Fundamentalną zasadą prawa podatkowego w demokratycznym państwie prawnym jest to, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja jej przepisów nie może być rozszerzająca. W razie wątpliwości co do czasu obowiązywania ustawy należy przyjąć, że każdy przepis normuje przyszłość, a nie przeszłość.

Urzędy celne są płatnikami podatku obrotowego w rozumieniu art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./. Płatnik nie jest organem podatkowym uprawnionym do wydawania decyzji w sprawach podatkowych. Jeśli więc osoba, sprowadzająca towar z zagranicy, kwestionuje sposób obliczenia podatku obrotowego od tego towaru przez urząd celny, powinna

Fundamentalną zasadą prawa podatkowego w demokratycznym państwie prawnym jest to, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja jej przepisów nie może być rozszerzająca. W razie wątpliwości co do czasu obowiązywania ustawy należy przyjąć, że każdy przepis normuje przyszłość, a nie przeszłość.

1. Odmowa uznania przez organ podatkowy przerwy w działalności gospodarczej podatnika /par. 15 rozporządzenia Ministra Finansów ż dnia 21 grudnia 1990 r. w sprawie karty podatkowej - Dz.U. nr 92 poz. 545/ czy to ze względu na spóźnione jej zgłoszenie, czy też z powodu podjęcia działalności w okresie deklarowanej przerwy, powinna mieć formę decyzji administracyjnej. 2. Pobór podatku w wyniku odmowy

Umowa cywilnoprawna przenosząca obowiązek płacenia podatku od nieruchomości z właściciela na dzierżawcę gruntu nie wywiera skutków w zakresie obowiązków publicznoprawnych, w szczególności nie powoduje przeniesienia na dzierżawcę wynikającego z ustawy obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości.

1. Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa zachodzi wtedy, gdy treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu prawa i gdy charakter tego naruszenia powoduje, że owa decyzja nie może być akceptowana ,jako akt wydany przez organ praworządnego państwa. 2. Obowiązkiem organu stwierdzającego nieważność decyzji jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa

1. Przy ocenie, czy omyłka o której mowa w art. 113 par. 1 Kpa ma charakter oczywisty mają zastosowanie zasady przyjęte przy prostowaniu omyłek w orzeczeniach sądowych na podstawie art. 350 Kpc. 2. Błędnego oznaczenie w decyzji administracyjnej przedmiotu rozstrzygnięcia nie można zmienić na prawidłowe na podstawie art. 113 par. 1 Kpa w formie sprostowania oczywistej omyłki.

Minimalna wysokość cła /ust. 3 pkt 1 załącznika nr 2 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 1991 r. w sprawie zawieszenia do dnia 31 grudnia 1991 r. pobierania cel od niektórych towarów - Dz.U. nr 67 poz. 289/ nie jest "stawką podstawową, określoną w taryfie celnej", do której odwołuje się par. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1989 r. w sprawie ceł na towary przywożone z

Decyzja wojewody w sprawie stwierdzenia nabycia z mocy prawa mienia komunalnego ma charakter deklaratoryjny /art. 18 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./. Zawiera ona także element konstytutywny, gdyż gmina może dysponować mieniem komunalnym dopiero z chwilą wydania decyzji przez wojewodę.

Warunek uprzedniego wezwania do usunięcia postanowień uchwały naruszających interes prawny skarżącego, zawarty w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95/ zostaje spełniony, jeżeli wezwanie takie zostanie zawarte w odwołaniu od decyzji burmistrza, który na podstawie kwestionowanej przez skarżącego uchwały rady odmawia ustalenia lokalizacji inwestycji

Ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445/ wprowadza wyłącznie zwolnienia od cła z mocy samego prawa, ściśle określając katalog zwolnień w art. 14 ust. 1, art. 15 do art. 17, art. 20 i art. 122 ustawy. W katalogu zwolnień od cła nie mieszczą się przypadki dotyczące samochodów przeznaczonych dla inwalidów.

Przewidziane w art. 67 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ wyłączenie możliwości uzyskania wpisu na listę adwokatów przez osoby, które wykonywały zawód sędziego lub prokuratora, przed upływem dwóch lat od zaprzestania wykonywania tego zawodu, nie ma zastosowania do ponownego wpisu na listę adwokatów uregulowanego w art. 73 tego prawa.

W razie otrzymania od organu zatrudnienia propozycji pracy, bezrobotny musi się zgłosić osobiście do potencjalnego pracodawcy niezwłocznie, a więc nie później niż w dniu następnym od otrzymania skierowania, chyba że był to dzień ustawowo wolny od pracy. Osoba zainteresowana może przedstawić przyczyny /obłożna choroba, itp./, które uniemożliwiły jej niezwłoczne zgłoszenie się do potencjalnego pracodawcy

Kurator oświaty zajmuje szczególną pozycję w postępowaniu likwidacyjnym przedszkola publicznego. Likwidacja bowiem może nastąpić nie tylko po zawiadomieniu kuratora, lecz przede wszystkim w porozumieniu z kuratorem, co legitymuje go do przedstawienia swojego stanowiska i ogranicza swobodę działania rady.

Przewidziane w art. 67 prawa o adwokaturze wyłączenie możliwości uzyskania wpisu na listę adwokatów przez osoby, które wykonywały zawód sędziego lub prokuratora, przed upływem dwóch lat od zaprzestania wykonywania tego zawodu, nie ma zastosowania do ponownego wpisu na listę adwokatów uregulowanego w art. 73 tego prawa.

Podjęcie czy kontynuowanie studiów w szkole wyższej nie jest w rozumieniu art. 14 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ ani "przyuczeniem do zawodu" ani "przekwalifikowaniem". W konsekwencji nie ma podstaw do przyznania zasiłku szkoleniowego z art. 15 cytowanej ustawy na rozpoczęcie czy kontynuowanie studiów w szkole wyższej.

Jeżeli w postępowaniu o zwrot nieruchomości zostanie wykazane, że umowa o jej nabycie, zawarta przed wejściem w życie ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464/, miała przymusowy charakter, dopuszczalny jest zwrot tej nieruchomości w trybie decyzji administracyjnej.

Nieważna jest decyzja administracyjna nakazująca na podstawie art. 37 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ przymusową rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części bez jednoczesnego wskazania podmiotu /strony/, do którego nakaz ten jest skierowany. Decyzja taka rażąco narusza przepis art. 38 ust. 1 prawa budowlanego i art. 107 par. 1 Kpa oraz

1. Nie podlegają podatkowi od nieruchomości grunty opodatkowane podatkiem leśnym. 2. Grunty /las/ opodatkowany podatkiem leśnym obejmuje nie tylko las, ale także grunty związane z gospodarką leśną, zajęte pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej budynki i budowle oraz miejsca składowania drewna.

Nieważna jest uchwała rady gminy stwierdzająca, że odstępuje się od pobierania podatku od budynków mieszkalnych lub ich części.

Po wejściu w życie ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowywania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991 - 1995 oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 103 poz. 446/ na budowę osiedla mieszkaniowego nie jest wymagana decyzja lokalizacyjna.