Konfekcjonowanie wyrobów akcyzowych, od których został już naliczony podatek akcyzowy określonych jako środki upiększające i wyroby perfumeryjne oznaczone symbolem SWW 1324-4, -5, -6, i -9 nie połączone z jakąkolwiek zmianą ich właściwości nie powoduje powstania nowego zobowiązania w zakresie podatku akcyzowego.

1. Umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych, w tym spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, podlegają opłacie skarbowej na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Postawę obliczenia opłaty skarbowej stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa będących przedmiotem umowy sprzedaży /art. 10 ust. 1 pkt 2/. Jeżeli wartość

Roszczenie, choć uzasadnione faktem dokonania wykupu weksla, może był dochodzone w trybie regresu zwykłego (art. 376. § 1 k.c.), co odpowiada artykułowi 506 k.c., zgodnie z którym przez wręczenie weksla pierwotny stosunek między stronami nie wygasa, chyba że uzgodniono odnowienie.

Przepis art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy /Dz.U. nr 48 poz. 195/ jako lex specialis przesądza o kompetencji w zakresie tworzenia i zmiany budżetu nowo utworzonych gmin warszawskich.

Tylko wydatki dotyczące używania do celów prowadzenia działalności gospodarczej samochodów osobowych, będących własnością podatnika, nie wpisanych do ewidencji środków trwałych mogą być odliczone od podstawy opodatkowania jako koszty uzyskania przychodu. Wysokość tych wydatków winna być wykazana w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów wyłącznie w formie dochodów wewnętrznych lub miesięcznych

Określony w art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/ termin do złożenia wniosku o przyznanie prawa wieczystej dzierżawy lub prawa zabudowy, jest terminem prawa materialnego. Złożenie wniosku o przyznanie własności czasowej po terminie określonym art. 7 powyższego dekretu stanowi okoliczność wystarczającą do orzeczenia

Sąd rozpatrując odwołanie wnioskodawcy obowiązany jest do prze-słuchania świadków, których oświadczeń i protokołów zeznań złożonych organowi rentowemu, organ ten nie uwzględnił.

Długość okresu zatrudnienia wymagana do przyznania renty inwalidzkiej zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) różni się od tego, w jakim wieku powstało inwalidztwo osoby ubiegającej się o rentę inwalidzką.

Pominięcie przez Sądy obu instancji oświadczenia wnioskodawcy o cofnięciu odwołania od organu rentowego, względnie wniosku, stanowi rażące naruszenie art. 469 w zw. z art. 203 k.p.c uzasadniające uwzględnienie wniosku rewizji nadzwyczajnej o uchylenie zaskarżonych wyroków.

Przepis art. 7 pkt 5 lit. c ustawy z dnia 28 kwietnia 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 23, poz. 99 ze zm.) traktuje okres pracy społeczno-politycznej - w granicach czasowych określonych tym przepisem - jako równorzędny z okresem zatrudnienia na kolei, przy czym 'ustanie pracy' w rozumieniu wymienionego przepisu należy interpretować jako faktyczne zaprzestanie

Umowa cywilnoprawna przenosząca obowiązek płacenia podatku od nieruchomości na dzierżawcę nie wywiera skutku w postaci przeniesienia na niego obowiązku publicznoprawnego właściciela. Nie oznacza to jednak, że faktyczne opłacanie przez podatnika tych należności nie jest równoznaczne z ponoszeniem przez niego kosztów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Skoro zatem strony umowy dzierżawy

1. Różnica między art. 5 ust. 1 i art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ jest jednoznaczna i istotna, także ze względu na skutki prawne zawartych w nich unormowań. 2. Przyjęcie poglądu, iż w pojęciu "decyzja ustalająca" mieści się również zakres pojęcia "decyzja określająca" - na gruncie art. 29 ustawy o zobowiązaniach podatkowych

O stopniu społecznego niebezpieczeństwa konkretnej zbrodni rozboju decyduje, od strony przedmiotowej, nie tyle wartość mienia zrabowanego (ta jest bowiem często przypadkowa, niezależna od zamiaru sprawców, sięgających po prostu po to, co ofiara „miała przy sobie”), ile stopień zagrożenia dla zdrowia (lub nawet życia) napadniętego. Im bardziej sprawcy przekraczają próg „gwałtu na osobie”, który in concreto

1. Norma zawarta w przepisie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, jako lex specialis, wyłącza w tym zakresie stosowanie norm zawartych w przepisach art. 19 i art. 21 tej ustawy. 2. Przewidziana w art. 25 ust. 2 pkt 4 tej ustawy możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego o podatek

1. Uznaną zasadą w prawie podatkowym jest konieczność wynikania obowiązku podatkowego wprost z przepisu prawa powszechnie obowiązującego. Oznacza to, że nie można w drodze interpretacji przepisu wyciągać negatywnych dla podatnika wniosków. 2. Interpretując przepis art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, trzeba mieć na uwadze

W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ brak jest uregulowań dotyczących zapłaty przez organ celny ustawowych odsetek za okres pozostawienia sum złożonych w depozycie jako zabezpieczenie majątkowe.

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ jednoznacznie wskazuje, że odliczeniu od dochodu podlegają jedynie kwoty wydatkowane na cele mieszkaniowe podatnika. Wpłaty na garaż, niezależnie od tego, czy dotyczą one miejsca parkingowego mieszczącego się w tym samym budynku, czy też wolno stojącego budynku

Stosownie do art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika samochodów i ich części składowych. Według art. 47 par. 2 Kc częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub

Wyłączenie przez podatnika budynku z prowadzonej działalności gospodarczej, polegające tylko na zaniechaniu wykorzystywania powierzchni budynku na potrzeby tej działalności nie uzasadnia stosowania przy opodatkowaniu takiego budynku podatkiem od nieruchomości niższej stawki podatkowej, przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9

Wyłączenie przez podatnika budynku niemieszkalnego z prowadzonej działalności gospodarczej, może uzasadniać zastosowanie przy wymiarze podatku od nieruchomości stawki określonej w art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ tylko w wypadku, gdy jednocześnie nastąpi zmiana wykorzystywania budynku na inne cele niż prowadzona działalność

Jeżeli organ celny był dysponentem sum zabezpieczonych i organem egzekucyjnym, mógł wymierzone należności celne zrealizować z tych sum. W tej sytuacji nie było podstaw do naliczania odsetek w myśl art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./.

1. Gminie przysługuje w postępowaniu administracyjnym status strony tylko wówczas, gdy zakres rozstrzygnięcia obejmuje sferę jej interesu prawnego. 2. Z faktu przyznania gminie kompetencji do uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie można wyprowadzić jej uprawnień do zaskarżenia decyzji administracyjnych naruszających ustalenia tego planu. 3. Organ ustawowo powołany do współdecydowania

1. Zamieszczone w art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ sformułowanie "jeżeli od dnia odprawy celnej nie minęło więcej niż 12 miesięcy" stanowi powtórzenie jednego z warunków przewidzianych w art. 20 prawa celnego, a nie zakreślenie terminu do złożenia wniosku o zwrot cła. 2. Z wnioskiem o zwrot cła strona może wystąpić w każdym czasie, a o skuteczności

1. Założenie racjonalnego ustawodawcy nakazuje przyjąć, że jeżeli ten różnicuje wadliwość uchwał organów gminy to czyni to w celu zróżnicowania skutków prawnych dla poszczególnych rodzajów wadliwości. 2. W odróżnieniu od uchwały nieważnej, wywołującej skutki prawne ex tunc, uchwała niezgodna z prawem może być podstawą do wydawania decyzji administracyjnych do czasu stwierdzenia jej niezgodności z prawem