Orzeczenia
Nieważna jest decyzja administracyjna nakazująca na podstawie art. 37 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ przymusową rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części bez jednoczesnego wskazania podmiotu /strony/, do którego nakaz ten jest skierowany. Decyzja taka rażąco narusza przepis art. 38 ust. 1 prawa budowlanego i art. 107 par. 1 Kpa oraz
Powszechne stosowanie w sprawach wojskowych podporządkowanych Kodeksowi postępowania administracyjnego zasady informowania stron o przysługujących im uprawnieniach stanowi nie tylko wypełnienie nakazu art. 9 Kpa, ale jest zarazem gwarancją równego traktowania wszystkich poborowych, a tym samym urzeczywistnia zasadę równych praw i jednakowej ochrony prawnej /art. 67 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej
1. Zastosowanie stawki celnej uzależnione jest wyłącznie od daty zgłoszenia do odprawy celnej. 2. Fakt opóźnienia decyzji przez bank udzielający gwarancji kredytowych i przez to opóźnienie realizacji transakcji nie ma i nie może mieć wpływu na wysokość stawki celnej. 3. Wartością celną towaru jest - zgodnie z brzmieniem art. 25 ust. 1 Prawa celnego - cena zapłacona lub należna za towar celny /wartość
Różnica między oprocentowaniem kredytów i pożyczek, stosowanym przez bank wobec pracowników tego banku a stosowanym wobec innych kredytobiorców bądź pożyczkobiorców nie jest opustem z ceny, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216/.
Jeśli obiekt budowlany posiada cechy właściwe dla budynku w rozumieniu art. 3 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/, to nie jest budowlą w rozumieniu tej ustawy. Wiata jest budynkiem w rozumieniu wyżej cytowanej ustawy.
Do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji - aktu własności ziemi - organu stopnia podstawowego właściwy jest wojewoda w I instancji i minister w II instancji na mocy art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123/.
O zaliczeniu budynku do kategorii budynków mieszkalnych bądź letniskowych przesądza ich podstawowa funkcja, która znajduje swój wyraz w usytuowaniu w miejscu przeznaczonym pod zabudowę danego rodzaju w planie zagospodarowania przestrzennego i w pozwoleniu na budowę, w którym określa się rodzaj obiektu budowlanego. Budynek będący w świetle tych kryteriów budynkiem letniskowym, nie może być uznany za
Istota administracyjnego postępowania odwoławczego polega na ponownym rozstrzygnięciu sprawy administracyjnej, która była przedmiotem rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji, nie zaś jedynie na kontroli zasadności zarzutów podniesionych w odwołaniu w stosunku do decyzji organu pierwszej instancji.
1. Brak jest podstaw prawnych do tego, by traktować jako kapitał zakładowy spółki cywilnej /art. 10 pkt 11 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ majątek spółki nie będący wkładem. 2. Zgodnie z art. 138 Kpa i z uwzględnieniem art. 139 Kpa organ odwoławczy może naprawić wady i błędy postępowania i decyzji organu I instancji, bez potrzeby polecania ich prostowania
Spełnienie obowiązku wynikającego z przepisów zarządzenia nr 27 Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1988 r. w brzmieniu nadanym zarządzeniami Ministra Finansów z dnia 23 stycznia 1990 r. /Dz.Urz. Cen nr 2 poz. 14/ i nr 39 z dnia 29 czerwca 1990 r. /Dz.Urz. Cen nr 5 poz. 32/ informowania przez sprzedawcę izby skarbowej o zamiarze podwyższenia ceny umownej i regulowanej w terminie 21 dni przed datą wprowadzenia
Jedną z fundamentalnych zasad państwa prawnego jest zasada, że prawo nie działa wstecz. Znalazła ona wyraz także w art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. Dlatego sprzeczna z prawem jest uchwała rady gminy przewidująca wejście w życie stawek podatku w terminie wcześniejszym niż to przewiduje art. 42 wyżej wymienionej ustawy.
Sprawa o świadczenia z tytułu wypadku w drodze do pracy i z pracy jest sprawą z zakresu ubezpieczeń społecznych w rozumieniu art. 476 § 2 pkt 4 k.p.c.
1. Wykładnię celowościową, jako pomocniczą na gruncie prawa podatkowego metodę odkodowywania treści przepisów prawnych, można i należy stosować wyjątkowo wtenczas, gdy na tle dopuszczalnych reguł znaczeniowych języka etnicznego sens przepisów prawnych jest wieloznaczny. 2. Wykładnia celowościowa nie może być stosowana w oderwaniu od wykładni językowej i wbrew tej wykładni.
Niedopuszczalne jest w razie wątpliwości stosowanie przez organy podatkowe zasady "in dubio pro fiskus".
Przepis art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie ogranicza terminu do złożenia wniosku o zwrot nadpłaconego lub nienależnie uiszczonego cła przez podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą; termin ten przewidziany jest dla organu celnego działającego z urzędu.
Odmowa zastosowania art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze.zm./ jest zasadna, gdy jeden ze składników mienia objętego wnioskiem /grunt i budynki/ stał się własnością przedsiębiorstwa państwowego na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy
Zwolnienie przez radę gminy na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ generalnie wszystkich mieszkańców gminy od podatku od nieruchomości, przypadającego od budynków mieszkalnych i ich części, stanowi przekroczenie uprawnień rady gminy przewidzianych w tym przepisie.
Obligacje nie są ani gotówką, ani dochodem w naturze w rozumieniu par. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego /Dz.U. nr 7 poz. 41 ze zm./.
Dla potrzeb klasyfikacji celnej poszczególnych typów i marek samochodów zasadnicze znaczenie ma rodzaj pojazdu określony przez producenta w "karcie wozu", zaś bez znaczenia jest cel w jakim samochód został sprowadzony z zagranicy i sposób jego użytkowania przez przyszłego użytkownika.
l. Obowiązek zgłoszenia organowi ewidencyjnemu przez podmiot gospodarczy, w oznaczonym czasie, wszelkich zmian stanu faktycznego i prawnego /art. 18 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ stwarza na zasadzie art. 15 ust. 1 tej ustawy po stronie organu ewidencyjnego obowiązek wprowadzenia ich do ewidencji przez zmianę wpisu lub wydania decyzji o odmowie
Warunkiem uprawniającym do wniesienia skargi przez organizację społeczną jest - w rozumieniu art. 197 pkt 2 Kpa - sam fakt jej uczestnictwa w postępowaniu administracyjnym, a nie okoliczność, czy uczestnictwo to było zgodne z prawem, czy nie.
1. Zaliczki na poczet podatku dochodowego z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej podatnicy są obowiązani opłacać od rozpoczęcia prowadzenia działu specjalnego, a nie od daty uzyskania z tego działu dochodu /art. 46 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Podstawą do ustalania zaliczek jest "rozmiar zamierzonej
Zawieszenie działalności ośrodka wczasowego w okresie jesienno-zimowym nie stanowi zmiany sposobu wykorzystania obiektu, bowiem przez okres sezonowego zawieszenia działalności obiekt nie stracił charakteru ośrodka wczasowego. Nie można mówić o zmianie przeznaczenia ośrodka w sytuacji, gdy zamiarem strony skarżącej nie było inne wykorzystanie obiektu, lecz oczekiwanie na nowy sezon.
1. Wynik egzaminu kwalifikacyjnego dla uzyskania prawa jazdy, nie jest w sensie prawnym odrębną decyzją /art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym - t.j. Dz.U. 1992 nr 11 poz. 41/. 2. Podjęte oceny i samo ocenianie na egzaminie można kwestionować z punktu widzenia przestrzegania przy ich podejmowaniu właściwego trybu i określonych przesłanek materialnoprawnych, tylko przy