1. Oplata skarbowa jest rodzajem podatku i odnosi się do niej przepis art. 175 par. 1 Kpa. O charakterze świadczenia pieniężnego na rzecz Skarbu Państwa nie decyduje jego nazwa, lecz okoliczność, czy z ustawy wynika przymus świadczenia w określonych warunkach. 2. Niezachowanie terminu do wystąpienia o uznanie nieistnienia obowiązku podatkowego z art. 175 Kpa, skutkuje tym, że organy podatkowe nie mogą

Wniosek o przeprowadzenie egzaminu poprawkowego w zakresie znajomości przepisów dotyczących obchodzenia się z bronią dopuszczalny jest także po wydaniu decyzji przez organ I instancji. Z art. 136 Kpa wynika bowiem, że dodatkowe postępowanie w sprawie może być przeprowadzone także przez organ odwoławczy.

Nie dają prawa do zgłoszenia zmian wynikających z art. 18 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego /ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Dz.U. nr 9 poz. 59; zm. Dz.U. 1975 nr 45 poz. 234/ w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej przez małżonków. Regułom tam wskazanym podlegają rozliczenia finansowe między

Jeśli organ podatkowy słusznie i prawidłowo zastosuje szacunkowe ustalenie podstawy do obliczenia podatków obrotowego i dochodowego, zgodnie z art. 168 i art. 169 par. 2 Kpa oraz art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ z powodu nieprawidłowości i nierzetelności ksiąg podatkowych, to stronie nie służy wniosek o uchylenie ostatecznej

Wyjaśnienie podstawy prawnej /art. 107 par. 3 Kpa/ decyzji polega nie tylko na powołaniu konkretnego przepisu prawa, lecz przede wszystkim na umotywowanej ocenie stanu faktycznego sprawy na tle obowiązującego prawa oraz wykazaniu związku pomiędzy taką oceną a treścią rozstrzygnięcia.

Jeżeli, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm. obecnie art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. "b" - zm. Dz.U. nr 137 poz. 638/, od dochodu stanowiącego podstawę obliczenia podatku od osób fizycznych odlicza się darowizny na cele kultu religijnego /do wysokości 10 procent dochodu/, to oczywiste jest, że skorzystanie

Podstawą wydania wyroku może być jedynie stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy (art. 316 § 1 k.p.c.),więc w uzasadnieniu wyroku sąd nie może się powoływać na późniejsze zdarzenia.

W sprawach o rentę inwalidzką z tytułu pobytu w obozie koncentracyjnym pominięcie przez sąd orzekający dowodu z wyników wnioskowanej przez biegłego lekarza obserwacji psychiatrycznej, bez wyjaśnienia przyczyn dla których wnioskodawca odmówił jej poddania się i bez poinformowania go o skutkach prawnych takiej odmowy, stanowi rażące naruszenie art. 3 § 3 w związku z art. 233 § 1 i 2 k.p.c. wobec szczególnej

Reguła zawarta w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ ma zastosowanie, gdy podatnik tak postanowi i powiadomi o swoim postanowieniu organ podatkowy. Jeśli tego nie uczyni rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./

Na upadłym ciąży również obowiązek zapłaty odsetek od zaległości podatkowej. Obowiązek podatkowy nie dotyczy masy upadłości /art. 20 par. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe - t.j. Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512/, ale dochodu uzyskanego przez upadłego w toku postępowania upadłościowego. Art. 33 par. 1 Prawa upadłościowego nie ma więc

Przepis art. 14 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/ nie ma mocy wstecznej.

Artykuł 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych przepisów regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ ma wyjątkowy charakter i powinien być stosowany z dużą ostrożnością.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnej określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia, z uwzględnieniem opinii biegłych.

Termin określony w art. 175 par. 1 Kpa ma charakter terminu prawa procesowego, a więc - zgodnie z art. 58 Kpa - może być na wniosek podatnika przywrócony.

Urzędy Skarbowe są uprawnione do oceny charakteru czynności cywilnoprawnej dla celów opłaty skarbowej.

Czynności procesowe w postaci uznania przez dłużnika (pozwanego) powództwa o zniesienie wspólności ustawowej oraz złożenia przez niego jako współuczestnika postępowania zgodnego wniosku co do sposobu podziału majątku dorobkowego nie podlegają zaskarżeniu przez jego wierzyciela w drodze skargi pauliańskiej (art. 527 i nast. k.c.).

Materiały wybuchowe /a także traktowane jako wybuchowe/ dopuszczone do obrotu na podstawie uzyskanej przez określony podmiot gospodarczy koncesji nie mogą być objęte zakazem sprzedaży nawet okresowej i wobec ograniczonego kręgu osób, wprowadzonym uchwałą rady gminy w trybie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Treść umowy cywilnoprawnej ma skutek wyłącznie pomiędzy stronami tej umowy i nie może modyfikować treści obowiązku podatkowego, który jest stosunkiem administracyjnoprawnym pomiędzy poszczególnymi podatnikami a budżetem państwa i kształtowany jest bezpośrednio przez normy prawne.

Postępowanie wszczęte na wniosek podatnika o zwrot podatku, zgłoszone po upływie terminu określonego w art. 175 par. 1 Kpa, podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe.

Wskutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego uprawnienie do wolnego od cła przywozu rzeczy z zagranicy nabyły tylko osoby, które łącznie spełniły wszystkie wymagania określone zarówno w art. 14 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, jak w rozporządzeniu Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 19 lipca 1991 r. w sprawie ustanowienia

W żadnym razie nie jest usprawiedliwiona wykładnia, która na podstawie analogiae legis do przepisu późniejszego pozwala na wykładnię przepisu dotychczasowego, skoro analogia w prawie podatkowym nie jest dopuszczalna.