiedzenie umowy o pracę przez asesora lub ubiegania się przez niego o nominację na

Ten sam stan faktyczny nie może być równocześnie kwalifikowany jako wyłączenie prawa do odprawy na podstawie art. 8 ust. 3 pkt 3 i art. 8 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. 1990 r. Nr 4, poz. 19 w zm.).

Żądanie przywrócenia do pracy, pracownika wybranego do komisji rewizyjnej zakładowej organizacji związkowej w dniu odwołania go z funkcji członka zarządu spółki będącej pracodawcą, z którym to pracownikiem rozwiązano stosunek pracy z naruszeniem art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.), może być ocenione jako sprzeczne ze społeczno-gospodarczym

Brak jest podstaw prawnych do stwierdzenia nieważności decyzji o zezwoleniu na sprzedaż napojów alkoholowych, zgodnej z uchwałą rady gminy w sprawie usytuowania miejsc sprzedaży tych napojów.

W sytuacji gdy strona kwestionuje co do zasady możliwość obciążenia jej odsetkami za nieterminowe uregulowanie zobowiązań podatkowych, organy podatkowe - zgodnie z zasadami postępowania administracyjnego - winny kwestię tę wyjaśnić, a wysokość należnych odsetek ustalić decyzją podjętą na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486

Zapis w uchwale rady miejskiej, uzależniający ważność wyborów od frekwencji wyborczej, mieści się w upoważnieniu do określania zasad i trybu przeprowadzania wyborów do rad dzielnic, zawartym w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/.

Niezasadny jest pogląd, że z faktu zwrotu wyliczonej przez podatnika w zeznaniu PIT nadpłaty podatku należało wyciągnąć wniosek, że zeznanie to zostało uznane przez urząd skarbowy za prawidłowe. Urząd skarbowy ma obowiązek dokonać zwrotu nadpłaty wykazanej przez podatnika w terminie określonym w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm

Podmiot gospodarczy, zlecający wykonanie usług o charakterze materialnym, polegających na wytworzeniu konkretnych wyrobów, wyspecjalizowanym zakładom, może być uznany za producenta tych wyrobów w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 191 ze zm./.

Przedawnienie prawa do wydania decyzji podatkowej, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ ma zastosowanie do decyzji ustalających wysokość zobowiązania podatkowego w trybie art. 5 ust. 1 tej ustawy, nie odnosi się natomiast do wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania na zasadzie art. 5 ust. 3 ustawy o

Przepisy par. 68 ust. 2 pkt 1 oraz par. 69 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253/ w zakresie, w jakim dotyczyły umowy pożyczki, są sprzeczne z art. 1 ust. 1 pkt 2 i art. 10 ust. 1 pkt 10, a także z art. 11 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

1. Jeżeli podatnik w pierwotnej deklaracji dokonał korekty, co wyraźnie zostało przewidziane w obowiązującym wzorze deklaracji VAT-7 /wprowadzonym przez Ministra Finansów na podstawie delegacji ustawowej, przewidzianej w art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm.; zarządzenie Ministra Finansów z dnia 1 lutego 1995

Szczególne zasady zwiększania lub zmniejszania funduszu założycielskiego i funduszu przedsiębiorstwa o kwotę zmian wartości majątku będącą skutkiem aktualizacji wyceny środków trwałych, zawarte w ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. 1992 nr 6 poz. 27 ze zm. - art. 4 ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3 w brzmieniu obowiązującym przed

1. Trwałość ostatecznych decyzji administracyjnych oznacza, iż nie mogą być one zmieniane lub uchylane dowolnie przez Ministra Finansów albo organy podatkowe, lecz tylko i wyłącznie w nadzwyczajnych trybach oraz przypadkach określonych wprost w kodeksie postępowania administracyjnego lub w przepisach szczególnych , przy ścisłym zachowaniu owych warunków. 2. Uchylenie lub zmiana ostatecznej prawidłowej

Żaden przepis prawa nie przewiduje możliwości wydawania decyzji w sprawie umorzenia zadłużenia państwowej jednostki budżetowej /np. szpitala/ z tytułu dostawy towarów przez podatnika, którego zobowiązanie podatkowe zostało potrącone.

Data otrzymania faktur winna wynikać z dokumentu źródłowego jakim jest oryginał faktury na którym powinno znajdować się potwierdzenie jej odbioru. W sytuacji, gdy brak jest jednoznacznego dowodu wskazującego na datę otrzymania faktur, a niesporne jest, że potwierdzają one dostawę w dniu ich wystawienia i że są to faktury wystawione przez podatnika podatku VAT zastosowanie sankcji nie powinno mieć miejsca