Należyte spełnienie przez organ administracyjny obowiązku z art. 9 Kpa nie zawsze będzie polegało tylko na udzieleniu stronie wyczerpującej informacji - w sytuacji, jeśli z zachowania strony, jej stanu rozwoju psychicznego, czy stanu zdrowia wynika, że informacja do strony nie dotarła, konieczne jest podjęcie wszelkich dostępnych środków, które spowodują przyjęcie informacji przez taką stronę.

Urlop bezpłatny jest okresem, w którym mimo trwania stosunku pracy ulegają zawieszeniu wzajemne obowiązki i uprawnienia stron tego stosunku. Stąd urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownika i nie może też być podstawą do ubiegania się o zasiłek dla bezrobotnych na mocy ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. 1991 nr 106

Górną granicą zwolnienia przewidzianego w art. 4 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ jest wysokość udziału we współwłasności, przysługującego osobie, która zasiedziała wydzieloną fizycznie część nieruchomości. Udział ten jest jednakowy dla dowolnej części wspólnej nieruchomości, bez względu na wielkość tej części i stosunek liczbowy

Podstawę obliczenia ewentualnych świadczeń wynikających z rozwiązania stosunku pracy, np. odprawy przewidzianej w art. 39 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jedn. tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80 ze zm.), dla dyrektora przedsiębiorstwa państwowego odwołanego ze skutkiem równoznacznym z wypowiedzeniem umowy o pracę, w czasie urlopu bezpłatnego udzielonego w związku

Pracownik przywrócony do pracy na poprzednich warunkach ma prawo domagać się zatrudnienia na tym samym stanowisku pracy, jakie zajmował uprzednio, nie wystarcza zaś zapewnienie mu pracy na stanowisku równorzędnym.

Pobieranie świadczenia rehabilitacyjnego nie stoi na przeszkodzie przywróceniu pracownika do pracy.

Pobieranie świadczenia rehabilitacyjnego nie stoi na przeszkodzie przywróceniu pracownika do pracy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, bezrobotny nie musi przyjąć każdej oferowanej mu pracy, ale tylko "pracę odpowiednią" /pod groźbą utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych/. Odpowiedniość wymaga ustaleń w każdym indywidualnym przypadku. Chodzi o posiadane kwalifikacje /wykształcenie

1. Zastosowanie art. 45 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 1987 r. o nasiennictwie /Dz.U. nr 31 poz. 166 ze zm./ może, w wypadkach uzasadnionych potrzebami gospodarczymi, spowodować udzielenie zezwolenia na dopuszczenie do obrotu kwalifikowanego materiału siewnego odmian nie wpisanych do rejestru. Jest to jednak sytuacja odwrotna niż w ramach klasycznego uznania administracyjnego, w którym tylko

1. Organ gminy nie jest stroną w sprawie o wymiarze opłaty eksploatacyjnej za wydobywanie kopalin /par. 3 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 listopada 1991 r. w sprawie opłaty eksploatacyjnej za wydobywanie kopalin ze złóż /Dz.U. nr 105 poz. 455/. 2. Kopalnia nie ma obowiązku konsultowania z organami gmin informacji, o jakiej mowa w par. 3 ust. 1 cytowanego rozporządzenia.

Pracownik przywrócony do pracy na poprzednich warunkach ma prawo domagać się zatrudnienia na tym samym stanowisku pracy, jakie zajmował uprzednio, nie wystarcza zaś zapewnienie mu pracy na stanowisku równorzędnym.

Dopisywanie nie zaewidencjonowanych kwot do obrotu z zastosowaniem odpowiedniego mnożnika, np. odpowiadającego liczbie dni handlowych, jest metodą zawierającą zbyt wiele elementów przypadkowych. Można ją stosować tylko wówczas, gdy każdego dnia sklep otrzymuje towary o zbliżonej wartości, a uchybienia w postaci niewpisywania rachunków do ewidencji są zjawiskiem codziennym.

1. Stowarzyszenia nie są podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./. 2. Pożyczki udzielone przez stowarzyszenia prowadzące działalność w zakresie udzielania pożyczek nie korzystają ze zwolnienia od opłaty skarbowej określonej w par. 57 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z

1. Artykuł 39 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ dotyczy tylko tak zwanych mieszkań wspólnych, w których poszczególne części lokalu mieszkalnego stanowią odrębne przedmioty najmu /art. 5 ust. 1 tej ustawy/; jego treść nie obejmuje lokali samodzielnych, o jakich mowa w art. 5 ust. 2 ustawy. 2. Jeżeli lokal wskazany we wniosku o przydział jest

W myśl art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa - kodeks nie ma zastosowania w sprawach indywidualnych, które nie są rozstrzygane w drodze decyzji administracyjnych. Żądanie w takich sprawach, doręczone organowi administracji, nie wszczyna postępowania i nie ma podstaw do umorzenia postępowania w oparciu o art. 105 par. 1 Kpa.

Uchwała rady gminy, ustalająca na podstawie art. 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/, stawkę podatku o wysokości "O" zł od 1 m2 powierzchni budynku, jest wydana z naruszeniem tego przepisu.

Przepisy ustawy z dnia 8 października 1982 r. o związkach zawodowych /Dz.U. 1985 nr 54 poz. 277 ze zm./, jak również kolejnej ustawy o związkach zawodowych z dnia 23 maja 1991 r. /Dz.U. nr 55 poz. 234/ nie dają podstaw do określenia związków zawodowych jako organizacji realizujących cele społecznie użyteczne w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od

Przepis art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie wiąże zwolnienia od cła rzeczy przywiezionych przez osobę przesiedlającą się z koniecznością wykazania tytułu ich własności wcześniej niż w chwili zgłoszenia ich do odprawy celnej.

Gruntami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej są nie tylko grunty pod budynkami administracyjnymi, magazynowymi i produkcyjnymi ale również grunty, na których w danym roku podatkowym realizowane są zadania mieszczące się w przedmiocie działalności gospodarczej podatnika. Wydanie decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na podstawie art. 5 ust.

Ustalenie przez radę miasta w uchwale, że regulaminy targowisk uchwala zarząd miasta, narusza rażąco art. 40 i 41 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

1. Naruszenie wyjaśnień zawartych w "Zbiorze wyjaśnień do taryfy celnej importowej" nie może stanowić podstawy do oceny, czy przy stosowaniu stawek celnych dokonano naruszenia prawa. Podstawę taką natomiast stanowi sama taryfa celna przywozowa, będąca załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów, wydanego na podstawie stosownych przepisów prawa celnego. 2. Zastosowanie niewłaściwej stawki celnej narusza

Art. 52 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wymieniając prowizję jako przychód - w określonych w tym przepisie warunkach - nie podlegający podatkowi dochodowemu, nie zawęża pojęcia "prowizja". Wobec tego każda wypłata zgodnie z przepisami szczególnymi nazwana "prowizją" związana ze stosunkiem pracy i w 1991 roku zwolniona

Zmiana podmiotu gospodarczego prowadzącego punkt sprzedaży napojów alkoholowych nie pozbawia sama przez się zastosowania przesłanek z par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie szczegółowych zasad usytuowania punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz trybu wydawania zezwoleń na sprzedaż tych napojów /Dz.U. nr 25 poz. 119 ze zm./ w stosunku do

Na uchwałę zarządu gminy (miasta) w sprawie sprzedaży określonej osobie oznaczonych praw majątkowych gminy, jako nie dotyczącej sprawy z zakresu administracji publicznej, nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 16, poz. 95 ze zm.).