Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ osoby fizyczne nie mogą żądać wykonania w drodze egzekucji administracyjnej obowiązków wynikających z nabytej od banku wierzytelności.

1. Uprawnienie Ministra Finansów do stwierdzenia nieważności jest ograniczone wyłącznie do decyzji organu, dla którego Minister ten jest organem wyższego stopnia /art. 157 par. 1 Kpa/. 2. Realizacja uprawnień naczelnego organu administracji państwowej /art. 1 i art. 5 ustawy z dnia 29 grudnia 1982 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz urzędach i izbach skarbowych /Dz.U. 1994 nr 106 poz. 511/ nie daje

Zawarty w par. 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego /Dz.U. nr 8 poz. 48 ze zm./ nakaz przeprowadzenia przez organ administracyjny - przed wydaniem decyzji w sprawie opróżnienia lokalu - oględzin budynku nie wprowadza ograniczenia zakresu postępowania dowodowego, dla wyjaśnienia przesłanek o których

Przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych /Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./, a w szczególności przepis art. 7 ust. 1 pkt 4 tej ustawy - nie zawierają podmiotowego ograniczenia dostępu do broni osób fizycznych ze względu na kryterium obywatelstwa tych osób, ani też nie uzależniają wydania pozwolenia na posiadanie broni cudzoziemcom, od posiadania przez nich karty

1. Nie jest uzasadniony zarzut skarżącego, że wpis do ewidencji określonego rodzaju działalności gospodarczej uzasadnia żądanie podmiotu gospodarczego wydania mu pozytywnej decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu w miejscu wykonywania tej działalności i że odmowna decyzja w tym przedmiocie narusza uprawnienia tego podmiotu wynikające z wpisu do ewidencji. 2. Nie jest dopuszczalne

1. Wynikający z art. 43 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ i obecnie obowiązującego art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ obowiązek utrzymania obiektu budowlanego w należytym stanie technicznym i estetycznym ciąży na właścicielu lub zarządcy obiektu, a w wypadku współwłasności, na wszystkich współwłaścicielach

1. W rozumieniu art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415/ strona nie ma obowiązku wystąpienia przed wniesieniem skargi do organu gminy o usunięcie naruszenia jej interesu prawnego lub uprawnienia, o jakim mowa w art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. O przynależności danego pisma do kategorii

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, odprawa celna jest decyzją organu celnego, zawierającą rozstrzygnięcie o dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym lub do wywozu za granicę oraz o wymiarze należności celnych. Jak wynika z powyższej definicji odprawy celnej, wymiar należności celnych jest obligatoryjną jej częścią

Z art. 15 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym /Dz.U. nr 105 poz. 452/, par. 13 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 16 grudnia 1993 r. w sprawie rejestru środków farmaceutycznych i materiałów medycznych /Dz.U. 1994 nr 6 poz. 24/ oraz par. 2 ust. 1 zarządzenia Ministra Zdrowia

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ ustanawia bardzo pojemną regułę, w myśl której zasadniczo każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu powinien być uznany za koszt uzyskania tego przychodu.

Zobowiązanie organu rentowego do wydania decyzji określonej treści, zawarte w sentencji wyroku, stanowi rażące naruszenie art. 47714 k.p.c.

Występując z powództwem przeciwko pracodawcy będącemu spółką cywilną pracownik powinien w pozwie oznaczyć jako stronę pozwaną nie tylko spółkę, ale także wszystkich wspólników.

1. Wyłączenie z komunalizacji na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ składników mienia ogólnonarodowego /państwowego/ objętego przepisami art. 5 ust. 1--3 tej ustawy nastąpiło tylko w takim zakresie, w jakim mienie to służyło w dniu 27 maja 1990 r.

Według art. 35 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach /Dz.U. nr 10 poz. 48 ze zm./ zgoda Ministra Kultury i Sztuki jest aktem poprzedzającym przeniesienie własności zabytku stanowiącego własność Państwa, co z oczywistych względów wyłącza stosowanie tego przepisu w sytuacji, gdy przeniesienie własności następuje z mocy prawa.

Przepis art. 14 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ odnosi się wyłącznie do gruntów niezabudowanych.

Zaskarżona decyzja nie narusza zarzucanych skargą przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie narusza także przepisów postępowania administracyjnego w sposób uzasadniający zastosowanie przez Sąd przepisów art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa.