Obrót i dochody z każdej spółki w tym także spółki cywilnej powinny być ustalone w odrębnych decyzjach przez właściwy dla tej spółki organ podatkowy przy udziale organu spółki jako strony postępowania. Obrót i dochód ze spółki nie mogą być ustalane dopiero w decyzjach dotyczących wymiaru poszczególnym wspólnikom podatku dochodowego. Organ podatkowy właściwy dla wymiaru wspólnikowi podatku dochodowego

Zobowiązanie podatkowe powstałe w wyniku zastosowania art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie powstaje z chwilą zaistnienia okoliczności, z którymi przepisy prawa łączą powstanie zobowiązania. W konsekwencji decyzja taka ma charakter ustalający, a zobowiązanie podatkowe powstaje z chwilą doręczenia decyzji /art. 5 ust. 1 ustawy

1. Rozstrzygnięcie w sprawie legalności decyzji administracyjnej wydanej na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ jest niezależne od wcześniejszego rozstrzygnięcia co do legalności decyzji o nakazaniu rozbiórki obiektu budowlanego wzniesionego na gruntach rolnych wyłączonych bez pozwolenia z produkcji rolnej. Przepisy

Świadome znaczne zaniżenie w zgłoszeniu celnym wartości celnej towaru, w oparciu o którą dokonano wymiaru cła, stanowi nie tylko uchybienie kupieckiej rzetelności, ale także uzasadnia stwierdzenie nieważności takiej decyzji organu celnego jako wymierzającej cło z rażącym naruszeniem prawa /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.

Bezwzględny charakter art. 40 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (jedn. tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127 ze zm.) powoduje, że oddający w użytkowanie wieczyste grunt, w granicach stanowiących obiekt zabytkowy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i muzeach (Dz. U. Nr 10, poz. 48 ze zm.), zobowiązany

Zwrot należności celnych w warunkach ustanowionych w art. 80 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, jako wyjątek od zasady obowiązku celnego ustanowionej w art. 4 tego prawa, nie może być interpretowany rozszerzająco. Zwrot tych należności przysługuje "producentowi towaru" a nie "producentowi usługi".

1. Ulga podatkowa odroczenia terminu płatności lub rozłożenie płatności podatku na raty dotyczy wyłącznie podatnika i brakuje jakiejkolwiek podstawy prawnej by organy podatkowe rozkładały na raty pobrane i nie wpłacone należności podatkowe przez płatników z powołaniem się na art. 22 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./. 2. Skoro czyn płatnika stanowi

Organy administracji celnej orzekły o opłacie manipulacyjnej dodatkowej za niewykonanie obowiązków związanych ze zgłoszeniem celnym za okres dni 30 i to przed dniem 24 czerwca 1994 r. to jest wejściem w życie obwieszczenia Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 czerwca 1994 r. o utracie mocy obowiązującej par. 20 rozporządzenia Ministra Współpracy z Zagranicą z dnia 22 sierpnia 1990 r. w sprawie

Przewidziany w art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ termin nie jest terminem przedawnienia, lecz zakazem orzekania po upływie 2 lat. Przedawnienie dotyczy egzekwowania już wymierzonych należności celnych, zgodnie z art. 83 ust. 3, 4 i 5 prawa celnego.

Skoro obowiązek podatkowy ciąży na podatniku i podatnikowi temu przypisano uprawnienie polegające na zwolnieniu od podatku obrotu osiągniętego ze sprzedaży produktów na eksport, to obowiązek dochowania tego warunku zwolnienia ciąży tylko i wyłącznie na podatniku, a nie na drugiej stronie kontraktu cywilnoprawnego. W przypadku nie wywiązania się jednej strony z zobowiązań kontraktu cywilnoprawnego,

W świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 8 października 1992 r. III AZP 22/92 - OSNCP 1993 z. 6 poz. 94, przy ustalaniu czy pokój stanowi nadwyżkę w rozumieniu par. 9 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe /Dz.U. nr 40 poz. 230/ w odniesieniu do osoby samotnej, oprócz 10 m kw., należy uwzględnić drugą taką normę "przysługującą

Wymiar opłaty skarbowej od udzielonej spółce pożyczki przez wspólnika następuje: - według par. 69 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./, gdy udzielenie pożyczki następuje na podstawie umowy spółki - według par. 68 ust. 1 tego rozporządzenia, gdy udzielenie pożyczki następuje na podstawie odrębnej umowy zawartej

Stawka podatku "0" procent z par. 40a ust. 1 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ odnosi się do przedmiotu opodatkowania, a mianowicie do usług określonego rodzaju wykonywanych na podstawie umów zawartych przed dniem 2 marca 1993 r. Nie można zatem mówić o uprawnieniach podmiotowych nabytych przez konkretnego

Wybór rady uczestników scalenia, w której osoby nie będące właścicielami ani użytkownikami wieczystymi nieruchomości dysponują liczbą głosów umożliwiającą przegłosowanie stanowiska pozostałych członków rady, rażąco narusza zasadę określoną w art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./. Wadliwości tej nie można

Kadencyjność działania organów gminy nie znosi ani nie zmienia istoty gminy jako lokalnej wspólnoty samorządowej mieszkańców, która w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność wykonuje zadania publiczne /art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, niezbędne jest więc zapewnienie nieprzerwalności wykonywania zadań przez gminę. Wyrazem tej

1. Przerzucenie na obywatela negatywnych skutków długotrwałości postępowania związanego z badaniem konstytucyjności aktów normatywnych jest sprzeczne z zasadą demokratycznego państwa prawnego wyrażoną w art. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, pozostawionym w mocy przez Ustawę Konstytucyjną z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej

Z bezprzedmiotowością postępowania /art. 105 Kpa/ mamy do czynienia wówczas, gdy w sposób oczywisty organ stwierdzi brak podstaw prawnych i faktycznych do merytorycznego rozpatrzenia sprawy.

Brak regulacji dotyczącej zmiany /uchylenia/ decyzji ustalającej zasady kształtowania wynagrodzeń w 1993 r. na podstawie art. 17c ustawy z dnia 22 grudnia 1990 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń /Dz.U. 1991 nr 1 poz. 1 ze zm./ oraz par. 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 marca 1993 r. w sprawie ustalania ramowych zasad kształtowania wynagrodzeń oraz minimalnej kwoty zryczałtowanego

1. Interes społeczny lub słuszny interes strony może wyrażać się zarówno w tym, że istnieją okoliczności faktyczne interes ten uzasadniające jak i w tym, że istnieją okoliczności o charakterze prawnym wskazujące na nieadekwatność rozstrzygnięcia /będącego rozstrzygnięciem ostatecznym - art. 155 w związku z art. 16 par. 1 Kpa/ w stosunku do obowiązującego prawa. 2. Art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca

1. Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ decyzja o zaniechaniu ustalenia zobowiązania podatkowego może być wydana tylko w sprawach, w których zobowiązanie podatkowe powstaje na podstawie decyzji, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych i to przed wydaniem ostatecznej decyzji ustalającej

1. W sytuacji gdy nieruchomość została objęta podziałem na działki budowlane, dokonanym w oparciu o art. 10 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, to utraciła ona charakter gruntu rolnego. 2. Stosownie do art. 56 ust. 1 powyższej ustawy odszkodowanie za grunty przejęte pod ulice powinno odpowiadać wartości wywłaszczonej

1. Ani ustawa z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. nr 4 poz. 18 ze zm./, ani rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 8 maja 1991 r. w sprawie zakładów budżetowych /Dz.U. nr 42 poz. 183/ oraz w sprawie środków specjalnych jednostek budżetowych /Dz.U. nr 42 poz. 184/, a także w sprawie gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych /Dz.U. nr 42 poz. 185/, ani ustawa z dnia 30 sierpnia 1991

1. Jeśli spożywanie alkoholu w miejscach publicznych stało się zjawiskiem powszechnym i nagminnym, powodującym zakłócenia spokoju, porządku i bezpieczeństwa obywateli oraz stanowiącym zagrożenie dla zdrowia i moralności, wolności i dóbr osobistych mieszkańców, Rada Miejska może podjąć uchwałę o zakazie spożywania alkoholu w miejscach publicznych. 2. Rada Miejska w związku z pismem Komendanta Rejonowego