Zgodnie z art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ postanowienie organu podatkowego I instancji o zabezpieczeniu jest skuteczne do czasu wydania decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego.
Organ podatkowy nie może uzasadniać swego rozstrzygnięcia brakiem stosownych argumentów w pismach podatnika. Organ podatkowy obowiązany jest z urzędu, zgodnie z art. 7 Kpa, do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, zaś w myśl art. 8 Kpa - do prowadzenia postępowania w sposób pogłębiający zaufanie obywateli do organów Państwa.
1. Wybór formy opłacania podatku: na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ bądź w postaci ryczałtu /rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych - Dz.U. nr 132 poz. 635 ze zm./, nie należy od woli konkretnego podatnika
Przy rozpoznawaniu sprawy na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego, zmienionych ustawą z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 189)
1. Uchwała rady gminy o wprowadzeniu formy ochrony przyrody, podjęta na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody /Dz.U. nr 114 poz. 492 ze zm./, powinna zawierać ustalenia w zakresie wskazanym w art. 32 tej ustawy. Niespełnienie tego wymogu uzasadnia uznanie aktu za sprzeczny z prawem. 2. Określenie obszarów chronionego krajobrazu oraz ustalenie zasad jego
1. Treść, a nie forma, przesądza o tym, czy dany akt jest decyzją administracyjną. 2. W oczywistej sprzeczności z zasadą lex retro non agit i zasadą ochrony praw nabytych pozostaje stanowisko organów podatkowych, którego istota sprowadza się do tego, że do umów leasingowych, zawartych przed dniem 16 kwietnia 1993 r., stosuje się przepis ograniczający do określonej wysokości wynikającej z przemnożenia
Wniosek do organu administracji o rozstrzygnięcie sprawy, w której właściwy jest sąd nie wszczyna postępowania administracyjnego, zaś organ, do którego wniosek ten wpłynął, stosownie do art. 66 par. 3 Kpa obowiązany jest zwrócić podanie wnoszącemu z odpowiednim pouczeniem.
W świetle art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ również mienie będące w zarządzie Lasów Państwowych może być przedmiotem przekazania na rzecz gminy, przy czym w postępowaniu prowadzonym w trybie tego przepisu Skarb Państwa powinien być reprezentowany przez Państwowe
Dom pomocy społecznej, jakkolwiek jest zakładem pracy dla pracowników obsługi w rozumieniu kodeksu pracy, nie jest zakładem pracy w rozumieniu art. 8 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej /Dz.U. nr 91 poz. 408 ze zm./, w szczególności dla pensjonariuszy.
Prawo do zwrotu kosztów szkolenia ma wyłącznie bezrobotny skierowany na szkolenie przez organ zatrudnienia.
Gmina nie może w ramach określenia zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej /art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ ustanawiać opłat za korzystanie z gminnych dróg wewnętrznych.
1. Do czasu wydania ponownego orzeczenia lekarskiego w trybie par. 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./, przez właściwy instytut naukowo-badawczy, organy inspekcji sanitarnej nie mogą rozstrzygnąć sprawy decyzją administracyjną, gdyż tryb rozpoznawania choroby zawodowej nie został zakończony. 2. Korzystanie
Organem odwoławczym od decyzji wojewody odmawiającej wznowienia postępowania komunalizacyjnego /art. 149 par. 3 Kpa/ jest Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa.
W art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ zawarty był warunek materialnoprawny zwolnienia od podatku, a więc nie mógł być on zmieniony na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
Nie można traktować trybu z art. 155 Kpa jako kolejnej instancji wymiarowej.
1. Obligatoryjna forma zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej pozostaje w sprzeczności z istotą ryczałtu w prawie podatkowym, który dotychczas był traktowany jako swoisty przywilej podatkowy dla - przede wszystkim drobnych podatników, oparty na zasadzie dobrowolności i wyboru przez samego podatnika tej formy uproszczonego opodatkowania
Przepisy ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /Dz.U. nr 68 poz. 341 ze zm./ nie pozwalają na urządzanie gry losowej o charakterze mieszanym, mającej jednocześnie np. cechy loterii fantowej i binga fantowego.