Rejonowa Komenda Państwowej Straży Pożarnej włada przedmiotową nieruchomością w oparciu o tytuł prawny w postaci decyzji o przekazaniu nieruchomości w zarząd na czas nieokreślony. Już ta okoliczność powoduje, że w tym stanie prawnym nieruchomość ta nie może być przedmiotem zwrotu w trybie art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30

Skoro w myśl art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ możliwe jest przeniesienie urzędnika państwowego na jego wniosek lub za jego zgodą do pracy w innym urzędzie, usytuowanym nawet w innej miejscowości, to tym bardziej za dopuszczalne trzeba uznać przeniesienie takiego urzędnika za jego zgodą na inne stanowisko w tym samym urzędzie

1. Z żadnego przepisu ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o służbie więziennej /t.j. Dz.U. 1984 nr 29 poz. 149/ nie wynika obowiązek zamieszczania w decyzji o zwolnieniu ze służby rozstrzygnięć także w innych, poza samym zwolnieniem, kwestiach obejmujących rozliczenia uprawnień i świadczeń związanych ze służbą i ze zwolnieniem z niej. Dlatego nie ma naruszenia prawa w tym, że decyzja o zwolnieniu ze służby

Działalnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem obrotowym, jest tylko taka działalność gospodarcza polegająca na świadczeniu usług w zakresie wynajmu, która wchodzi w zakres przedmiotowy prowadzonej działalności co najmniej jednej ze stron zawieranej umowy /art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej - Dz.U. 1987 nr 12 poz. 77 ze zm. oraz

Organ administracji nie ma uprawnień do wszczynania i prowadzenia postępowania odwoławczego z urzędu /art. 127 - art. 140 Kpa/.

Wśród aktów prawnych wymienionych w art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie ma wymienionego rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 września 1934 r. - Prawo o postępowaniu wywłaszczeniowym /Dz.U. nr 86 poz. 776 ze zm./. Przepisu tego nie można interpretować w sposób rozszerzający.

O tym, czy określone rzeczy stanowią mienie osoby przesiedlającej się, o jakich mowa w art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, decyduje data ich nabycia przez tę osobę za granicą i fakt, że służyły jej tam do określonego w tym przepisie użytku. Nie decyduje data, w której określony podmiot potwierdził własność tych rzeczy osoby przesiedlającej

1. Przepis art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. nr 3 poz. 6 ze zm./ uprawnia jedynie właściwe organy do ustalania w drodze decyzji rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza i nie może być podstawą nałożenia obowiązków stosowania urządzeń ochronnych o określonej skuteczności. 2. Przepis par. 3

1. W świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 maja 1994 r. K 1/94 ogłoszonego w Dz.U. 1994 nr 136 poz. 713 część dochodów uzyskanych w 1993 r. z tytułu udziału w zyskach osób prawnych wydatkowana do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 28 poz. 127/, na nabycie obligacji emitowanych

1. Nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości tylko takie budynki i budowle związane z gospodarczą działalnością rolniczą, która polega na produkcji roślinnej i zwierzęcej. 2. Kwalifikowanie materiału siewnego do produkcji, nadzorowanie kontraktacji nasion nie stanowi działalności rolniczej w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U

Uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie jest wystarczającą podstawą do orzekania w drodze decyzji administracyjnej o likwidacji obiektów lub działalności, która - prowadzona dotychczas zgodnie z prawem - może być uznana za sprzeczną z ustaleniami nowego planu.

Z brzmienia art. 169 par. 2 Kpa wynika, że sprzeczności, które pozwalałyby organowi podatkowemu na nieuznanie ksiąg podatkowych przez podatnika za dowód w postępowaniu podatkowym dotyczyć muszą składników faktycznie prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej a nie kalkulacji, które organy podatkowe uznają za podstawę ustalenia obrotu lub dochodu.

Żądanie strony skarżącej o wypłatę oprocentowania od kwoty zwróconego jej /zaliczonego na inny podatek/ podatku dochodowego za rok 1989, obliczonego od dodatnich różnic kursowych od dnia w którym ten podatek został zapłacony do dnia kiedy go zwrócono, nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa podatkowego.

Powołanie się przed organem kontroli skarbowej, działającym w trybie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ na okoliczność otrzymania darowizny nie jest powołaniem się na tę okoliczność "przed organem podatkowym", o czym stanowi art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./.

O zniesieniu wspólności majątkowej małżeńskiej ze skutkiem wstecznym sąd nie może orzec przy całkowitym pominięciu zagrożeń dla interesów osób trzecich.

Artykuł 149 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/, w którym stanowi się że: z chwilą rozwiązania Milicji Obywatelskiej jej funkcjonariusze stają się policjantami, należy rozumieć jako ustawowe przeniesienie policjanta na określonym stanowisku służbowym ze starej struktury milicyjnej do nowej struktury policyjnej. Tylko w przypadku, jeśli w nowej strukturze nie istnieje

1. Decyzja określająca podatek dochodowy od osób prawnych może dotyczyć bądź okresów miesięcznych /w przypadku zaliczek/, bądź roku podatkowego w przypadku podatku należnego za dany rok podatkowy. 2. Ustalenie podatku dochodowego za okres nie przewidziany w ustawie stanowi naruszenie prawa materialnego.

Treść przepisu art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253 ze zm./ również w związku z art. 23 ust. 2 przesądza o tym, że decyzje podejmowane na jego podstawie są oparte na konstrukcji uznania administracyjnego. Uznanie to jest jednak ograniczone przede wszystkim uzyskaniem pozytywnej opinii właściwego ministra. Jest to materialnoprawny warunek

1. Przepis art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ stanowi o tym, że zwrócić można całą wywłaszczoną nieruchomość lub jej część. Nie ma więc przeszkód, ażeby dokonać zwrotu tylko tych lokali w budynku mieszkalnym i pomieszczeń wspólnych, którymi włada gmina, w tym samym zakresie dokonując zwrotu działki

Praktyka organów gminy, polegająca na żądaniu od właścicieli nieruchomości ulegającej podziałowi na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ zrzeczenia się roszczeń finansowych z tytułu odszkodowania za grunt przejęty pod ulicę - niezgodna z przepisem konstytucyjnym i przepisami ustawowymi

Odsetki z tytułu nieterminowego uiszczenia ceny nabycia akcji wraz z ceną akcji stanowią wydatek poniesiony na nabycie akcji. W świetle art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ brak jest podstaw do odliczenia kwoty odsetek od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Brak potwierdzenia umów pożyczek na piśmie nie przesądza o tym, że czynności faktycznie dokonane w tym zakresie nie mogły spowodować konsekwencji podatkowych w postaci obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "c" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.